Elektrische systemen voor auto's zijn niet zo ingewikkeld als ze lijken. Veel van de technologieën die we tegenwoordig gebruiken, van dynamo's tot loodzuuraccu's, bestaan al heel lang, maar er zijn nog steeds veel mensen die argwanend kijken naar een relatief eenvoudige taak zoals het aansluiten van startkabels.
De gevaren die gepaard gaan met het verkeerd aansluiten van startkabels of batterijladers kunnen veel schade veroorzaken, of zelfs resulteren in een exploderende batterij. Het goede nieuws is dat als je de tijd neemt om te begrijpen waarom een auto-accu ontploft, zoiets kan worden voorkomen.
Startkabels of acculaders veilig aansluiten
Er zijn een paar vuistregels die u kunnen helpen om startkabels veilig aan te sluiten, maar er zijn ook een aantal speciale gevallen die deze regels vervangen. Voordat u uw auto gebruikt om een jumpstart te geven, een sprong van iemand anders accepteert of een oplader op uw accu aansluit, moet u eerst uw gebruikershandleiding raadplegen om er zeker van te zijn dat uw auto geen aangewezen aansluitpunten heeft anders dan de batterij.
Als je auto een batterij heeft op een ongebruikelijke locatie, zoals een wielkast of de kofferbak, dan bestaat de kans dat je een verbindingsblok of een ander soort externe verbinding moet gebruiken.
Ongeacht de voertuigen, het basisidee achter het veilig aansluiten van startkabels is om het elektrische systeem van een donorvoertuig, dat een goede batterij heeft, aan te sluiten op het elektrische systeem van een voertuig met een lege batterij.
Positief moet worden verbonden met positief en negatief moet worden verbonden met negatief. Aansluiten in omgekeerde volgorde kan beide voertuigen beschadigen en mogelijk gevaarlijke vonken veroorzaken.
De beste procedure voor het veilig aansluiten van startkabels
Volg deze stappen om startkabels aan te sluiten op een auto-accu.
- Zorg ervoor dat de sleutels van beide voertuigen in de Uit stand staan.
- Sluit een startkabel aan op de positieve (+) aansluiting van de donorbatterij.
-
Sluit dezelfde kabel aan op de positieve (+) aansluiting van de lege batterij.
- Sluit de andere startkabel aan op de negatieve (- ) pool van de donorbatterij.
- Sluit het andere uiteinde van die kabel aan op blank metaal op de motor of het frame van het voertuig met de lege batterij.
Het aansluiten van een batterijlader gaat op vrijwel dezelfde manier, behalve dat je in plaats van een donorbatterij een oplader gebruikt. De positieve laadkabel moet worden aangesloten op de positieve accu (+), waarna de negatieve laadkabel moet worden aangesloten op blank metaal op de motor of het frame van het voertuig.
Er zijn enkele uitzonderingen waarbij positief aarde is, maar in de meeste elektrische autosystemen is negatief aarde. Daarom kunt u een oplader of een startkabel aansluiten op blank metaal op het frame of de motor van een voertuig met een lege accu en stroom naar de accu laten lopen.
Het is mogelijk om rechtstreeks verbinding te maken met de negatieve pool van de batterij, en in sommige gevallen kan dit gemakkelijker zijn. Dus als het mogelijk is, en het is in wezen hetzelfde als verbinding maken met een andere grond, waarom zou je dan de moeite nemen? Omdat je niet wilt dat je batterij ontploft.
De wetenschap van exploderende autobatterijen
Autoaccu's worden loodzuur genoemd omdat ze platen van lood ondergedompeld in zwavelzuur gebruiken om elektrische energie op te slaan en vrij te geven. Deze technologie bestaat al sinds de 18e eeuw en is niet efficiënt vanuit het oogpunt van energie-tot-gewicht of energie-tot-volume. Ze hebben echter wel een uitstekende vermogen-gewichtsverhouding, wat betekent dat ze goed zijn in het leveren van de hoge on-demand stroom die nodig is voor autostarters.
