Wat te weten
- MID functie: =MID(A1, 17, 4), Voorbeelden A1=doel, 17=offset, en 4=lengte van extractie.
- Selecteer doelcel > invoer MID-functie > stel waarden in voor functiedoel, tekenoffset en extractielengte.
In dit artikel wordt uitgelegd hoe u de MID-functie gebruikt in Excel voor Microsoft 365, Excel Online en Excel 2016 en 2019 voor zowel Windows als macOS.
Wat is de MID-functie?
Met de MID-functie kun je tekst uit het midden van een string halen. Net als andere functies gebruik je het door een formule in te voeren in een cel die de functie en de bijbehorende parameters bevat. Het volgende geeft weer hoe een typische MID-formule eruitziet:
=MID(A1, 17, 4)
De parameters van de formule zijn als volgt onderverdeeld:
- De eerste parameter ("A1" in het bovenstaande voorbeeld): Dit is het doel van de functie en zou wat tekst moeten vertegenwoordigen. Een optie is om de tekst direct op deze plek te plaatsen, omringd door aanhalingstekens. Maar waarschijnlijker zal het een cel zijn die de tekst bevat. Merk op dat als de cel een getal bevat, het zal worden behandeld als tekst.
- De tweede parameter ("17" in het bovenstaande voorbeeld): Dit is de offset, of het nummer van het teken waarop u de extractie wilt starten, inclusief. Dit moet een geheel getal (dus zonder aanhalingstekens) groter dan één zijn. De MID-functie begint de extractie nadat deze naar rechts is geteld, één teken per keer, op basis van de waarde die u hier opgeeft. Houd er rekening mee dat als u een getal invoert dat groter is dan de totale lengte van het doel, het resultaat wordt berekend als "lege tekst" (d.w.z.e. ""). Als u een nul of een negatief getal invoert, krijgt u een foutmelding.
- De laatste parameter ("4" in het bovenstaande voorbeeld): Dit is de lengte van de extractie, wat betekent hoeveel karakters je wilt. Net als de offset worden ze één teken tegelijk geteld, naar rechts, en beginnen ze met het teken na de offset.
De MID-functie in actie
Beschouw het volgende voorbeeld. Hier richten we ons op de tekst in A1 ("Lifewire is de meest informatieve site op internet.") met de formule in A2: =MID(A1, 17, 4)
De tweede parameter geeft een offset van 17 tekens aan. Zoals hieronder weergegeven met de rode cijfers, betekent dit dat de extractie zal starten vanaf de "m" in het woord "most."
Dan betekent een lengte van 4 dat er vier tekens (inclusief de eerste) worden geëxtraheerd, wat het woord "meest" als resultaat zou moeten opleveren (geïllustreerd met de blauwe cijfers). Als we deze formule in cel A2 invoeren, kunnen we zien dat dit correct is.
MIDB, de meer gecompliceerde broer of zus
MID heeft een verwante functie, MIDB, die dezelfde syntaxis gebruikt. Het enige verschil is dat het in bytes werkt, niet in tekens. Een byte is 8 bits aan gegevens en de meeste talen kunnen al hun karakters vertegenwoordigen met een enkele byte.
Dus waarom is MIDB nuttig? Als u dubbelbyte-tekens moet verwerken, heeft u wellicht reden om MIDB te gebruiken. De zogenaamde "CJK"-talen (Chinees, Japans en Koreaans) vertegenwoordigen hun karakters met twee bytes in plaats van één, omdat er zo veel zijn. Je kunt hier de standaard MID-functie op gebruiken en het zal één heel teken tegelijk selecteren, wat waarschijnlijk toch is wat je wilt. Maar als je er wat geavanceerde bewerkingen op uitvoert en de bytes nodig hebt waaruit ze bestaan, kan deze functie je misschien helpen.
