Belangrijkste afhaalrestaurants
- Elk mysterie of intrige wordt snel begraven onder ophaalopdrachten.
- Bugsnax vangen kan in het begin leuk zijn, maar vormt nooit een grote uitdaging.
- Het verhaal van de game voelt ongeveer net zo onzinnig als de Bugsnax zelf.
Het volgende avontuur van Young Horses belooft een opvallend mysterie vol met heerlijke lekkernijen, maar slaagt er uiteindelijk niet in om naam te maken als het verhaal dat het zo graag wil zijn.
Ik wilde van Bugsnax houden. Het is een van de weinige lanceringstitels voor de aankomende PS5 en is zwaar gepromoot. Maar terwijl ik daar zat te wachten om mijn tweede Cinasnail te vangen, realiseerde ik me dat de gameplay-loop gewoon niet erg boeiend is.
Bovendien is het mysterie en de intriges van het verhaal ook niet zo aangrijpend. Voor het grootste deel was mijn tijd die ik besteedde aan het verkennen van de verschillende biomen van Snaktooth Island teleurstellend en, om eerlijk te zijn, behoorlijk flauw.
Vanaf het begin probeert Bugsnax spelers naar zich toe te trekken met de inhoud die Young Horses de afgelopen maanden heeft gepromoot: een prachtig fantasie-eiland vol schattige mysterieuze wezens. Het is een interessant idee, en ik keek er erg naar uit om het te ontdekken toen ik de game die eerste nacht laadde.
Helaas veranderde wat begon als een eigenzinnig verhaal over enkele vermiste eilandbewoners al snel in een reeks zinloze ophaalopdrachten die meer afbreuk leken te doen aan het algehele verhaal dan erin te graven. Als iemand die het spel inging en uitkeek naar het mysterie van dit alles, merkte ik dat ik mezelf moest dwingen om het volgende gebied te verkennen, in plaats van er opgewonden naar toe te sprinten.
In Your Face
Vanaf het begin is het verhaal van Young Horses erg in-your-face, iets waar ik meestal uit de buurt blijf, vooral in verhalende games zoals Bugsnax. Ik ben het soort persoon dat graag tussen de regels door leest en mijn eigen conclusies trekt.
Helaas legt Bugsnax alles voor de speler neer. Geen van de puzzels van de game - die meestal alleen vereisen dat spelers een specifieke Bugsnak vangen door een ander wezen in hun voordeel te gebruiken - zijn ooit zo moeilijk geweest en alle antwoorden worden aan de speler gegeven door de belangrijkste questgevers van de game.
Het mysterie verdween al snel in de zee van Bugsnax die ik moest verzamelen voor elke persoon die ik tegenkwam. Waar sommigen Bugsnax willen, zoals de schattige en heerlijke Strabby, hebben anderen een voorkeur voor meer eigenaardige Bugsnax, zoals de Bobsicle, waarvoor ik andere delen van de kaart moest verkennen.
Elk personage vereist een andere aanpak, wat in het begin leuk is, maar uiteindelijk voelde geen van hen zich moeilijker te vangen dan de starter-Pokémon in een nieuw Pokémon-spel. Hierdoor wordt de gameplay-loop al vroeg vervelend.
Soms lekker
Hoewel er veel was dat ik niet leuk vond aan Bugsnax, merkte ik dat ik er een paar keer verliefd op werd. Ik kan me een specifiek moment in het midden van het spel herinneren, waarop een nachtrust al snel in iets angstaanjagends veranderde.
Ik kan geen echte details prijsgeven vanwege spoilers, maar het wekte mijn interesse in het verhaal voor een kort moment en maakte me enthousiast om het opnieuw te spelen. Helaas ging die interesse snel verloren toen ik opnieuw de taak kreeg een Grumpus op te pakken die het dorp had verlaten na de verdwijning van een ander.
Er waren andere punten in het verhaal, waar puzzels opdoken die me een beetje meer leken uit te dagen. Maar net als bij de vorige puzzels die ik tijdens het verhaal tegenkwam, deed niemand meer dan een tijdelijke verkeersdrempel zijn, en daagde hij me nooit meer uit dan de eerste keer dat ik een Strabby moest vangen tijdens de openingsscène.
Door de schattigheid van de Bugsnax en de overeenkomsten van de game met wezensvangers zoals Pokémon lijkt het misschien de perfecte game voor een jonger publiek. Het verhaal neemt echter tegen het einde een wat donkerdere wending en sommige gespannen momenten zijn misschien een beetje te veel voor jongere kinderen. Ik raad aan om uit de buurt van Bugsnax te blijven, tenzij de speler oud genoeg is om met thema's om te gaan die voor de jongere gamers als eng kunnen worden beschouwd.
Uiteindelijk zijn sommige delen van Bugsnax die goed voelen. De kleine mysteriepunten die me lieten hangen, in een poging de volgende wending te raden, waren geweldig. Helaas zijn de meeste verhalen duidelijk en voorspelbaar; er is niet veel ruimte voor interpretatie.
De gameplay zelf, hoewel al vroeg bevredigend, wordt snel oud, vooral omdat ik merkte dat ik van bioom naar bioom rende om verschillende Bugsnax voor mensen te vangen. Ik vind het niet erg om repetitieve taken in sommige games uit te voeren, maar het vangen van Bugsnax bereikt nooit dezelfde allure als het vangen van Pokémon, of zelfs het opsporen van verschillende wapens in plundergames.
Nu ik het heb geprobeerd, raad ik aan Bugsnax een pass te geven.
