Belangrijkste afhaalrestaurants
- Eastward is een absoluut juweeltje van een game die alle invloeden recht doet.
- Het trok me meteen vanaf het begin, en zelfs de minigame kan uren als minuten laten voelen.
- Kijk er eens naar! Luister ernaar!
Eastward is dat zeldzame type spel dat ver voorbij mijn aanvankelijke verwachtingen schoot en zich al stevig in mijn hart nestelt.
Dit soort dingen gebeurt niet vaak, maar ik weet dat iedereen die videogames speelt het minstens één keer heeft meegemaakt. Waar je iets speelt dat misschien niet perfect is (want wat is?) en dat niet iedereen zal aanspreken, maar het lijkt alsof het voor jou is gemaakt. Zoals de mensen die het op de een of andere manier in je brein hebben gemaakt en precies wisten wat je wilde voordat je het deed.
Ik wist dat ik Eastward wilde spelen toen ik een handvol screenshots zag, en ik wist dat ik had om het te spelen toen ik de trailer zag. Ik was echter bang dat ik het te veel in mijn hoofd had opgebouwd en dat het niet zou voldoen aan mijn onrealistische verwachtingen. Dat soort dingen gebeuren natuurlijk altijd. Maar gelukkig was dat niet het geval.
Het voldeed niet alleen aan mijn verwachtingen of overtrof ze zelfs. Oostwaarts verbrijzelde ze als een eeuwenoude glazen fles die met een versterkte koekenpan wordt geraakt.
Games vergelijken met andere games en vormen van media is afgezaagd, ik weet het, maar het is de snelste manier om uit te leggen wat ik bedoel. Eastward voelt alsof enorme fans van Earthbound hun eigen versie van The Legend of Zelda hebben gemaakt en vervolgens Studio Ghibli de kunst en muziek hebben laten maken. Ik ben verliefd op dit spel.
Vanaf het begin
Het verhaal doet datgene waar ik van hou, waar het je er gewoon middenin laat vallen. Ik bedoel niet 'in medias res', maar 'niets is uitgelegd en je moet gaandeweg leren'. De woordeloze (en prachtige) intro doet fantastisch werk om het podium te creëren, en dan boem - je zit er middenin. Er is geen ongemakkelijke uiteenzetting en geen van die helden met geheugenverlies als excuus om je alles onzin uit te leggen. Hier is de wereld, hier zijn de personages, nu go!
Hoewel ik me een beetje schaam om toe te geven dat ik technisch gezien het grootste deel van mijn eerste paar uur in Eastward heb doorgebracht zonder het te spelen. Zie je, er is een spel in het spel genaamd Earth Born (waarvan ik zeker weet dat het geen knipoog is naar Earthbound), en hoewel het eigenlijk een minigame is, werd ik erin gezogen. Het is een simpele RPG-lite-affaire, maar het vereist ook meerdere pogingen om te voltooien, en je kunt items in het hoofdspel kopen om deze kleinere te vergroten.
Zo gecharmeerd als ik ben geweest van het schattige kleine zijspel, is het echte oosten tot nu toe een geweldige rit geweest. De onmiskenbare Earthbound-vibes leidden wel tot enige verwarring toen het gevecht eenmaal begon, omdat ik standaard turn-based RPG-gevechten verwachtte. Niet dat dit erg is natuurlijk. Sterker nog, juist het tegenovergestelde. Het heeft een heel duidelijk klassiek avontuurlijk spelgevoel dat ik denk dat ik verkies boven wat ik oorspronkelijk wilde.
Het is ook prachtig
Echt, het is de stijl van Eastward die me volledig aan de grond heeft gezet. Alles aan de presentatie van deze game, van de soundtrack tot de visuals, was een genot. Ik wou dat ik enkele van mijn favoriete audiotracks kon uitlichten, maar de trailer zal voorlopig voldoende moeten zijn. Het is fantastisch, toch?
Wat betreft hoe Oostwaarts eruitziet, nou, ik weet dat kunst subjectief is, maar dit is een van de mooiste games die ik in lange tijd heb gezien. Alle kleuren zijn zo levendig en de lichteffecten zijn geweldig om de stemming te bepalen of sfeer te creëren. En de ontwerpen zijn ongelooflijk. Over de hele linie zijn de personages, gebouwen, monsters en omgevingen allemaal geweldig. Er is hier zoveel fantasie te zien dat ik er bijna jaloers op word.
Ik ging wanhopig naar het oosten om het leuk te vinden, omdat ik meteen werd aangetrokken door zijn uiterlijk, en het heeft niet in het minst teleurgesteld. Niet alleen op het visuele front, wat, zoals ik al zei, ongelooflijk is, maar in alle andere aspecten. Ik heb het zo naar mijn zin gehad dankzij, nou ja, alles erover.
Ik wil zien en horen wat de toekomst biedt, meer verborgen voorraaddozen vinden, meer kookrecepten ontdekken, meer personages ontmoeten en meer monsters verpletteren met mijn koekenpan. Ik wil weten waar het verhaal heen gaat. En natuurlijk moet ik Earth Born verslaan.
