Belangrijkste afhaalrestaurants
- De originele Baldur's Gate: Dark Alliance is onlangs opnieuw uitgebracht in 4K voor moderne platforms.
- Verrassend genoeg is het nog steeds een prima coöpspel, en daar zijn er nooit genoeg van.
- Het is echter een totale slog als je alleen speelt.
De originele Baldur's Gate: Dark Alliance uit 2001 is een van die games die niet helemaal het respect krijgt dat het verdient, en met zijn nieuwe heruitgave voor pc en huidige consoles, krijgt het misschien een tweede kans.
Het wordt nu opnieuw uitgebracht om een hype op te bouwen voor het vervolg, simpelweg Dark Alliance genaamd, dat begin volgende maand op pc en consoles zal verschijnen. Toen ik het in 2021 speelde, was ik vergeten hoe fundamenteel het is. Het is echt een Diablo-dieet, een poging om de smash-and-grab-gameplay van een goede kerkercrawler over te zetten naar een console-vriendelijk, Dungeons & Dragons-thema.
De originele Dark Alliance voelt nu een beetje kaal aan, maar het plaatst ook bijna nul onzin tussen jou en de actie. Het weet dat je hier bent om dingen te breken, monsters te raken en op zoek te gaan naar buit, dus het gooit je direct in je eerste avontuur en houdt niet op. Het is niet zo goed verouderd, maar het is nog steeds verrassend solide.
Het is altijd leuk om kerkers te plunderen en zombies te vernietigen met een vriend op sleeptouw…
Smash Barrels, Krijg Geld
Je speelt de originele Dark Alliance als een van de drie onopvallende avonturiers - een dwergenjager, een menselijke boogschutter of een elventovenares - die naar de stad Baldur's Gate in de Forgotten Realms zijn gekomen op zoek naar roem en fortuin.
Natuurlijk word je binnen enkele minuten nadat je de stad binnenkomt, op je hoofd geslagen en beroofd. Met een enkel roestig mes en geen geld meer, kun je helemaal opnieuw beginnen, te beginnen met de inmiddels traditionele inleidende zoektocht waarbij je gigantisch ongedierte uit de kelder van een herbergier ha alt.
Daarmee begin je aan een lineaire reeks missies die je uiteindelijk voelt als een tour met de grootste hits door Dungeons & Dragons, die je over de hele Sword Coast voert. Voor het einde van het spel vecht je tegen de meeste klassieke monsters van D&D, zoals groen slijm, gelatineuze kubussen, toeschouwers, drow-elven, hagedissenvolk, intelligente ondoden en natuurlijk een draak.
Dark Alliance werkt met een eenvoudige formule, waarbij het de klassieke D&D-monsters combineert met een vereenvoudigde maar speelbare versie van Diablo's verslavende werking, maar het werkt nu nog steeds. Ongebruikelijk voor veel van de recente heruitgaven van dit jaar, is het niet alleen nostalgie; de kerngameplay is er nog steeds en nog steeds vermakelijk.
Het is echter niet echt een solo-vriendelijke game. Ik krijg het gevoel dat Dark Alliance is ontworpen met coöp in gedachten. De vijanden zijn behoorlijk dom en het is gemakkelijk om te profiteren van hun patronen, maar er zijn er veel. Het is gemakkelijk om overweldigd te raken in de modus voor één speler.
Dat gaat dubbel als je speelt, zoals ik deed, als de tovenares, die een traditioneel 'glazen kanon'-archetype is. Ze is een natuurkracht als je eenmaal de vuurbalspreuk kunt leren, maar op lage niveaus wil je echt een andere speler erbij hebben, zodat je je erachter kunt verschuilen. Je lijdt door een paar niveaus van zwakte, zodat je later in een eenvrouwsapocalyps kunt veranderen.
Alle juiste fouten
Dat is eigenlijk het vreemde aan het spelen van Dark Alliance vandaag. Het houdt je hand niet vast.
In de afgelopen 20 jaar videogames. in het algemeen, en in het bijzonder kerkercrawlers, hebben veel mechanismen van kwaliteit van leven aangenomen om zichzelf gebruiksvriendelijker te maken, waarvan ik er veel als vanzelfsprekend ben gaan beschouwen.
Het zijn een heleboel simpele dingen, zoals automatisch opslaan, een gekleurde omtrek toevoegen rond items waarmee interactie kan worden gehad, buit laten gloeien, zodat het gemakkelijk te herkennen is, of de statistieken van twee apparaten kunnen vergelijken op een blik. Trouwens, het heeft ook een personage dat volkomen nutteloos is voor de eerste vijf niveaus of zo, zelfs als ze een squishy tovenaar is.
Dark Alliance heeft geen van die handige functies. Omdat het destijds een hit was, wat leidde tot een vervolg en veel imitators, zou ik zo ver gaan om me af te vragen of de verschillende eigenaardigheden van Dark Alliance deel uitmaken van wat ertoe heeft geleid dat latere ontwikkelaars deze verbeteringen in de eerste plaats hebben aangebracht.
Het geeft de game het gevoel dat het een speelbare ruwe versie is. Dark Alliance heeft verrassend goede graphics, solide gameplay, vergeetbare muziek, een verhaal dat kan worden overgeslagen en een heleboel kleine irritaties, waarvan er vele later uit het genre werden uitgewerkt.
Het is de moeite waard om het nu te proberen als een goedkoop coöpspel, zolang je je verwachtingen maar laag houdt. Het is altijd leuk om kerkers te plunderen en zombies te vernietigen met een vriend op sleeptouw, en Dark Alliance is in de kern zo eenvoudig dat de irritaties die ik noemde nooit echt verder gaan dan kleinzielig zijn.
