Belangrijkste afhaalrestaurants
- MechWarrior 5: Mercenaries is als niets anders op de PlayStation 5.
- Mechs besturen is soms lastig, maar werkt.
- Micromanagement kan ervoor zorgen dat deze game traag, maar complex aanvoelt.
MechWarrior 5: Mercenaries is niet zoals andere games.
Op het eerste gezicht is het een schietspel met gigantische mechs - iets dat klinkt alsof je je hersenen kunt uitschakelen en gewoon op je instinct kunt vertrouwen om op alles te schieten wat beweegt.
In werkelijkheid biedt MechWarrior 5: Mercenaries echter veel meer diepgang dan dat. Het v alt op in een over het algemeen meer toegankelijke PlayStation 5-catalogus omdat het soms zo onhandig is. Dat is natuurlijk niet altijd een goede zaak, maar als je op zoek bent naar een langzamer en meer doordacht spel dan je gebruikelijke 'it moves, kill it'-ervaring, dan is dit een aanrader.
Het is soms een log tempo, passend bij een enorme robot maar niet altijd spannend, zal niet aantrekkelijk zijn voor mensen die op zoek zijn naar een snelle oplossing.
Leren lopen
Het is een vergissing om te verwachten dat MechWarrior 5: Mercenaries zich als Titanfall voelt wanneer je het voor het eerst speelt, ondanks dat Respawn's mech-gerichte first-person-shooter vergelijkbaar lijkt. MechWarrior 5: Mercenaries brengt me terug naar MechWarrior 2 voor de PlayStation 1, halverwege de jaren negentig. Het was net zo lastig en omslachtig, maar ook vreemd betoverend.
Dat blijkt uit het leren besturen van je mecha. De torso en benen van de machine kunnen onafhankelijk draaien, wat meteen raar is om te besturen. Er is hier een duidelijke leercurve als je erachter komt hoe je twee delen van 'je' lichaam tegelijk kunt beheren.
Het doet je even beseffen waarom baby's zo onhandig zijn als ze net beginnen. Behalve dat een onhandige mecha veel meer schade kan aanrichten dan een klein kind.
Het vergt ook oefening en geduld. Is het een leuk controleschema om te beginnen? Niet echt. Vroege missies zijn in ieder geval vergevingsgezind, dus je krijgt door schoten zorgvuldig uit te lijnen en langzaam te ontdekken dat het besturen van zowel de romp als de benen gemakkelijker wordt (en schakelen tussen Arm Lock inschakelen in de instellingen helpt ook), maar het is een schril contrast met andere games.
Traag en gestaag wint de strijd?
Het omslachtige karakter van je mecha gaat ook elders door. Er zijn genoeg wapens, maar ze vliegen er niet bepaald snel uit. Wapens hebben even tijd nodig om te herladen, en je moet je schot goed richten. Dit is geen Doom; dit is een poging tot een mech-simulator.
Oververhitting is ook een probleem, en mechs die worstelen met overbelasting leiden tot het breken van wapens. De temperatuurmeter is essentieel voor je overlevingsplannen en gaat volledig in tegen de gebruikelijke spelstijl van 'blijven schieten'. Het is mogelijk om koellichamen aan je mecha toe te voegen om dit tegen te gaan, maar het is nooit een gegarandeerde oplossing.
Geduld is essentieel, en het uitzoeken van de meer gecompliceerde details van het onderhouden van je mecha is cruciaal.
Mech Micromanagement
En ingewikkeld is het. MechWarrior 5: Mercenaries gaat niet alleen over verkenning en schieten. Het gaat ook om het beheren van je huurlingenoutfit en het op de juiste manier uitrusten van je mecha, allemaal via een aantal ingewikkeld ogende menu's. De pc-oorsprong van de game is hier duidelijk te zien en niet bepaald intuïtief voor de gewone console-gamer.
Het is mogelijk om een aanzienlijk deel van je mecha te upgraden tot aan de koellichamen, maar vergeleken met wat je normaal op de PlayStation 5 tegenkomt, is het intimiderend.
Zelfs het bedenken van een missie voelt een beetje verwarrend, omdat je moet onderhandelen om de beste deal te krijgen, waardoor je meer geld verdient om je mecha te upgraden, enzovoort. Natuurlijk is het allemaal logisch met een beetje tijd en oefening, maar MechWarrior 5: Mercenaries houdt je hand net het absolute minimum vast om je te helpen rond te komen.
Je merkt al snel dat je veel tijd besteedt aan het onderhandelen over bonussen, het redden van stukjes en beetjes van je mechs en proberen je hele huursoldaat tevreden te houden. Helaas verleidt het verhaal van de game je niet echt om je hier te veel om de AI te bekommeren. Anders zou het micromanagement interessanter aanvoelen.
Je overwinningen behalen
MechWarrior 5: Mercenaries klinkt soms als een strijd, omdat het dat ook is. Soms zou je willen dat je de moeiteloze energie van een ander spel had, dat je in staat was om je heen en een salvo schoten met hoge snelheid af te vuren.
Op andere momenten zul je het wel waarderen als je er zorgvuldiger over nadenkt. Er is niets anders zoals het op de PlayStation 5. Hoewel het op de pc misschien over het hoofd wordt gezien, is het onderscheidend op de PlayStation 5. Het is een heel andere uitdaging dan iets dat je zou vinden in Returnal of Demon's Souls; een veel meer cerebrale ervaring door zijn managementsysteem.
Is het voor iedereen? Niet in het minst. Het is soms een log tempo, passend bij een enorme robot maar niet altijd spannend, zal niet aantrekkelijk zijn voor mensen die op zoek zijn naar een snelle oplossing. Toch is het, als unieke ervaring op dit systeem, het bekijken waard als je iets anders wilt spelen.
