HTTP-statuscodes (ook wel browser-/internetfoutcodes genoemd) zijn standaard responscodes die worden gegeven door webservers op internet. De codes helpen bij het identificeren van de oorzaak van het probleem wanneer een webpagina of andere bron niet correct wordt geladen.
De term "HTTP-statuscode" is eigenlijk de algemene term voor de HTTP-statusregel die zowel de HTTP-statuscode als de HTTP-redenzin bevat.
De HTTP-statusregel 500: Internal Server Error bestaat bijvoorbeeld uit de HTTP-statuscode van 500 en de HTTP reden zin van Interne serverfout.
Er zijn vijf categorieën van HTTP-statuscodefouten; dit zijn de twee hoofdgroepen:
4xx Clientfout
Deze groep omvat die waar het verzoek om een webpagina of andere bron een slechte syntaxis bevat of om een andere reden niet kan worden ingevuld, vermoedelijk door de fout van de klant (de websurfer).
Enkele veelvoorkomende HTTP-statuscodes voor clientfouten zijn 404 (niet gevonden), 403 (verboden) en 400 (slecht verzoek).
5xx Serverfout
Deze groep omvat de groepen waar het verzoek om een webpagina of andere bron wordt begrepen door de server van de website, maar deze om de een of andere reden niet kan invullen.
Enkele veelvoorkomende zijn de immer populaire 500 (Interne serverfout), samen met 504 (Gateway Timeout), 503 (Service niet beschikbaar) en 502 (Bad Gateway).
Meer informatie over
Naast 4xx- en 5xx-codes bestaan er nog andere HTTP-statuscodes. Er zijn ook 1xx-, 2xx- en 3xx-codes die respectievelijk informatief zijn, het succes bevestigen of een omleiding dicteren. Deze extra typen zijn geen fouten, dus u moet er niet over worden gewaarschuwd in de browser.
Bekijk een volledige lijst met fouten op onze pagina HTTP-statuscodefouten, of bekijk al deze HTTP-statusregels (1xx, 2xx en 3xx) in ons stuk over
IANA's Hypertext Transfer Protocol (HTTP) Status Code Registry-pagina is de officiële bron voor HTTP-statuscodes, maar Windows bevat soms aanvullende, meer specifieke fouten die aanvullende informatie verklaren.
Bijvoorbeeld, terwijl de code van 500 Internet Server Error betekent, gebruikt Microsoft Internet Information Services (ISS) 500.15 om Directe verzoeken voor Global.aspx te betekenen zijn niet toegestaan.
Hier zijn nog een paar voorbeelden:
- 404.13 heeft de HTTP-redenzin Content length too large.
- 500.53 betekent Er is een herschrijffout opgetreden tijdens het verwerken van RQ_RELEASE_REQUEST_STATE meldingen. Er is een fout opgetreden bij het uitvoeren van een uitgaande regel. De regel is geconfigureerd om te worden uitgevoerd voordat de gebruikerscache van de uitvoer wordt bijgewerkt.
- 502.3 betekent Slechte gateway: Forwarder Connection Error (ARR).
Deze zogenaamde subcodes die door Microsoft ISS worden gegenereerd, vervangen de HTTP-statuscodes niet, maar zijn te vinden in verschillende delen van Windows, zoals documentatiebestanden.
Niet alle foutcodes zijn gerelateerd
Een HTTP-statuscode is niet hetzelfde als een Device Manager-foutcode of een systeemfoutcode. Sommige systeemfoutcodes delen codenummers met HTTP-statuscodes, maar het zijn verschillende fouten met totaal verschillende bijbehorende foutmeldingen en betekenissen.
De HTTP-statuscode 403.2 betekent bijvoorbeeld Leestoegang verboden. Er is echter ook een systeemfoutcode 403 wat betekent Het proces bevindt zich niet in de achtergrondverwerkingsmodus.
Op dezelfde manier kan de 500 statuscode die Internet Server Error betekent gemakkelijk worden verward met een systeemfoutcode 500 dat betekent Gebruikersprofiel kan niet worden geladen.
Deze zijn echter niet gerelateerd en mogen niet op dezelfde manier worden behandeld. De ene wordt weergegeven in een webbrowser en legt een foutmelding over de client of server uit, terwijl de andere elders in Windows verschijnt en niet noodzakelijkerwijs de webbrowser omvat.
Als je problemen hebt om te bepalen of de foutcode die je ziet een HTTP-statuscode is, kijk dan goed waar het bericht wordt weergegeven. Als u een fout ziet in uw webbrowser, op de webpagina, is dit een
Andere foutmeldingen moeten afzonderlijk worden behandeld op basis van de context waarin ze worden gezien: Device Manager-foutcodes worden weergegeven in Device Manager, systeemfoutcodes worden overal in Windows weergegeven, POST-codes worden gegeven tijdens de Power On Self Test-, game-/app-specifieke fouten zijn relevant voor die respectievelijke programma's, enz.
