Monster Hunter Rise Review: The Hunting Party komt naar handheld

2024 Auteur: Abigail Brown | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 06:36

Bottom Line

Monster Hunter Rise biedt een meeslepende jachtervaring die toegankelijk is voor zowel beginners als veteranen. Sneller jagen en eenvoudig online spelen maken Rise een geweldig draagbaar spel.

Capcom Monster Hunter Rise (Nintendo Switch)

Capcom heeft ons een beoordelingscode gegeven die een van onze schrijvers kan testen. Lees verder voor hun volledige mening.

Monster Hunter Rise is het nieuwste deel in een reeks uitdagende actie-rollenspellen. De game is ontwikkeld voor de Nintendo Switch en bevat niettemin ambitieuze nieuwe functies zoals open kaarten op meerdere niveaus en nieuwe transportopties. Ik heb 30 uur lang alles getest, van besturing tot de meeste creatieve monstermoorden.

Perceel en omgeving: jagen of opgejaagd worden

Het serene dorp Kamura wordt voortdurend bedreigd door monsters. De dorpelingen kunnen het gevaarlijke bos niet in. Ze hebben de hulp van een jager nodig. Elke keer dat ik terugkwam van een zoektocht, moesten er nog twee mensen met me praten. Meestal hadden ze me nodig om een gigantisch monster een half uur lang te achtervolgen. Toen ik niet aan het jagen was, stuurden ze me om nieuwe kampen te verkennen, voorraden te verzamelen en allerlei lokale flora te verzamelen.

Dorpsmissies vormen de singleplayer-campagne van Monster Hunter Rise. Deze speurtochten hebben me geholpen de complexe kaarten van het spel te leren kennen. Monster Hunter Rise heeft geen diep en complex verhaal, maar het biedt nog steeds een charmante vertelrichting om de instellingen te verkopen.

Het grootste deel van het spel zal worden besteed aan het jagen op een van de vijf verschillende kaarten. De kaarten hebben meerdere niveaus en onderling verbonden gebieden die subregio's een onmogelijk onderscheid maken. Ik leerde de kaart door te jagen. Toen een Arzuros me van de rand van een klif tackelde, leerde ik een nieuwe laag van de kloof. Als ik wilde weten wat er aan de andere kant van de waterval was, moest ik die oversteken om erachter te komen.

Monsters doen gewoon hun ding in deze wereld. Ik was aan het spelen met de camerabediening toen een Barroth me vertrapte terwijl ik er doorheen liep. Ik klom hoger om te kijken terwijl twee kevers het tegen hem opnemen. Een van hen spuwde vuur. Ik wist niet eens dat ze dat konden. In de buurt stootten enkele nog niet-geïdentificeerde gevleugelde monsters rookwolken uit. De Barroth sloeg geen acht op hen. Er is een behoorlijk groot monster voor nodig om een oorlog met hem te beginnen.

Gameplay: beginnersvriendelijk en meeslepend

Monster Hunter Rise heeft een aantal nieuwe vervoersopties toegevoegd die het verkennen gemakkelijker maken. Palamutes zijn grote, berijdbare honden die spelers moeiteloos over het terrein dragen. Ze beklimmen met wijnranken begroeide verticale muren in enkele seconden en ze zijn gemakkelijk te besturen terwijl ze wapens slijpen en rantsoenen afbranden.

Palamutes zijn geweldig, maar het is onmogelijk om te spelen zonder wirebugs. Wirebugs zijn insecten die zijde schieten. Ze zijn in wezen een grijphaak. Toen ik voor het eerst met wirebugs experimenteerde, was ik sceptisch. Ze leken niet erg ver te gaan, dus het was moeilijk voor mij om elke klim te beoordelen. Jagers kunnen normaal niet ver springen, maar mijn jager werpt zichzelf zo krachtig van de klifwanden dat ik vaak op de bodem van de kloof belandde als ik maar één stap verprutste.

Elke keer dat ik door een monster opzij werd gegooid, flitste de game net lang genoeg wirebug-besturingselementen op het scherm om me eraan te herinneren dat ze bestonden. Deze herinneringen wierpen vruchten af toen ik mezelf instinctief uit het pad van een Rathian sleepte, net voordat haar staart met weerhaken me kon verpletteren.

Toen ik de besturing eenmaal onder de knie had, sprong ik door de kaarten als een acrobaat met mijn draadwantsen en insectenglaive.

