Het vergroten van een digitale foto brengt gewoonlijk interpolatie met zich mee, een proces dat de grootte van pixels in een afbeelding vergroot.
Sommige digitale camera's, de meeste richt-en-schietcamera's en telefoons, gebruiken interpolatie om digitale zoom te produceren. Hierdoor kunt u scherpstellen op onderwerpen die buiten het maximale bereik van de cameralens vallen. Beeldmanipulatieprogramma's zoals Adobe Photoshop gebruiken ook interpolatie bij het bewerken na de productie.
Over het algemeen zijn er vier soorten interpolatie: dichtstbijzijnde buur, bilineair, bicubisch en fractaal. Als je iets van elk weet, kun je het meeste uit je fotografie halen.
Digitale zoom is op software gebaseerd en maakt gebruik van een vorm van interpolatie. Optische zoom daarentegen is afhankelijk van een echte, fysieke lens om een beeld op afstand te vergroten. Optische zoom produceert helderdere foto's van hogere kwaliteit dan digitale zoom. Als u een van deze camera's gebruikt, krijgt u een betere foto als u dichter bij het onderwerp komt dan wanneer u de digitale zoom gebruikt.
Het vergroten van een afbeelding is over het algemeen niet aan te raden. Interpolatie voegt informatie toe aan de originele afbeelding, wat kan leiden tot wazigheid, artefacten, pixelvorming en andere problemen die de kwaliteit van de afbeelding kunnen verminderen.
Neighbor Interpolation
Dichtstbijzijnde interpolatie wordt meestal in de camera gebruikt om uw opnamen te bekijken en te vergroten zodat u details kunt zien. Het maakt de pixels gewoon groter en de kleur van een nieuwe pixel is hetzelfde als de dichtstbijzijnde originele pixel. Het is niet geschikt voor het vergroten van afbeeldingen om af te drukken, omdat het rafels kan produceren, ook wel pixelvorming genoemd.
Bottom Line
Bilineaire interpolatie neemt de informatie van een originele pixel en vier van de pixels die deze raken, om de kleur van een nieuwe pixel te bepalen. Het levert redelijk vloeiende resultaten op, maar het vermindert de kwaliteit aanzienlijk. Afbeeldingen die op deze manier zijn vergroot, kunnen wazig worden.
Bicubische interpolatie
Bicubische interpolatie is de meest geavanceerde van het stel. Het vertrouwt op informatie van de originele pixel en 16 omringende pixels om de kleur van een nieuwe pixel te creëren.
Bicubische interpolatie is veel geavanceerder dan de andere twee methoden en kan afbeeldingen van afdrukkwaliteit produceren. Bicubische interpolatie heeft twee varianten om u te helpen uw afbeelding te verfijnen: "soepeler" en "scherper".
Hoewel dit een van de beste opties is, kan een te grote sprong in grootte nog steeds de beeldkwaliteit verminderen.
Fractal Interpolatie
Voornamelijk gebruikt voor zeer grote afdrukken, fractale interpolatiemonsters van zelfs meer pixels dan bicubische interpolatie. Het produceert scherpere randen en minder vervaging, maar vereist specifieke professionele software om te draaien. Professionele printers gebruiken vaak fractale interpolatie.
