Belangrijkste afhaalrestaurants
- Spider-Man: Miles Morales is de opvolger van Spider-Man uit 2018.
- De game is de eerste met Miles Morales, een zwarte en Spaanse superheld.
- Insomniac heeft bewezen dat ze Peter Parker begrijpen en andere Spider-Heroes kunnen aanpakken.
Iedereen houdt van Spider-Man; voor sommige mensen is hun favoriete Spider-Person Peter Parker. Dit gold ook voor mij, totdat Miles Morales, een Afro-Latino-personage, in 2011 het Marvel-universum betrad. Sindsdien is hij mijn Spider-Man.
De afgelopen jaren is Miles alleen maar populairder geworden. Mensen houden van zijn komische avonturen, zijn incidentele optredens in tekenfilms, en Into the Spider-Verse zou een perfecte film kunnen zijn. Dus stel je mijn verbazing voor toen Miles opdook aan het einde van een trailer voor Insomniac's Marvel's Spider-Man voor de PlayStation 4. Vanaf dat moment vroeg ik me af hoe het zou zijn voor Miles om zijn eigen game te krijgen.
Binnen een paar weken zal dit een realiteit zijn. Eerder dit jaar kondigden Sony en Insomniac Marvel's Spider-Man: Miles Morales aan, en naast de onthullingstrailer kwamen er twee gedachten bij me op:
"Hell yeah, Miles!" en "Ik hoop dat ze het niet verknoeien." Laten we ons eerst concentreren op het eerste.
Dat is mijn jongen
2018's Marvel's Spider-Man is een geweldige, zij het checklist-y, game. Vanaf het openingsfilmpje tot het moment dat de game je controle geeft, voel je je als Spider-Man en kun je je inleven in Peter Parker, met name zijn financiële problemen. In deze openingsmomenten bewijst Insomniac dat ze zowel Peter als Spidey begrijpen en dat mensen zo snel mogelijk in actie willen komen.
Een recente Spider-Man: Miles Morales-trailer gaf ons een glimp van hoe het zal zijn om als Miles rond te slingeren, en het wordt je onmiddellijk overgebracht, door zijn stijl van webswingen, dat Miles is Peter niet, en dat zou hij ook niet moeten zijn. Hij is jonger, minder ervaren, eigenzinnig en waarschijnlijk overijverig. Maar hij zou ook graag zijn krachten hebben; er is een moment waarop hij in (achterwaartse) vrije val is, dan zwaait het web en roept: "Let's Go!"
Dat is Miles. Ongetwijfeld. Het doet denken aan hoe hij tot zijn recht komt in Spider-Verse (nog een krachtig moment). En persoonlijk zou ik dat doen als ik op spinnen gebaseerde krachten, webschieters en het lef had om door een stad te slingeren.
Het punt is dat ik erop vertrouw dat Insomniac het weer voor elkaar krijgt als Miles degene is die rondzwaait, vijanden aan brievenbussen plakt en spelers eraan herinnert dat hij zijn eigen persoon is.
Voorzichtigheid betrachten
Ik heb één groot probleem met Insomniac's eerste uitje met Spider-Man, en het gaat over Miles 'vader, politieagent Jefferson Davis. Of beter gezegd, wat Insomniac met zijn karakter doet; het is de bron van mijn aarzeling om naar Spider-Man: Miles Morales te gaan.
[Spoilers voor Marvel's Spider-Man] In het spel ontmoet je, en vooral interactie, met officier Davis via Peter/Spider-Man, maar nooit Miles. Davis is een personage in Spidey's verhaal en maakt niet echt deel uit van Miles' totdat de plot echt inzet nodig heeft en besluit hem te vermoorden. Vanaf dit punt wordt Davis gebruikt als een middel waarmee Miles zich kan verhouden tot Peter, die, zoals we allemaal weten, zijn oom Ben verloor. Maar we zien de eerste ontmoeting en interactie van Miles en Peter vanuit het perspectief van laatstgenoemde. We weten niet wat er door het hoofd van Miles gaat; we weten niet hoe de relatie van Miles met zijn vader was; we kunnen niet veel tijd met hen beiden doorbrengen, voordat er een uit het verhaal wordt verwijderd.
Dat is balen. En dat is het deel negeren waar we nu nog een andere kleurenfamilie hebben waarin één ouder afwezig is. Mooi hoor. Miles vertelde Peter in wezen dat hij uit zijn gezicht moest met zijn voorspelbare condoleances, maar dat was oké.
Ik zei eerder dat Insomniac Peter/Spidey begrijpt, maar de manier waarop ze Miles en zijn familie introduceren en gebruiken, doet me afvragen of ze Miles in dezelfde mate begrijpen. Ik ben geen stripboekpurist, maar Jefferson Davis lijkt frustrerend onderbenut in het spel.
Natuurlijk, in de nieuwe game zullen we Insomniac echt zien bewijzen dat ze goed kunnen doen voor Miles en zijn vrienden en familie, maar hun eerste uitje met de familie Morales voelt als een struikelblok in plaats van een interessant startpunt.
Het is misschien te morbide om te zeggen dat het lijk van Miles' vader belangrijker was voor Insomniac dan zijn leven en stem, maar dat is waar ik persoonlijk ben. Op dit moment ben ik voorzichtig nieuwsgierig om te zien in welke situaties ze de moeder van Miles hebben gebracht, nu ze zich kandidaat stelt.
Hier hopen we dat ze niet vol gaan met stripboeken en zeggen dat de vader van Miles zijn dood in scène heeft gezet, S. H. I. E. L. D. redde hem, of iets anders. Dat zou niet alleen het verlies van dit personage wegnemen, maar de moderne media zouden soap-opera-onthullingen moeten vermijden die verkleed zijn als een goede plotontwikkeling.
Het is een sprong in het diepe
Ik heb alles gedaan wat ik kon in Marvel's Spider-Man van 2018, minus de DLC, en de twee jaar daarna is net genoeg tijd om de kriebels te krijgen om weer een webslinger te zijn. En deze keer speel ik in een beter pak en kleurenschema.
Mijn opwinding om als Miles te spelen in zijn eerste big-budget game weegt ook zwaarder dan mijn zorgen over het vertellen van verhalen, hoewel Evan Narcisse (io9, Kotaku, Rise of the Black Panther) die als Narrative Consultant voor de game fungeert, die problemen wel helpt verlichten maakt zich enigszins zorgen.
Eerlijk gezegd, er is geen sprake van not om deze game te spelen, en de diepe duik van Game Informer in de game met interviews met ontwikkelaars deze maand heeft me alleen maar enthousiaster gemaakt. Geen enkele andere game geeft je het gevoel van Spider-Man, en maar weinigen laten je spelen als een jonge man van kleur, een die al door velen geliefd is.
Insomniac's Marvel's Spider-Man: Miles Morales komt op 12 november uit op PlayStation 4 en PlayStation 5.
