Classless Inter-Domain Routing is in de jaren negentig ontwikkeld als een standaardschema voor het routeren van netwerkverkeer over internet. Voordat CIDR-technologie werd ontwikkeld, beheerden internetrouters het netwerkverkeer op basis van de klasse van IP-adressen. In dit systeem bepa alt de waarde van een IP-adres het subnetwerk voor routeringsdoeleinden.
CIDR is een alternatief voor IP-subnetten. Het organiseert IP-adressen in subnetwerken, onafhankelijk van de waarde van de adressen zelf. CIDR staat ook bekend als supernetting omdat het effectief toestaat dat verschillende subnetten worden gegroepeerd voor netwerkroutering.
CIDR-notatie
CIDR specificeert een IP-adresbereik met een combinatie van een IP-adres en het bijbehorende netwerkmasker.
xxx.xxx.xxx.xxx/n
CIDR-notatie gebruikt het bovenstaande formaat, waarbij n het aantal (meest linkse) 1-bits in het masker is.
192.168.12.0/23
Het bovenstaande voorbeeld past het netwerkmasker 255.255.254.0 toe op het 192.168 netwerk, beginnend bij 192.168.12.0. Deze notatie vertegenwoordigt het adresbereik 192.168.12.0 tot 192.168.13.255.
Vergeleken met op klassen gebaseerde netwerken, vertegenwoordigt 192.168.12.0/23 een aggregatie van de twee klasse C-subnetten 192.168.12.0 en 192.168.13.0, elk met een subnetmasker van 255.255.255.0.
Hier is een andere manier om het te visualiseren:
192.168.12.0/23=192.168.12.0/24 + 192.168.13.0/24
Bovendien ondersteunt CIDR de toewijzing van internetadressen en het routeren van berichten, onafhankelijk van de traditionele klasse van een bepaald IP-adresbereik.
10.4.12.0/22
Het bovenstaande voorbeeld vertegenwoordigt het adresbereik 10.4.12.0 tot 10.4.15.255 (netwerkmasker 255.255.252.0). Dit wijst het equivalent van vier klasse C-netwerken toe binnen de veel grotere klasse A-ruimte.
Je zult soms zien dat CIDR-notatie zelfs voor niet-CIDR-netwerken wordt gebruikt. In niet-CIDR IP-subnetten is de waarde van n echter beperkt tot 8 (klasse A), 16 (klasse B) of 24 (klasse C).
Hier zijn enkele voorbeelden:
- 10.0.0.0/8
- 172.16.0.0/16
- 192.168.3.0/24
Hoe CIDR werkt
Toen ze voor het eerst op internet werden geïmplementeerd, werden de belangrijkste routeringsprotocollen zoals Border Gateway Protocol en Open Shortest Path First bijgewerkt om CIDR te ondersteunen. Verouderde of minder populaire routeringsprotocollen ondersteunen CIDR mogelijk niet.
CIDR-implementaties vereisen dat bepaalde ondersteuning wordt ingebed in de netwerkrouteringsprotocollen.
CIDR-aggregatie vereist dat de betrokken netwerksegmenten aaneengesloten (numeriek aangrenzend) in de adresruimte zijn. CIDR kan bijvoorbeeld 192.168.12.0 en 192.168.15.0 niet samenvoegen tot een enkele route, tenzij de tussenliggende.13- en.14-adresbereiken zijn opgenomen.
Alle internet WAN- of backbone-routers - die het verkeer tussen internetserviceproviders beheren - ondersteunen over het algemeen CIDR om het doel van het besparen van IP-adresruimte te bereiken. Reguliere consumentenrouters ondersteunen CIDR vaak niet, daarom maken privénetwerken, waaronder thuisnetwerken en zelfs kleine openbare netwerken (LAN's) er vaak geen gebruik van.
CIDR en IPv6
IPv6 gebruikt CIDR-routeringstechnologie en CIDR-notatie op dezelfde manier als IPv4. IPv6 is ontworpen voor volledig klasseloze adressering.