Als recensenten vertrouwen we op laboratoriumtests om apparatuur te evalueren, maar we leunen meer op onze verzameling stereotesttracks, die zijn verzameld, uitgebreid en gesnoeid door jarenlange testervaring. De meeste van deze nummers worden op computers opgeslagen als WAV-bestanden, op mobiele apparaten als MP3-bestanden en talrijke cd's. Deze nummers zijn van het soort dat we via luidsprekers of koptelefoons kunnen afspelen om te beoordelen hoe goed (of niet) een product klinkt.
Elke audioliefhebber zou zo'n selectie van deuntjes moeten samenstellen. Het is handig voor het controleren van koptelefoons in winkels, de nieuwe stereoluidsprekers van een vriend of de audiosystemen die u mogelijk tegenkomt bij hifi-shows. Je kunt de nummers bewerken als je wilt, door direct naar de delen te gaan die je wilt horen voor testdoeleinden.
Om de best mogelijke getrouwheid van nummers te krijgen, koop je de cd (of digitaliseer je vinyl-lp's) om lossless digitale muziekbestanden te maken. Of download op zijn minst de MP3-tracks van de hoogste kwaliteit die beschikbaar zijn - aanbevolen 256 kbps of beter.
Hoewel je tracklist voor audiotests in de loop van de tijd evolueert, moet je een aantal nietjes-tracks bewaren die je goed kent en niet veranderen. De mensen van Harman Research, die wereldwijd tot de beste audio-onderzoekers behoren, gebruiken al meer dan 20 jaar Tracy Chapman's Fast Car en Steely Dan's neef Dupree.
Toto, 'Rosanna'
Scoff, zo je wilt, op Toto's album, Toto IV, maar de dichte mix van dit nummer omspant het audiospectrum. Dit is meestal de snelste test die we hebben gevonden om de nauwkeurigheid van de toonbalans van een audioproduct te beoordelen: het relatieve niveau van bas tot middentonen tot hoge tonen. Slechts 30 seconden Rosanna zal je vertellen of een product aan de goede of slechte kant is.
Holly Cole, 'Train Song'
We kochten Cole's album Temptation toen het in 1995 werd uitgebracht. Sindsdien is Train Song een van de eerste drie testtracks die we speelden bij het evalueren van een audiosysteem. Dit nummer begint met enkele intens diepe bastonen, die kleinere luidsprekers en subwoofers ertoe kunnen aanzetten de lage tonen te vervormen.
De tinkelende percussie die over de voorkant van het geluidsbeeld danst, is een geweldige test van hoogfrequente prestaties en stereobeeld. Als uw tweeter de hoge toon zuiver en duidelijk kan reproduceren, aangeslagen direct nadat Cole de regel zingt, "… nooit, nooit, nooit een belletje rinkelen", dan heeft u een goede.
Gebruik de studio-opname in plaats van de live-versie.
Mötley Crüe, 'Kickstart My Heart'
Dit deuntje van het Mötley Crüe-album Dr. Feelgood gebruikt zoveel dynamische compressie dat de uitlezing op je geluidsdrukniveaumeter (of de naald op de uitgangsmeter van je versterker) nauwelijks zal bewegen. En dat is maar goed ook, want dankzij het stabiele niveau kun je de maximale uitvoermogelijkheden beoordelen voor producten zoals Bluetooth-luidsprekers en soundbars.
Maar luister naar de manier waarop je systeem de bas en kickdrum reproduceert tijdens dit nummer; de groove moet pittig klinken, niet los, opgeblazen of dreunend. Helaas laten veel koptelefoons dit deuntje dreunend klinken, en dat is gewoon verkeerd.
The Coryells, 'Sentenza del Cuore – Allegro'
Het titelloze The Coryells, het gelijknamige album met jazzgitarist Larry Coryell en zijn hypergetalenteerde zonen Julian en Murali, is een van de beste die Chesky Records ooit heeft gemaakt - en dat zegt veel. Dit specifieke nummer is een favoriet voor het beoordelen van de diepte van het geluidsstadium.
Luister naar de castagnetten in de opname, want ze zijn de sleutel. Als de instrumenten klinken alsof ze van 20 of 30 voet achter de gitaren komen, en als je ze kunt horen echoën tegen de muren en het plafond van de grote kerk waar deze opname is gemaakt, dan doet je systeem het prima.
World Saxophone Quartet, 'The Holy Men'
Metamorphosis is een geweldig album van het World Saxophone Quartet, en The Holy Men is een van de beste testtracks voor stereobeeld en detail in het middenbereik die we kennen. Elk van de vier saxofoons van de groep - die alle vier non-stop het hele deuntje spelen - is op een bepaalde plaats in het stereogeluidsbeeld geplaatst.
