Een internetprotocol is de reeks regels die bepalen hoe informatiepakketten via een netwerk worden verzonden. IPv5 is een versie van Internet Protocol (IP) die nooit formeel als standaard is aangenomen. De v5 staat voor versie 5 van het Internet Protocol. Computernetwerken gebruiken versie 4, meestal IPv4 genoemd, of een nieuwere versie van IP genaamd IPv6.
IPv5-adresbeperkingen
IPv5 is nooit een officieel protocol geworden. Wat bekend staat als IPv5 begon onder een andere naam: Internet Stream Protocol, of simpelweg ST.
Het ST/IPv5-internetprotocol is ontwikkeld als een middel voor het streamen van video- en spraakgegevens door Apple, NeXT en Sun Microsystems, en het was experimenteel. ST was effectief in het overbrengen van datapakketten op specifieke frequenties met behoud van communicatie.
Het zou uiteindelijk dienen als basis voor de ontwikkeling van technologieën zoals Voice over IP of VoIP, dat wordt gebruikt voor spraakcommunicatie via internet.
32-bit adressering
Met de ontwikkeling van IPv6 en de belofte van bijna onbeperkte IP-adressen en een nieuwe start voor het protocol, is IPv5 nooit overgegaan op openbaar gebruik, grotendeels vanwege de 32-bits beperkingen.
IPv5 gebruikte de 32-bits adressering van IPv4, wat uiteindelijk een probleem werd. Het formaat van IPv4-adressen is het … formaat, dat bestaat uit vier numerieke octetten (een eenheid van digitale informatie in computers bestaande uit acht bits), waarbij elke set van 0 tot 255 en gescheiden door punten. Dit formaat maakte 4,3 miljard internetadressen mogelijk; door de snelle groei van internet was dit aantal unieke adressen echter al snel uitgeput.
Tegen 2011 waren de laatst overgebleven blokken IPv4-adressen toegewezen. Met IPv5 die dezelfde 32-bits adressering gebruikt, zou het last hebben gehad van dezelfde beperking.
Dus, IPv5 werd verlaten voordat het ooit een standaard werd, en de wereld ging over op IPv6.
IPv6-adressen
IPv6 is in de jaren negentig ontwikkeld om de adresbeperking op te lossen, en de commerciële implementatie van dit nieuwe internetprotocol begon in 2006. IPv6 is een 128-bits protocol en biedt meer IP-adressen.
Het formaat van IPv6 is een reeks van acht hexadecimale getallen van 4 tekens; elk van deze vertegenwoordigt 16 bits, voor een totaal van 128 bits. De tekens in een IPv6-adres zijn cijfers van 0 tot 9 en letters van A tot F.
Het IPv6-formaat
Een voorbeeld van een IPv6-adres is 2001:0db8:0000:0000:1234:0ace:6006:001e. IPv6 heeft de capaciteit om biljoenen en triljoenen IP-adressen aan te bieden (maar liefst 3,4x1038 adressen) met weinig kans dat ze opraken.
Het formaat van een IPv6-adres is lang en bevat vaak talloze nullen. Voorloopnullen in het adres kunnen worden onderdrukt om adressen in te korten. Het bovenstaande IPv6-adres kan bijvoorbeeld worden uitgedrukt als het veel kortere 2001:db8::1234:ace:6006:1e. Als er een reeks is van meer dan één set van 4 tekens die allemaal uit nullen bestaat, kunnen deze worden vervangen door het "::"-symbool.
Er kan slechts één :: symbool worden gebruikt in een IPv6-adres.
