Belangrijkste afhaalrestaurants
- Zestien jaar later is de wereld van Psychonauten nog steeds een van de meest inventieve en surrealistische videogames.
- De gameplay van Psychonauts 2 heeft een duidelijk gevoel van de zesde generatie, alsof het prima zou passen op de PlayStation 2, maar wordt later 'moderner'.
- Dankzij enkele ongewoon soepele toegankelijkheidsopties zal bijna iedereen dit spel kunnen voltooien.
Vind het leuk of haat het, ik moet Psychonauts 2 één ding meegeven: het gebruikt zijn medium beter dan bijna alle andere videogames van de afgelopen tien jaar.
Je besteedt een groot deel van het spel aan psychische diepe duiken in de hoofden van mensen, waar je vecht tegen hun eigen opdringerige gedachten en twijfels in hun unieke mentale landschappen. Zwaartekracht, perspectief en natuurkunde liggen allemaal voor het grijpen, dus je weet nooit wat er gaat komen.
Ik heb meer nauwgezet realistische shooters gespeeld dan ik kan tellen, maar dit soort ongebreidelde creativiteit is altijd veel boeiender. Het is een echt hoogtepunt van wat een videogame in 2021 kan zijn.
De ironie van die uitspraak is dat de eerste paar uur van Psychonauts 2 spelen alsof ze uit 2005 komen. Het is het soort 3D-actieplatformgame dat al jaren uit de mode is, vol met lastige sprongen, gekke krachten, verborgen geheimen en verzamelwidgets. Als gevolg hiervan is Psychonauts 2 in feite zijn eigen HD-remaster.
Het is het soort snelle, vloeiende 3D-platformgame dat niemand behalve Nintendo meer lijkt te maken…
Hersenspelletjes
Het is nog maar een paar dagen geleden sinds de gebeurtenissen van de originele Psychonauts. Na een poging om wat oude zaken uit de eerste game af te ronden, werd Rasputin "Raz" Aquato-kindercircusartiest paranormale geheim agent - eindelijk meldt hij zich voor zijn eerste werkdag als officieel lid van de Psychonauts-organisatie.
De realiteit verplettert hem prompt als een vuist, omdat hij te horen krijgt dat er een proces is om een volwaardige psychonaut te worden. Hij heeft het niet meegemaakt, en hij is ook 10 jaar oud. Raz krijgt een stageplaats en wordt naar de postkamer gestuurd.
Het feit dat Raz niet in het veld is, betekent echter niet dat hij uit de problemen is. Al snel wordt hij verwikkeld in een mysterie waarbij een dood monster, een dubbelagent en het ontbrekende brein van zijn supervisor betrokken zijn.
Het is, toegegeven, veel, wat leidt tot een van mijn handvol klachten. Ik heb meestal een hoge plottolerantie in mijn videogames, maar Psychonauts 2 overschrijdt al snel mijn tolerantie. Je kunt amper drie stappen zetten zonder dat Raz in weer een ander gesprek wordt meegesleurd met zijn excentrieke ondersteunende cast.
Ik zou het niet erg vinden als er maar een paar waren, maar tegen de tijd dat je het tweede niveau of zo hebt bereikt, moeten er een paar dozijn personages strijden om schermtijd in Psychonauts 2, van wie misschien een derde nodig is. Geen enkele is slecht geschreven, maar het stoot echt tegen de scheidslijn tussen een verhaal over een videogame en een interactieve film.
Werken zonder net
De originele Psychonauts is een van die games die op internet-clickbait-lijsten verschijnt, zoals "Je had dit moeten kopen, jij Ingrates." Ondanks lovende recensies en een cultpubliek, verkocht het zo slecht bij de eerste release in 2005 dat de uitgever bijna failliet ging.
De ontwikkelaar, Double Fine, kreeg later de rechten terug en bracht Psychonauts opnieuw uit voor digitale winkelpuien zoals Steam. Na zeven jaar cult-klassieker hype, werd het laat een hit, wat uiteindelijk leidde tot het vervolg.
Dit zou kunnen verklaren waarom Psychonauts 2 voelt alsof het meer van hetzelfde is. Mijn eerste indruk was dat het 16 minuten na de eerste Psychonauts werd gemaakt, niet 16 jaar, omdat het bijna hetzelfde voelt om te spelen.
Het is het soort snelle, vloeiende 3D-platformgame dat niemand behalve Nintendo meer lijkt te maken, waarbij de meeste extra pk's op een moderne console naar een groter, uitgebreider niveauontwerp gaan. Psychonauts 2 is oneindig veel vergevingsgezinder dan de gemiddelde moderne Mario-game, maar ze zijn uit hetzelfde hout gesneden.
Een deel van die vergeving komt van de toegankelijkheidsopties van Psychonauts 2, die kunnen worden gebruikt om Raz onoverwinnelijk te maken of zijn schade-output te verhogen tot het punt waarop alle gevechten triviaal worden. Zelfs als je zelden videogames speelt, of als je van plan bent de controller aan een klein kind te geven, zou je zonder problemen door Psychonauts 2 moeten kunnen komen.
Het is de reis in het algemeen waard. Psychonauts 2 is een raar uitstapje door een creatief verwrongen wereld, en hoewel het zijn gebreken heeft - stop alsjeblieft met praten, Raz - het is de beste PlayStation 2-game ooit gemaakt.