Monster Hunter is een complex spel met ingewikkelde besturing. Hoewel ze aanpasbaar zijn, zijn ze nog steeds notoir moeilijk voor beginners; Stijging is geen uitzondering. In eerdere games reisde ik licht om elke vorm van voorraadbeheer te vermijden. Het radiale menu in Monster Hunter Rise stond er echter op om geleerd te worden, al was het maar om geen andere reden dan dat ik per ongeluk drankjes bleef gebruiken. Zodra ik erachter kwam hoe, heb ik alle snelkoppelingen verwijderd. Het duurde niet lang voordat ik mezelf verraste door ze weer toe te voegen. Ik kon de tijd of aandacht niet missen die de actiebalk nodig had tijdens het vechten tegen monsters.

De game versterkt de geavanceerde besturing totdat ze zo natuurlijk mogelijk zijn. De belangrijkste aanvalsknop staat op X in plaats van op A, maar dat komt omdat deze game je leert na te denken voordat je aanv alt. Leren wanneer je moet toeslaan is belangrijk als je wapens zoals het greatsword of het chargeblad wilt gebruiken. Toen ik de besturing eenmaal onder de knie had, sprong ik door de kaarten als een acrobaat met mijn wirebugs en insectenglaive. De besturing is nog steeds ingewikkeld voor beginners, maar ze zijn goed geïntegreerd in vergelijking met eerdere games.

Spelen werd aanzienlijk gemakkelijker nadat ik stopte met het gebruik van de Joy-Cons. Ze zijn prima in de handheld-modus, maar op de televisie merkte ik dat ik moeite had om erachter te komen hoe ik de controller moest vasthouden. Ik moest alle vier de L / R-knoppen gebruiken, maar ze zijn klein en vreemd gevormd op de Joy-Cons. Dit was geen probleem met andere games, maar ik bleef mijn draden kruisen totdat ik overstapte naar een Pro Controller. Schakelen tussen richtingsknoppen en joysticks was natuurlijker en ik kon gemakkelijk alle triggerknoppen bereiken. Ik ben meestal niet kieskeurig over controllers, maar het verschil is het waard.

Tenzij je flauwv alt, zijn er geen laadschermen om de jacht te onderbreken. Het doelwitmonster wordt aan het begin van elke zoektocht geïntroduceerd met een filmpje en een aantal werkelijk onbeschrijfelijke poëzie. Op monsters jagen via deze grote, open kaarten voelt meeslepender dan ooit.

Monsters zijn nog steeds snel en dodelijk, dus ze hebben geen probleem om jagers uit te schakelen die niet hebben geleerd hun signalen te lezen. Hoewel uitdagend, duurt het niet zo lang om te vechten. De game moedigt aan om ze te vangen, wat een paar minuten van de jacht scheert. In eerdere delen van het spel faalde ik vanwege de tijd tegen stoere monsters zoals Barroth. Een zoektocht met een timer van 50 minuten mislukken terwijl het monster een paar slagen van de nederlaag is, is frustrerend. Jagen in Monster Hunter Rise is nog steeds een uitdaging, maar het duurt niet zo lang.

Online spelen: geweldige online ervaring

Met zoveel te leren, was het eerste weekend van online spelen een rel. De eerste Bishaten waar ik op jaagde was voor een hub-quest met drie andere spelers. Toen de Bishaten probeerden te ontsnappen, vertrokken we met zijn vieren in vier verschillende richtingen. Drie van ons bereikten snel achter elkaar ons doel, maar de vierde ging hopeloos verloren in het Overstroomde Bos. Ik heb minutenlang geprobeerd het jachtgezelschap te vinden toen ik de verkeerde afslag nam uit het Frost Islands-kamp, dus ik oordeel niet.

Chat is optioneel in plaats van een kernonderdeel van het spel, waardoor online spelen voor iedereen toegankelijker is.

Het zou mogelijk zijn geweest om de arme man te helpen, maar niet echt de moeite waard. Voicechat wordt nog niet ondersteund. De game heeft een aantal kant-en-klare chatberichten, maar ik besteed mijn tijd liever aan jagen dan ze door te kijken.

Chat is optioneel in plaats van een kernonderdeel van het spel, waardoor online spelen voor iedereen toegankelijker is. Je kunt aan het einde andere jagers 'likes' geven als je wilt, maar zelfs dat is optioneel. Gewoonlijk waren de mensen die me leuk vonden mensen die lid werden nadat ik een paar minuten had doorgebracht om beschamend verdwaald te raken.

Dorpsmissies zijn in feite een voorbereiding op online spelen, de echte inhoud van de game. Monster Hunter-spellen zijn altijd gericht op groepsjachten. Tot nu toe zijn ze leuk en uitdagend. De game verbond me binnen een paar seconden met andere spelers. Met de populariteit van deze game weet ik zeker dat ik na 30 uur spelen alleen het begin van de game zie.

