Bottom Line
De Nikon COOLPIX P1000 is ongetwijfeld de koning onder de superzoomcamera's en biedt een werkelijk unieke opname-ervaring. Maar eerst moet je de hoge prijs, het omvangrijke formaat en de talrijke compromissen die Nikon nodig vond om zijn recordbrekende specificaties te bereiken, accepteren.
Nikon COOLPIX P1000
We hebben Nikon COOLPIX P1000 gekocht zodat onze deskundige recensent hem grondig kon testen en beoordelen. Blijf lezen voor onze volledige productreview.
De Nikon COOLPIX P1000 is momenteel de tophond in de superzoom-wapenwedloop. Geen enkele andere camera biedt een zoombereik dat zelfs maar in de buurt komt van de krankzinnige 125x, 24-3000 mm die door de P1000 wordt gebruikt. Dergelijke extreme mogelijkheden kunnen echter niet worden bereikt zonder compromissen, en het zijn die compromissen die je zorgvuldig moet overwegen voordat je in Nikon's telefoto-titan investeert.
Ontwerp: gebouwd als een kartonnen tank
De Nikon COOLPIX P1000 roept steevast geschrokken reacties op: dat is een point-and-shoot? De lens is hoe lang? Hoe zwaar is het? Het is een werkelijk opvallende camera die opv alt in een drukke markt. In één oogopslag lijkt het een professionele DSLR, en de waarheid is dat de P1000 meer dan een paar overeenkomsten deelt met zijn broers met verwisselbare lenzen.
De behuizing van de P1000 voelt groot en solide aan, misschien onverwacht lichter dan je zou verwachten van een apparaat van dit formaat. Dit is een grote camera, sommigen zeggen misschien te groot, hoewel het formaat in sommige opzichten een voordeel kan zijn ten opzichte van een meer draagbare point-and-shoot. Voor mensen met grote handen ligt deze camera beter in de hand dan zelfs sommige high-end DSLR en spiegelloze camera's.
We ontdekten dat het comfortabel was om gedurende lange tijd te gebruiken - onze vingers gleden nooit van de getextureerde rubberen greep en de massieve lenscilinder bood een comfortabele tweede houvast voor stabiel fotograferen.
Geen enkele andere camera biedt een zoombereik dat zelfs maar in de buurt komt.
Hoewel het gemakkelijk is om de camera stevig vast te pakken en het lichte gewicht het gemakkelijker te dragen maakt, maakt het gebrek aan gewicht hem moeilijk te gebruiken bij de meest extreme telefotobereiken. Een zware camera zorgt voor meer stabiliteit, terwijl lichtere camera's gevoelig zijn voor jitter.
Dit geldt zelfs wanneer de P1000 op een statief is gemonteerd, en dit stabiliteitsprobleem wordt niet verholpen door het feit dat de statiefbevestiging zich aan de achterkant van de camera bevindt in plaats van in het midden. Dit kan de traditionele locatie zijn voor een statiefbevestiging op een camera, maar houd er rekening mee dat grote telelenzen voor DSLR's vaak worden geleverd met ingebouwde statiefbevestigingen. De P1000 zou veel stabieler zijn op een statief als de statiefbevestiging op de lenscilinder was geplaatst.
Tijdens onze tests duurde het maar een paar uur voordat de batterij van de P1000 leeg was. We hebben honderden foto's gemaakt, time-lapses gefilmd en een grote hoeveelheid 4K-videobeelden vastgelegd voordat het moest worden opgeladen.
Configuratieproces: opladen en klaar
We waren in staat om de P1000 heel snel aan de gang te krijgen. Instellen is gewoon een kwestie van de geheugenkaart en batterij in de camera plaatsen en vervolgens in een stopcontact steken. Na een paar uur opladen is hij klaar voor gebruik.
Bij de eerste keer opstarten leidde een reeks menu's ons door een vrij standaard proces, inclusief het instellen van de tijd en datum. Onze enige klacht was dat we de batterij alleen intern konden opladen, wat betekende dat de camera urenlang op een stopcontact moest worden aangesloten. Hoewel het leuk is om intern opladen als optie te hebben, hadden we ook graag een extern batterijlaadstation gehad.
Houd er rekening mee dat de camera weigert te functioneren zonder een SD-kaart - je kunt hem niet eens als digitale telescoop gebruiken.
