Belangrijkste afhaalrestaurants
- Skyward Sword was oorspronkelijk een Wii-spel uit 2011 dat was gebouwd rond de bewegingsbesturing van dat systeem.
- De aanpassing aan de Switch is een grote overwinning voor het behoud van games, maar de bediening is onhandig volgens moderne normen.
- Het is meer casual-vriendelijk dan ik me herinner, dus het voelt traag aan voor ervaren spelers.
The Legend of Zelda: Skyward Sword is de enige Zelda-game die ik ken waarin Zelda Link twee keer probeert te vermoorden in het eerste uur, en in mijn boek telt dat ergens toe.
Het is nu beschikbaar op de Nintendo Switch in een HD-editie, die de grafische weergave van 2011 naar de normen van 2021 reviseert, en een nieuw besturingsschema, zodat spelers op een Switch Lite het spel kunnen spelen. Als je de bewegingsbediening van de originele versie leuk vond, die zijn er ook, dankzij de gyroscopen die in de JoyCons van de Switch zijn ingebouwd.
Als een Zelda-spel is Skyward Sword een vreemde ervaring. In het ergste geval voelt Skyward Sword aan als een technische demo, zo verliefd op de mogelijkheden die worden geboden door de bewegingsbedieningen uit het 2011-tijdperk dat de algehele ervaring eronder lijdt; het is lineair, gemakkelijk en houdt niet op je hand vast te houden.
Op zijn best is Skyward Sword een van die videogames die mensen overtuigt om van videogames te houden. Het speelt in het ondiepe gedeelte van de franchisepool, maar het is echt een goede pool. Als je op zoek bent naar iets om te doen totdat Breath of the Wild 2 uitkomt, waarom zou je dan zijn spirituele voorganger niet verkennen?
Als ik maar één take te bieden had op
Vluchtrisico's
Link en Zelda komen uit de drijvende stad Skyloft, gescheiden van de rest van de wereld door een ondoordringbare laag wolken. Wanneer een storm Zelda door die wolkenlaag gooit, naar het voorheen onontgonnen oppervlak van de wereld, wordt Link door een goddelijk edict bekrachtigd en uitgerust met een magisch zwaard om haar te vinden.
De producer, Eiji Aonuma, heeft gezegd dat de bekroonde 2018-game Breath of the Wild een reactie was op klachten van fans over Sword, en ik kan het zien. Skyward Sword is een meer rechttoe rechtaan actie-avonturenspel dan de meeste van de rest van de Zelda-serie, met weinig ruimte voor verkenning, maar het heeft een van de meer flexibele en behendige versies van Link die de serie heeft aangeboden. Het is de klei waaruit Breath of the Wild is gevormd.
Als ik Skyward Sword maar één kans te bieden had, is het dat het een van de beste argumenten tot nu toe is om een van deze games te maken waarin je echt als Zelda speelt. Ze brengt niet het hele spel door als een jonkvrouw in een toren; in plaats daarvan loopt Link aanvankelijk een paar stappen achter haar en volgt ze in haar kielzog terwijl ze begint aan wat klinkt als een veel spannender avontuur dan hij heeft.
Dat komt omdat Skyward Sword als een magneet aan veel van de basis Zelda-formule blijft plakken. De bewegingsbesturing is de ster van de show, maar veel van de gameplay van moment tot moment komt rechtstreeks uit het meest betrouwbare playbook van de serie.
Hé, luister
Dat is eigenlijk het grootste probleem met het spel. Het wil niet dat je verdwa alt.
Die impuls wordt belichaamd door Fi, de geest van de Goddess Sword, en Link's constante sidekick in Skyward Sword. Fi is er als hintgids en tutorial-monteur, maar zal verschijnen om "advies" te geven bij de minste provocatie.
Ze is gemakkelijk het meest irritante aan het spel, want als ze eenmaal komt opdagen, blijft ze in beeld alsof ze per woord wordt betaald. Het maakt het moeilijk voor het spel om enige vorm van momentum te genereren of te behouden.
Wat ik me nu afvraag is of dit te wijten was aan het beoogde publiek van de Wii. Vroeger was de strategie van Nintendo met die console om allerlei gemakkelijk te begrijpen games te gebruiken, zoals bowlen en golf, om nieuwe en informele fans naar de markt voor videogameconsoles te trekken.
Als Skyward Sword in 2011 bedoeld was voor al die gloednieuwe Wii-gamers, zijn veel van de problemen achteraf logischer. Ik vind het een beetje saai en onhandig, maar hoe meer ik het speel, hoe meer ik denk dat het niet echt voor mij bedoeld is. Het is gemaakt voor mensen die nog nooit een Zelda-spel hebben gespeeld.
Als je op zoek bent naar een weg naar een van de klassieke franchises van videogames, is Skyward Sword een ongemakkelijke maar grondige introductie. Veteranen kunnen worden afgeschrikt door het gebrek aan moeilijkheidsgraad en Fi's hele ding, maar er is hier veel dat nieuwkomers en kinderen kan boeien.
