Als je een digitale camera hebt en enige aandacht hebt besteed aan de manier waarop de foto's die je hebt gemaakt worden opgeslagen, is het je misschien opgevallen dat ze in een DCIM-map worden bewaard.
Wat je je misschien niet realiseerde, is dat zowat elke digitale camera, of het nu gaat om het soort zakformaat of de professionele DSLR-variant, dezelfde map gebruikt.
Wil je nog iets verrassends horen? Hoewel je waarschijnlijk apps gebruikt om de foto's die je maakt met je smartphone of tablet te bekijken, bewerken en delen, worden die foto's ook op je telefoon opgeslagen in een DCIM-map.
Dus wat is er zo speciaal aan deze alomtegenwoordige afkorting waarvan elk bedrijf het erover eens lijkt te zijn dat het zo belangrijk is dat ze het allemaal voor je foto's moeten gebruiken?
De DCIM-map is niet gerelateerd aan het bestandsformaat dat wordt afgekort als DICOM (Digital Imaging and Communications in Medicine). DCIM staat ook voor andere technologietermen zoals beeldbeheer van digitale camera's en intern geheugen van digitale camera's.
Waarom DCIM en niet 'Foto's'?
DCIM staat voor Digital Camera Images, wat deze map waarschijnlijk iets logischer maakt. Iets als Foto's of Afbeeldingen zou veel duidelijker en gemakkelijker te herkennen zijn, maar er is een reden voor de DCIM-keuze.
De consistente naamgeving van de foto-opslaglocatie voor digitale camera's als DCIM is gedefinieerd als onderdeel van de DCF-specificaties (Design Rule for Camera File System), die door zoveel camerafabrikanten zijn overgenomen dat het praktisch een industriestandaard is.
DCF-specificaties zijn de standaard
Omdat de DCF-specificatie zo gewoon is, kunnen ontwikkelaars van de fotobeheersoftware die u op uw computer hebt, en apps voor het bewerken en delen van foto's die u naar uw telefoon hebt gedownload, allemaal comfortabel hun tools programmeren om de inspanningen voor het zoeken naar foto's te concentreren op de DCIM-map.
Deze consistentie moedigt andere camera- en smartphonemakers en op hun beurt nog meer software- en app-ontwikkelaars aan om vast te houden aan deze opslaggewoonte met alleen DCIM.
De DCF-specificatie doet meer dan alleen de map dicteren waarnaar foto's worden geschreven. Er staat ook dat die SD-kaarten een specifiek bestandssysteem moeten gebruiken wanneer ze worden geformatteerd (een van de vele FAT-bestandssysteemversies) en dat submappen en bestandsnamen die worden gebruikt voor de opgeslagen foto's een specifiek patroon volgen.
Ook volgens de DCF-standaard kan het alleen-lezen attribuut worden gebruikt op bestanden en mappen om te voorkomen dat ze per ongeluk worden verwijderd. Dat is het enige kenmerk dat de norm als belangrijk heeft bestempeld.
De DCIM-map kan meerdere mappen hebben met een naamgevingsconventie die begint met een uniek nummer gevolgd door vijf alfanumerieke tekens, zoals 483ADFEG. Camerafabrikanten gebruiken meestal vooraf gekozen tekens om aan te geven dat de foto's door die cameramaker zijn gemaakt.
In de mappen bevinden zich bestanden met een naam met vier alfanumerieke tekens gevolgd door een nummer tussen 0001 en 9999.
Naming Convention Voorbeeld
Een camera met een DCIM-hoofdmap kan bijvoorbeeld een submap hebben met de naam 850ADFEG en in die map bestanden met de naam ADFE0001.jpg, ADFE0002.jpg, enz.
Al deze regels maken het werken met je foto's op andere apparaten en met andere software veel gemakkelijker dan wanneer elke fabrikant zijn eigen regels zou bedenken.
Wanneer uw DCIM-map een DCIM-bestand wordt
Gezien het unieke karakter en de waarde die elke persoonlijke foto die we maken heeft, of kan hebben, doet zich een bijzonder pijnlijke ervaring voor wanneer uw foto's verdwijnen als gevolg van een technische storing.
Een probleem dat zich vroeg in het proces van genieten van de gemaakte foto's kan voordoen, is een beschadiging van de bestanden op het opslagapparaat, bijvoorbeeld de SD-kaart. Dit kan gebeuren wanneer de kaart nog in de camera zit, of het kan gebeuren wanneer de kaart in een ander apparaat is geplaatst, zoals uw computer of printer.
Wat gebeurt er met beschadigde bestanden?
Er zijn veel redenen waarom dit soort corruptie voorkomt, maar het resultaat ziet er meestal uit als een van deze drie situaties:
-
Een of twee afbeeldingen kunnen niet worden bekeken.
In het geval van deze situatie kun je vaak niets doen. Maak de foto's die u van de kaart kunt bekijken en plaats de kaart vervolgens terug. Als het opnieuw gebeurt, heb je waarschijnlijk een probleem met de camera of het fotoapparaat dat je gebruikt.
-
Er staan helemaal geen foto's op de kaart.
Dit kan betekenen dat de camera de foto's nooit heeft gemaakt, in welk geval het verstandig is om het apparaat te vervangen. Of het kan betekenen dat het bestandssysteem beschadigd is.
- De DCIM-map is geen map, maar is nu een enkel, groot bestand, wat bijna altijd betekent dat het bestandssysteem beschadigd is.
Gebruik een bestandssysteemherstelprogramma
Zo vergelijkbaar als 2 en 3 zijn, tenminste als de DCIM-map als een bestand bestaat, kun je je redelijk comfortabel voelen dat de afbeeldingen er zijn, ze zijn alleen niet in een vorm die je kunt openen nu.
In 2 of 3 moet je de hulp inroepen van een speciaal herstelprogramma voor bestandssystemen, zoals Magic FAT Recovery. Als een probleem met het bestandssysteem de oorzaak van het probleem is, kan dit programma helpen.
Als je het geluk hebt Magic FAT Recovery te laten werken, moet je de SD-kaart opnieuw formatteren nadat je een back-up van je foto's hebt gemaakt. Je kunt dat doen met de ingebouwde opmaaktools van je camera of in Windows of macOS.
Als je de kaart zelf formatteert, formatteer hem dan met FAT32 of exFAT als de kaart groter is dan 2 GB. Elk FAT-systeem (FAT16, FAT12, exFAT, enz.) is voldoende als het kleiner is dan 2 GB.