Controls: veel functies op professioneel niveau
De P1000 heeft geen gebrek aan bedieningselementen - de behuizing is absoluut bedekt met knoppen, wijzerplaten en schakelaars. Voor de beginnende fotograaf lijkt het misschien ontmoedigend, maar deze reeks fysieke bedieningselementen zal meer ervaren cameragebruikers aanspreken. We hebben geconstateerd dat er enige variatie is in de kwaliteit van deze controles; de draaiknop rond de OK-knop voelt bijvoorbeeld een beetje dun aan. Maar voor het grootste deel voelen de bedieningselementen voelbaar en bevredigend aan om te gebruiken.
De P1000 heeft een typische modusknop bovenop met zijn verschillende handmatige en automatische modi om uit te kiezen. Daarnaast is er een draaiknop voor het aanpassen van instellingen, evenals de aan / uit-knop, een programmeerbare functieknop en de sluiterknop met de primaire zoombediening. We hadden liever een aan / uit-schakelaar gezien in plaats van een knop, of dat de aan / uit-knop beter zou zijn geplaatst, zodat het moeilijker is om per ongeluk in te drukken.
Zoom kan ook worden bediend via knoppen op de lenscilinder of met de ring aan het uiteinde van de lens. Zowel de ring- als de zoomknoppen kunnen worden aangepast om verschillende aspecten van de camera te bedienen. Er is ook een "snap back"-knop, zodat u snel weer kunt uitzoomen bij het volgen van een onderwerp en fotograferen met een groot brandpuntsbereik.
Aan de achterkant van de camera bevinden zich een aantal menuknoppen aan de rechterkant van het scherm, evenals de knoppen voor het bekijken van foto's en het opnemen van films. Bijzonder is de handmatige/autofocus-keuzeschakelaar. Dit is een bijzonder waardevolle functie, aangezien het vaak nodig is om heen en weer te schakelen tussen handmatig en autofocus bij de P1000.
Bottom Line
We hadden geen problemen met het vinden en wijzigen van de camera-instellingen in het eenvoudige en intuïtieve menusysteem van de P1000. Houd er rekening mee dat de beschikbaarheid van verschillende instellingen sterk varieert, afhankelijk van de modus die u gebruikt.
Duurzaamheid: een delicaat beest
De camera is niet weerbestendig of robuust, maar voelt wel degelijk aan. Het zou prima moeten zijn om te gebruiken bij matig vochtig weer, maar we zouden het niet riskeren in de regen of in situaties waar het waarschijnlijk opspattend of bedekt is met stof en vuil.
Het kantelbare display voelt ook delicaat aan, en je moet voorzichtig zijn bij het uitvouwen. Je kunt het scherm ook omdraaien en terug in de aansluiting naar binnen klikken, wat een geweldige manier is om het risico op schade aan het oppervlak van het scherm te verkleinen.
Poorten en connectiviteit: genoeg te doen
De P1000 heeft een groot aantal poorten en we waardeerden zowel de intelligente manier waarop ze zijn gerangschikt als de robuuste rubberen afdekkingen die ze beschermen. Deze camera heeft een mini-HDMI, USB, een koptelefoonaansluiting en een externe ontspanknop. De externe ontspanknop en hoofdtelefoonaansluiting bevinden zich beide in afzonderlijke compartimenten, terwijl de HDMI- en USB-poorten een compartiment delen.
Dit ontwerp - de compartimentering in combinatie met de uitstekende poortafdekkingen - is superieur aan veel DSLR's. Helaas is er geen koptelefoonaansluiting voor audiomonitoring.
Met de flitsschoenbevestiging kun je verschillende accessoires gebruiken, waaronder flitsers en microfoons.
Je krijgt ook de mogelijkheid voor beeldoverdracht via Wi-Fi, wat handig is voor het onderweg bewerken en delen van afbeeldingen. Dit wordt gedaan met behulp van de gratis Snapbridge-app en het is gemakkelijk genoeg en redelijk snel om op deze manier afbeeldingen over te zetten.
Fotokwaliteit: een allegaartje
De P1000 is in staat om goede foto's te maken bij optimale lichtomstandigheden, maar heeft moeite bij weinig licht. We ontdekten dat de beeldkwaliteit snel bergafwaarts gaat voorbij ISO 400, en we zouden niet aanraden om meer dan ISO 800 te fotograferen als dat al mogelijk is. Bij de maximale ISO van 6400 zijn beelden papperig en vol ruis. Bij ISO 400 en lager is er echter zeer weinig ruis en zijn beelden scherp en gedetailleerd.