Je wilt elke saxofoon afzonderlijk kunnen uitkiezen en ernaar kunnen wijzen (ja, in de lucht). Als je dat kunt, heb je een fantastisch systeem. Zo niet, maak je dan niet al te veel zorgen, want deze specifieke luistertest is behoorlijk moeilijk.
Olijf, 'Falling'
Als je een van de beste bastests wilt die er zijn, ga dan voor Olive's Extra Virgin. We gebruiken het nummer Falling vaak bij het testen voor de beste plaatsing van de subwoofer. De baslijn van de synthesizer is krachtig en pittig en da alt af naar een diepe noot die bijna verdwijnt wanneer deze via miniluidsprekers of slechte koptelefoons wordt afgespeeld.
Weet dat dit een hard klinkende opname is als je naar de middentonen en hoge tonen luistert. Het is dus misschien de moeite waard om een aangepaste versie te maken met de hoge tonen uitgerold -6 dB bij 20 kHz.
Wale, 'Love/Hate Thing'
Hoofdtelefoons kunnen soms op de markt worden gebracht als een 'hiphop-ding', met veel populaire modellen die zijn ontworpen met hiphop in gedachten. Naar onze mening zijn de meeste hiphopmixen te elementair om veel over een audioproduct te vertellen. Rapper Wale en zanger Sam Dew zijn echter uitzonderingen op het nummer Love/Hate Thing van het album The Gifted. Beide zangers hebben vloeiende stemmen die niet ruw zouden moeten klinken op een goed systeem.
Het beste deel van dit nummer is de achtergrondzang die de zin herha alt: "Keep give me love." Deze vocalen moeten klinken alsof ze opzij komen (hoeken van 45 graden) en van een lange afstand door een goede koptelefoon of luidsprekers. U zou wat tintelingen langs de ruggengraat of prikkelingen op de huid moeten voelen. Zo niet, dan is een nieuwe koptelefoon misschien in orde.
Saint-Saëns' Symfonie nr. 3, 'Orgelsymfonie'
Dit is misschien wel de beste diepe bastest ooit. We bedoelen niet het dreunende, hoofdpijn opwekkende hiphop- of heavy rock-merk bas. We hebben het over de subtiele, mooie bas die wordt uitgestraald door een enorm pijporgel, met zijn diepste noten die reiken tot 16 Hz. Deze opname van het album Test CD-1 van Boston Audio Society mag niet zonder voorzichtigheid worden afgespeeld.
De lage tonen in dit nummer zijn zo intens dat ze gemakkelijk kleine woofers kunnen vernietigen.
Je zult ervan willen genieten met een paar monstersubs, zoals de SVS PB13-Ultra of de Hsu Research VTF-15H. Dit nummer is absoluut spectaculair en iets dat elke zichzelf respecterende audiofiel of audioliefhebber zou moeten waarderen en bezitten.
Trilok Gurtu, 'Ooit wenste ik een boom ondersteboven'
We hebben geen betere manier gevonden om stereo en omhulling te testen dan deze versie van de Indiase percussionist Gurtu, met saxofonist Jan Garbarek. Wanneer je naar Once I Wished a Tree Upside Down van het album Living Magic luistert, let dan op de chocalho shaker-klokken.
Als je luidsprekers van topkwaliteit zijn, lijken de geluiden van klokkengelui rond te wervelen en zelfs recht voor je neus te verschijnen, bijna alsof Gurtu tussen jou en de luidsprekers staat - en dit is geen overdrijving! Zet een paar van de beste elektrostatische of vlakke magnetische hoofdtelefoons op en je kunt precies horen waar we het over hebben.
Dennis en David Kamakahi, 'Ulili'E'
Het album Ohana van Kamakahis is een zachte en mooie opname van slappe gitaar en ukelele achter twee rijke mannenstemmen. Mensen die naar dit nummer luisteren via mindere geluidssystemen, zijn misschien niet onder de indruk. Als dit waar is, is er een probleem met de weergave van de bovenste bas van de luidspreker, is het crossover-punt van de subwoofer niet geschikt of moet de plaatsing van de luidsprekers en subwoofer worden aangepast.
De stem van dominee Dennis is bijzonder diep, wat op de meeste systemen opgeblazen kan klinken. Deze opname - vooral de ontstemde snaren van de slappe gitaar - zou geweldig moeten klinken. Als dit niet het geval is, zijn er manieren waarop u de audioprestaties van het systeem kunt verbeteren.