Graphics: Mythisch, maar toch realistisch

Een keer probeerde ik een foto te maken van een lava-waterval bij wat water toen de muziek dramatisch werd. Mijn hart sloeg een slag over. Ik draaide me om en verwachtte de Volvidon te zien waar ik op zou jagen. Ik wist niet zeker hoe het eruit zag, dus ik kon me niet precies voorstellen hoe het cartooneske vernietiging op me zou aanrichten. In plaats daarvan zag ik een kever. Terwijl ik lachte van opluchting, stak de kever me in brand.

Zelfs de kleine monsters trekken de aandacht in Monster Hunter Rise. Andere monsters beheersen het hele scherm. Grote monsters zijn er in alle soorten en maten, met helder verenkleed en gescheurde leerachtige schubben en alles daartussenin. Ze zien er realistisch, maar toch mystiek uit.

Jagen met andere spelers voelt echt als een jachtpartij. Wanneer iemand een jachthoorn heeft, wordt iedereen omringd door oogverblindende muziek. Met monsters die vuur naar ons spuwden en mensen die door stofwolken renden voor buffs, waren de gevechten chaotisch en kleurrijk. Zelfs bijzonder spectaculaire gevechten zorgden er zelden voor dat ik frames liet vallen.

Grote monsters zijn er in alle soorten en maten, met helder verenkleed en gescheurde leerachtige schubben en alles daartussenin.

Endemische wezens zoals vlinders en padden zijn gewoon merkbaar in de natuurlijke omgeving. Felgekleurde vogels markeren routes door de kaart, zoals ringen in een Sonic the Hedgehog-spel. Gouden beestjes suggereren goede plekken om te telefoneren. Deze kenmerken zijn goed zichtbaar, maar zien er nog steeds geloofwaardig uit in een wereld waar katten onderhandelen over handel, rijst verpletteren voor dango (knoedels) en piepkleine bommen naar monsters gooien.

Het is waar dat Monster Hunter Rise er niet zo gedetailleerd uitziet als Monster Hunter World. Er is bijvoorbeeld niet zoveel gebladerte. De vergelijking is eerlijk om te maken, maar elk spel heeft zijn plaats. Monster Hunter Rise is een draagbare consolegame. De kaarten zijn groter en beter navigeerbaar dan ooit. Online spelen is snel en stabiel. Monster Hunter Rise biedt een prachtige jachtervaring, en niet alleen in een computerstoel.

Bottom Line

Monster Hunter Rise is te koop voor $60. Ik voltooide de campagne voor één speler in iets meer dan 20 uur. Het was erg leuk, maar Monster Hunter hoeft niet alleen op de verdiensten van zijn campagne voor één speler te staan. De serie ging altijd over online spelen. Met meer dan 4 miljoen verzonden exemplaren, zien we waarschijnlijk nog maar het begin van het leven van deze game. Doordat je onderweg monsters kunt vangen, is dit spel het geld waard.

Monster Hunter Rise vs. Dark Souls Remastered

Monster Hunter Rise heeft een steile leercurve die het moeilijk maakt voor beginners, maar dat maakt een succesvolle jacht zo lonend. Rathian vangen is niet echt een overwinning als ze je niet een of twee keer afranselt. Dat gezegd hebbende, Rise is het beste voor mensen die mee willen doen aan een jachtpartij. De campagne voor één speler is leuk, maar online spelen en eindspel-content vormen het grootste deel van de game.

Mensen die liever alleen moeilijke uitdagingen aangaan, moeten Dark Souls Remastered overwegen. Het is een geweldig spel om op te pakken en neer te zetten, waardoor het zeer geschikt is voor de Nintendo Switch. Net als Monster Hunter is Dark Souls complex en uitdagend voor beginners. De vijanden zijn monsters van de duistere fantasievariant, zoals vuurspuwende waterspuwers en heksen met de lichamen van gigantische spinnen. Ontmoetingen zijn erg moeilijk, dus de overwinning zal nooit meer zuurverdiend aanvoelen.

Een geweldige Nintendo Switch-game voor nieuwkomers in de serie

Monster Hunter Rise is een geweldige game voor zowel nieuwe spelers als veteranen. Zonder laadschermen om missies te onderbreken, is jagen meer meeslepend dan ooit. Online deelnemen aan andere jagers is snel en gemakkelijk, maar het is ook erg leuk om alleen te spelen.