Nikon realiseerde zich duidelijk dat weinig licht een probleem zou zijn voor deze camera, en om gevoeligheidsproblemen tegen te gaan, voegden ze een opmerkelijk krachtige flits toe. Dit komt tevoorschijn met een bevredigend veermechanisme en is helder genoeg om onderwerpen te belichten, zelfs bij telefotobereiken. Voor een ingebouwde flitser doet hij het redelijk goed.
Beeldkwaliteit gaat snel bergafwaarts voorbij ISO 400.
Ook assisteren bij opnamen bij weinig licht is een zeer effectieve beeldstabilisatiefunctie, die een dappere taak is om trillingen bij extreme zoombereiken te minimaliseren. Maar bij 3000 mm kan deze stabilisatie weinig doen om trillingen en trillingen te compenseren die worden versterkt door een extreem brandpuntsbereik.
De COOLPIX P1000 produceert, net als veel andere superzoomcamera's, de beste beelden bij korte brandpuntsbereiken. Je hebt alleen het maximale diafragma van 2.8 beschikbaar om in de grootste hoeken te gebruiken, waarna het steeds smaller wordt. Beeldkwaliteit en lichtsterkte blijven goed tot 1500mm, waar de camera nog een diafragma van f/5 weet te halen. Boven 1500 mm neemt de fotokwaliteit snel af en het diafragma krimpt tot f/6, dan f/7, en uiteindelijk zit je met f/8 op zijn maximale 3000 mm, wat inderdaad erg donker is.
JPEG-kwaliteit gaat over wat je zou verwachten van een point-and-shoot. Casual fotografen zullen er blij mee zijn, maar meer ervaren fotografen zullen willen profiteren van de flexibiliteit van de nabewerking die RAW-afbeeldingen bieden. Bij twijfel kunt u altijd zowel JPEG- als RAW-bestanden tegelijkertijd vastleggen.
Videokwaliteit: Verrassend competent
De Nikon COOLPIX P1000 biedt scherpe en mooie 4K-video met een reeks verschillende resolutie- en framerate-instellingen. Je kunt ook fotograferen met een resolutie van 1080p of lager met maximaal 60 fps, hoewel dit qua slow motion-mogelijkheden zo goed is als maar kan.
Voor eenvoudige video-opnames is deze camera goed uitgerust. Het 4K-beeldmateriaal is zeer indrukwekkend - we hebben geconstateerd dat het gunstig afsteekt bij professionele camera's met verwisselbare lenzen.
Opmerkelijk is dat er geen extra crop is bij het fotograferen in 4K in tegenstelling tot 1080p, iets dat een frustrerend probleem is bij veel andere camera's (vooral die van Canon). De P1000 heeft ook een geweldige externe microfoonpoort, hoewel er, zoals we ook al zeiden, geen hoofdtelefoonpoort is om audio te monitoren.
Autofocus: prima, behalve wanneer dat niet het geval is
De P1000 is traag als een slak als het gaat om scherpstellen bij weinig licht, en weigert vaak om ook maar enige focus te grijpen in donkere situaties.
We ontdekten tijdens onze tests ook dat de camera moeite heeft om het onderwerp van de achtergrond te onderscheiden, zoals wanneer we probeerden een vogel tegen de lucht te fotograferen - hij stelde vaak alleen scherp op de lucht. Gelukkig is er een speciale handmatige/autofocus-schakelaar. Autofocus met behulp van de instelring op de lenscilinder is eenvoudig en nauwkeurig dankzij het soepele, bevredigende mechanisme en de handige "focus peaking" -functie.
Met focus peaking detecteert de camera gebieden van de foto die scherp zijn en markeert deze op het scherm. Hierdoor kunt u zien wat er is scherpgesteld terwijl u handmatig scherpstelt, wat het proces veel eenvoudiger en nauwkeuriger maakt.
Bovendien kunnen de secundaire zoomknoppen op de lenscilinder worden geprogrammeerd om in plaats daarvan de fijne focus te regelen. Met deze functie kunt u grote, ingrijpende handmatige scherpstellingsaanpassingen maken met behulp van de hoofdinstelring en vervolgens micro-aanpassingen maken met deze knoppen.
Display/LVF: het middelmatige en het verbazingwekkende
Zoals eerder vermeld, voelt het scherm op de P1000 inderdaad erg dun aan. Het verdient echter wel punten omdat het variangle is, en het is volkomen duidelijk en bruikbaar met een resolutie van 921.000 dots.
De LVF (Live Viewfinder) is een heel ander verhaal: met 2,36 miljoen dots is hij groot, comfortabel en kristalhelder. Dit is eigenlijk een van de beste LVF's die we hebben getest op een point-and-shoot-camera, en het kan zelfs wedijveren met LVF's die te vinden zijn op hoogwaardige camera's met verwisselbare lenzen.
