Post Office Protocol (POP) is een internetstandaard die het mogelijk maakt om e-mailberichten van een e-mailserver naar een computer te downloaden. POP is sinds de oorsprong in 1984 twee keer geüpdatet als POP1. Post Office Protocol versie 2 (POP2) werd gepubliceerd in 1985. Post Office Protocol versie 3 (POP3) werd gepubliceerd in 1988 en omvatte nieuwe authenticatiemechanismen en andere acties.
Bottom Line
Inkomende e-mailberichten worden opgeslagen op een POP-server totdat u zich aanmeldt (met een e-mailclient) en de berichten naar uw computer downloadt. De POP-standaard omvat niet de middelen om berichten te verzenden. Simple Mail Transfer Protocol (SMTP) wordt gebruikt om e-mails te verzenden.
Hoe POP zich verhoudt tot IMAP
POP en Internet Message Access Protocol (IMAP) zijn vergelijkbaar in die zin dat beide worden gebruikt voor het ophalen van e-mail. POP is echter ouder en definieert alleen eenvoudige opdrachten voor het ophalen van e-mail. IMAP maakt synchronisatie tussen apparaten en online toegang mogelijk. Met POP worden berichten lokaal opgeslagen en beheerd op één computer of apparaat. Daarom is POP eenvoudiger te implementeren en doorgaans betrouwbaarder en stabieler.
Nadelen van POP
POP is een beperkt protocol waarmee een e-mailprogramma alleen berichten naar een computer of apparaat kan downloaden, met een optie om een kopie op de server te bewaren voor toekomstige download. Hoewel POP e-mailprogramma's in staat stelt om opgehaalde berichten te volgen, mislukt dit proces soms en kunnen berichten opnieuw worden gedownload. Met POP is het ook onmogelijk om vanaf meerdere computers of apparaten toegang te krijgen tot hetzelfde e-mailaccount en acties tussen deze te synchroniseren.
