CDMA, wat staat voor Code Division Multiple Access, is een technologie voor mobiele telefonie die concurreert met GSM op oudere netwerken die geleidelijk verdwijnen. In 2010 schakelden providers wereldwijd over op LTE, een 4G-netwerk dat gelijktijdig spraak- en datagebruik ondersteunt.
Je hebt waarschijnlijk wel eens van CDMA en GSM gehoord toen je werd verteld dat je een bepaalde telefoon niet op je mobiele netwerk kunt gebruiken omdat ze verschillende technologieën gebruiken die niet compatibel zijn met elkaar. U heeft bijvoorbeeld mogelijk een AT&T-telefoon die om deze reden niet op het netwerk van Verizon kan worden gebruikt, of omgekeerd.
De CDMA-standaard is oorspronkelijk ontworpen door Qualcomm in de VS en wordt voornamelijk gebruikt in de VS en delen van Azië door andere luchtvaartmaatschappijen.
Bottom Line
Van de vijf populairste mobiele netwerken in de Verenigde Staten gebruiken Sprint, Verizon en Virgin Mobile CDMA. T-Mobile en AT&T gebruiken GSM.
Hoe CDMA werkt
CDMA gebruikt een "spread-spectrum"-techniek waarbij elektromagnetische energie wordt verspreid om een signaal met een grotere bandbreedte mogelijk te maken. Met deze benadering kunnen meerdere mensen op verschillende mobiele telefoons via hetzelfde kanaal worden 'gemultiplext' om een bandbreedte van frequenties te delen. Met CDMA-technologie worden data- en spraakpakketten gescheiden met behulp van codes en vervolgens verzonden via een breed frequentiebereik. Omdat met CDMA vaak meer ruimte wordt toegewezen voor data, werd deze standaard aantrekkelijk voor snel mobiel internetgebruik.
Bottom Line
De meeste mensen hoeven zich geen zorgen te maken over welk mobiele telefoonnetwerk ze kiezen in termen van welke technologie beter is. De twee normen verschillen echter op belangrijke technische manieren.
CDMA-dekking
Terwijl CDMA en GSM frontaal concurreren op het gebied van hogere bandbreedtesnelheid, biedt GSM een completere wereldwijde dekking dankzij roaming- en internationale roamingcontracten. GSM-technologie heeft de neiging om landelijke gebieden in de VS vollediger te dekken dan CDMA.
Apparaatcompatibiliteit en simkaarten
Het is gemakkelijk om telefoons te wisselen op een GSM-netwerk omdat GSM-telefoons verwijderbare SIM-kaarten gebruiken om informatie over de gebruiker op het GSM-netwerk op te slaan, terwijl CDMA-telefoons dat niet doen. In plaats daarvan gebruiken CDMA-netwerken informatie op de server van de provider om hetzelfde type gegevens te verifiëren dat GSM-telefoons op hun SIM-kaarten hebben opgeslagen.
Dit is toestemming om zo'n ruil uit te voeren.
Aangezien GSM en CDMA niet compatibel zijn met elkaar, kunt u geen Sprint-telefoon gebruiken op een T-Mobile-netwerk of een Verizon Wireless-telefoon met AT&T. Hetzelfde geldt voor elke andere combinatie van apparaat en provider die u kunt maken uit de CDMA- en GSM-lijst van hierboven.
CDMA-telefoons die SIM-kaarten gebruiken, doen dit omdat de LTE-standaard dit vereist of omdat de telefoon een SIM-slot heeft om buitenlandse GSM-netwerken te accepteren. Die providers gebruiken echter nog steeds CDMA-technologie om abonneegegevens op te slaan.
Gelijktijdig spraak- en datagebruik
De meeste CDMA-netwerken staan niet tegelijkertijd spraak- en datatransmissie toe. Dit is de reden waarom u mogelijk wordt gebombardeerd met e-mails en andere internetmeldingen wanneer u een oproep van een CDMA-netwerk zoals Verizon beëindigt. De gegevens staan in principe op pauze terwijl u aan het bellen bent.
U zult echter merken dat gegevensuitwisseling in twee richtingen prima werkt op een CDMA-netwerk wanneer u telefoneert binnen het bereik van een Wi-Fi-netwerk, omdat Wi-Fi per definitie niet t het gebruik van het netwerk van de koerier.