Een sensor detecteert automatisch wanneer uw oog naar de LVF wordt gebracht, en we vonden dit een effectief systeem om te schakelen tussen het scherm en de liveweergave. Zoals met de meeste sensoren zoals deze, kan het echter vaak (en irritant) per ongeluk worden geactiveerd tijdens het gebruik van het variangle-display. Het goede nieuws is dat deze functionaliteit kan worden omgeschakeld, zodat alleen de LVF of het display wordt ingeschakeld.
Astrofotografie: Over de maan
Een van de meest opwindende dingen die je met de P1000 kunt doen, is hem naar de nachtelijke hemel richten en de wonderen van de kosmos vastleggen die anders onzichtbaar zijn voor het blote oog. Met 3000 mm is het perfect mogelijk om herkenbare foto's te maken van andere planeten - de ringen van Saturnus en de wolkenformaties en manen van Jupiter zijn bijzonder spectaculair.
De P1000 heeft ook modi die speciaal zijn ontworpen voor astrofotografie, waaronder een modus op de instelschijf voor het fotograferen van de maan. Hoewel de P1000 geweldige foto's van de maan maakt, zouden we deze speciale modus niet aanbevelen, omdat je alleen maar verschillende kleurzweem voor de maan kunt selecteren. In plaats daarvan raden we aan de handmatige modus te gebruiken voor de meeste astrofotografie.
Een van de meest opwindende dingen die je met de P1000 kunt doen, is hem naar de nachtelijke hemel richten en de wonderen van de kosmos vastleggen.
De camera bevat ook een "Star Trail" timelapse-modus, die geweldig werkt zolang je een zeer stevig statief en een volle batterij hebt, en het niet erg vindt om je camera urenlang buiten te laten staan. We vonden de P1000 niet bijzonder effectief bij het fotograferen van de hele nachtelijke hemel - hij is gewoon niet gevoelig genoeg. Maar voor het observeren van grote en relatief dicht bij de aarde bevindende hemellichamen is het moeilijk te verslaan.
Wildlife: gebouwd voor safari's
De P1000 is duidelijk bedoeld om natuurfotografen aan te spreken - als je wilde dieren fotografeert, hoe meer afstand tussen jou en je onderwerp, hoe beter. Met 3000 mm is het mogelijk om dieren van zo ver weg te observeren dat die dieren misschien nooit weten dat je er bent. Terwijl andere camera's stippen op een verre bergtop vastleggen, plaatst de P1000 je oog in oog met die berggeiten.
Dit alles gezegd hebbende, de P1000 is niet zo geweldig om vogels te spotten, ook al heeft hij een speciale modus (met een eigen plaats op de hoofdmodusknop) voor vogelfotografie. We vonden niet veel verschil tussen het gebruik van deze modus en de normale automatische modus. Maar de problemen met het fotograferen van vogels bestaan in welke modus de camera ook is ingesteld - vogels zijn erg snel en onvoorspelbaar. Je hebt een hoge sluitertijd en een goede autofocus nodig om ze vast te leggen. We hebben het probleem met de sluitertijd van de P1000 al besproken, en de kwestie van autofocus is nog erger.
De "snap back"-zoomknop is handig voor het volgen van vogels en andere dieren in het wild, hoewel we ontdekten dat het voor dit doel een beetje traag is. Het is een leuke functie, maar het moet echt responsiever zijn.
Sport: een ticket naar de eerste rij
Het fotograferen van sportevenementen is een ideaal gebruik voor de Nikon COOLPIX P1000. Zelfs als je bovenaan de tribunes staat, kun je dichtbij genoeg inzoomen om het zweet van het gezicht van de quarterback te zien druipen.
Slechte autofocus en prestaties bij weinig licht kunnen problemen opleveren, maar we zouden deze camera zeker kunnen gebruiken om dichter bij het spel te komen, vooral als je ver van het veld zit.
Macro: Dichtbij, maar het is geen microscoop
De P1000 is verrassend capabel in macrofotografie, hoewel hij in dit opzicht een paar eigenaardigheden heeft. Het kan zo dichtbij komen als 0,4 inch bij brandpuntsbereiken tot 135 mm. Dit is inderdaad heel dichtbij en je kunt hele mooie foto's en video's maken van kleine onderwerpen. Als u echter autofocus op dergelijke afstanden wilt gebruiken, moet u de speciale macromodus gebruiken, die toegankelijk is in de scènemodus.
