Wanneer je klaar bent om je volgende stereoversterker of -ontvanger te kopen, moet je rekening houden met het uitgangsvermogen van de versterker, dat wordt gemeten in watt per kanaal. De beslissing hoeveel stroom je nodig hebt, moet gebaseerd zijn op het type luidsprekers, de grootte van de kamer en de akoestische kenmerken, en het geplande volume en de gewenste kwaliteit van je muziek.
Voldoen aan de stroomvereisten
Koppel de stroomvereisten van de luidsprekers aan het uitgangsvermogen van de versterker of ontvanger. Het vermogen moet gelijk zijn aan de impedantiewaarde voor elk van de luidsprekers. Sommige luidsprekers hebben meer of minder stroom nodig dan andere.
Luidsprekergevoeligheid wordt uitgedrukt in decibel, wat een maat is voor hoeveel geluidsuitvoer wordt geproduceerd met een gespecificeerde hoeveelheid versterkervermogen. Een luidspreker met een lage gevoeligheid (88 tot 93 dB) heeft bijvoorbeeld meer versterkervermogen nodig dan een luidspreker met een hogere gevoeligheid (94 tot 100 dB of meer) om optimaal te spelen en te klinken op hetzelfde volumeniveau.
Power en Volume
Uitgangsvermogen en luidsprekervolume volgen een logaritmische, niet lineaire relatie. Zo speelt een versterker met 100 watt per kanaal niet twee keer zo luid als een versterker met 50 watt per kanaal met dezelfde speakers. In zo'n situatie is het verschil in maximale luidheid iets luider; de verandering is slechts 3 dB.
Er is een toename van 10 dB nodig om luidsprekers twee keer zo luid te laten spelen als voorheen. Een toename van 1 dB zou nauwelijks waarneembaar zijn. Met meer versterkervermogen kan het systeem muzikale pieken gemakkelijker en met minder belasting aan, wat resulteert in een betere algehele geluidshelderheid.
Sommige luidsprekers moeten wat harder werken dan andere om een specifiek volume te bereiken. Bepaalde luidsprekerontwerpen zijn effectiever dan andere in het gelijkmatig projecteren van geluid over open ruimtes. Als uw luisterruimte klein is of audio goed doorlaat, heeft u misschien niet per se een superkrachtige versterker nodig, vooral niet bij luidsprekers die gevoeliger zijn voor stroom. Grotere kamers, grotere luisterafstanden of minder gevoelige luidsprekers vragen meer vermogen van de bron.
Uitgangsvermogen meten
De meest gebruikelijke maatstaf voor vermogen is het kwadraat van de wortel, maar fabrikanten kunnen ook waarden voor piekvermogen verstrekken. De eerste geeft een continu vermogen aan over een periode van tijd, terwijl de laatste de output in korte bursts aangeeft. Luidsprekerspecificaties kunnen ook het nominale vermogen weergeven, wat de luidspreker gedurende een bepaalde periode aankan.
Een luidspreker overmeesteren door meer watt te leveren dan hij nodig heeft, kan vervorming of clipping veroorzaken, maar schade is onwaarschijnlijk.
Sommige fabrikanten blazen specificaties op door het vermogen te meten op een enkele frequentie, zeg 1 kHz, in plaats van een volledig frequentiebereik, zoals 20 Hz tot 20 kHz.
Voor het grootste deel kun je niet fout gaan als je meer vermogen tot je beschikking hebt dan niet, zelfs als je niet van plan bent om muziek te laten klinken op concertachtige niveaus in je luisterruimtes.
Versterkers met een hoger vermogen kunnen leveren zonder dat ze naar de maximale uitgangslimieten worden gepusht, waardoor de vervorming laag en de geluidskwaliteit hoog blijft.