Het nadeel van loodzuuraccu's, afgezien van het lage rendement, is dat ze zijn gemaakt van gevaarlijke materialen, en die gevaarlijke materialen kunnen op gevaarlijke manieren op elkaar inwerken. De aanwezigheid van lood is de voornaamste reden waarom autobatterijen zorgvuldig en op de juiste manier moeten worden afgevoerd. De aanwezigheid van zwavelzuur is de reden waarom je voorzichtig moet zijn bij het hanteren ervan, tenzij je gaten in je kleding of chemische brandwonden op je huid wilt.
Het gevaar waar we ons het meest zorgen over maken is een plotselinge en catastrofale explosie, en de bron van dat gevaar vloeit voort uit de interactie tussen lood en zwavelzuur in een batterij. Zowel tijdens het ontladen als tijdens het laden komen kleine hoeveelheden waterstofgas vrij en waterstof is ontvlambaar.
Als een accu zo ontladen is dat hij geen startmotor meer kan aandrijven, bestaat de kans dat er nog een hoeveelheid waterstofgas in de accu achterblijft of uit de accu lekt, gewoon wachtend op een ontstekingsbron. Hetzelfde geldt voor een batterij die net is opgeladen, omdat hoge spanningen kunnen leiden tot de vorming van zowel zuurstof als waterstof.
Explosies van auto-accu's voorkomen
Er zijn twee primaire ontstekingsbronnen waar je je zorgen over moet maken, en ze kunnen beide worden vermeden door zorgvuldig te laden, te springen en te onderhouden. De eerste ontstekingsbron is een vonk die ontstaat bij het aansluiten of loskoppelen van een jumper of laadkabel. Daarom is het belangrijk om verbinding te maken met blank metaal op de motor of het frame in plaats van op de batterij. Als u de negatieve startkabel op de accu aansluit, kan eventueel nog aanwezige waterstof ontstoken worden door de ontstane vonk. Dit is ook de reden waarom het een goed idee is om te wachten met het inschakelen of aansluiten van de oplader totdat deze is aangesloten.
Bij het andere type auto-accu-explosie gaat het nog steeds om waterstofgas, maar de ontstekingsbron bevindt zich in de accu. Als een batterij niet goed wordt onderhouden en het elektrolytniveau da alt, worden de loden platen blootgesteld aan zuurstof en kunnen ze kromtrekken. Dit kan ertoe leiden dat de platen buigen en elkaar raken tijdens de extreme stroomafname die wordt gestart wanneer u de startmotor start, wat kan resulteren in een vonk in de batterij. Dat kan op zijn beurt alle waterstof in de cel doen ontbranden, waardoor de batterij kan ontploffen.
Hoe zit het met verzegelde autobatterijen?
Er zijn twee hoofdtypen verzegelde autoaccu's: traditionele loodzuuraccu's die niet kunnen worden onderhouden en VRLA-accu's (klepgereguleerde loodzuuraccu's) die geen onderhoud nodig hebben. In het geval van VRLA-batterijen zit de elektrolyt in een verzadigde glazen mat of gel, dus verdamping is geen probleem. Het is niet nodig om meer elektrolyten toe te voegen en er is weinig gevaar dat de platen aan de lucht worden blootgesteld. Verzegelde batterijen die een vloeibaar elektrolyt gebruiken, kunnen echter later in het leven problemen veroorzaken.
Als je een VRLA-batterij hebt, of het nu een geabsorbeerde glasmat of gelcel is, is de kans dat de batterij explodeert klein. Toch is het een goed idee om de jumpstart te volgen en best practices op te laden, zodat u niet uit de gewoonte komt. Onderhoud van deze batterijen is bijna onmogelijk, dus u hoeft zich geen zorgen te maken over het regelmatig controleren van de lading of het elektrolytniveau.
Er moet speciale aandacht worden besteed aan niet-VRLA-verzegelde en onderhoudsvrije batterijen, aangezien er na verloop van tijd een zekere mate van verdamping zal plaatsvinden en de situatie alleen maar erger wordt als de batterij herhaaldelijk volledig ontladen wordt, of als het overladen is met een hoge spanning.
Dus hoewel het een goed idee is om voorzichtig te zijn met elke batterij bij het starten of opladen ervan, is het een nog beter idee om voorzichtig te zijn met oude, ontladen of recent opgeladen niet-VRLA-verzegelde batterijen.