In de macromodus krijg je twee opties: een enkele opname en een modus voor ruisonderdrukking met meerdere opnamen, wat erg handig is voor het maken van macrofoto's waar ongewenste ruis een ernstiger probleem is. Om deze functie te gebruiken, wil je de camera zeker op een statief houden.
We ontdekten ook dat het enorme voorste lenselement zo groot is dat het je eigenlijk verhindert dichtbij genoeg te komen om een goede vergroting te krijgen.
Prijs: een arm en een been voor die ingebouwde zoom
De P1000 heeft een adviesprijs van $999, wat veel geld is voor een superzoom- of andere richt-en-schietcamera. Voor deze prijs zou je een budget full-frame spiegelloze camera zoals de Sony a7 kunnen kopen, of zelfs de Sony a7II in de uitverkoop. U kunt ook een goedkope DSLR kopen, zoals de Canon T3 en een Sigma 150-600 mm C-lens voor ongeveer dezelfde totale prijs en werkelijk verbluffende supertelefoto's krijgen, of gewoon een goedkopere superzoomcamera kopen (veel concurrerende modellen zijn meestal beschikbaar voor $ 500 of minder).
Met dit alles in gedachten, zou je gemakkelijk kunnen aannemen dat de P1000 zwaar te duur is. Maar je moet er rekening mee houden dat dit een unieke, recordbrekende camera is. Er is niets anders dat erop lijkt, dus of het de hoge vraagprijs waard is, hangt af van hoe hoog je die opscheprechten waardeert.
Nikon COOLPIX P1000 versus Canon SX70 HS
De P1000 heeft om verschillende redenen te maken met hevige concurrentie van veel verschillende camera's, maar de Canon SX70 HS komt het dichtst in de buurt wat betreft functies en functionaliteit. In veel opzichten overtreft de SX70 de P1000, terwijl hij tegelijkertijd verkoopt voor bijna de helft van wat de P1000 je gaat kosten: hij biedt betere beeldstabilisatie, betere prestaties bij weinig licht en die geweldige Canon-kleurwetenschap.
Het scherm van de SX70 is ook veel beter dan dat van de P1000. Beide camera's hebben variangle displays, maar die van Canon is niet alleen helderder en scherper, hij is ook veel beter gebouwd en voelt vergelijkbaar met schermen van Canons DSLR en spiegelloze camera's. Daarentegen lijkt de Nikon zwak en erg dun.
De Nikon biedt meer dan twee keer het maximale brandpuntsbereik dan de Canon, en de body is veel fijner om vast te houden vanwege het grote formaat. De Canon is echter beter in macrofotografie, heeft een snellere autofocus over het hele zoombereik en is veel compacter.
De P1000 verslaat gemakkelijk de Canon op het gebied van 4K-video-opname, omdat hij niet de extra crop heeft die Canon heeft geïmplementeerd in de SX70.
De keuze komt neer op hoeveel waarde je hecht aan het extra zoombereik en de videokwaliteit die de P1000 biedt. Tenzij je dat nodig hebt, of je bent echt gecharmeerd van de aanzienlijke "cool-factor" van de P1000, dan is de Canon SX70 de betere koop.
Het is duur en nogal onpraktisch, maar de gekke zoom is echt leuk om te gebruiken
Het bezit van een Nikon COOLPIX P1000 lijkt een beetje op het bezitten van een sportwagen: het is een coole camera, maar het is niet erg praktisch. Het is omvangrijk en duur, plus het heeft een steile leercurve en veel vervelende eigenaardigheden. Maar deze camera zal sommige mensen veel plezier bezorgen, en als je echt een leuke camera wilt met een recordbrekend zoombereik (en de prijs niet erg vindt), dan is de Nikon COOLPIX P1000 misschien iets voor jou.
Specs
- Productnaam COOLPIX P1000
- Product Merk Nikon
- UPC 018208265220
- Prijs $999.00
- Gewicht 3.12 lbs.
- Productafmetingen 7,2 x 5,8 x 4,7 inch.
- Scherm 3,2 inch, 921.000 punten
- Diafragmabereik 2,8 tot 8
- Zoombereik 125x, 24-3, 000 mm (equivalent van 35 mm)
- Opnamekwaliteit 2840 x 2160 (4K UHD): 30fps
- Sensor 1/2,3 inch, 16MP
- Zoeker Elektronische zoeker, 2,36-miljoen-dot OLED
- Poorten USB, HDMI-microconnector (type D)
- Verbindingsopties Wi-Fi, Bluetooth 4.1
- Garantie 1 jaar