DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) is een protocol dat zorgt voor snel, automatisch en centraal beheer voor de distributie van IP-adressen binnen een netwerk. Het wordt ook gebruikt om het subnetmasker, de standaardgateway en de DNS-serverinformatie op het apparaat te configureren.
De Dynamic Host Configuration Working Group van de Internet Engineering Task Force heeft DHCP gecreëerd.
Hoe DHCP werkt
Een DHCP-server geeft unieke IP-adressen uit en configureert automatisch andere netwerkinformatie. In de meeste huizen en kleine bedrijven fungeert de router als de DHCP-server. In grote netwerken kan een enkele computer die rol op zich nemen.
Om dit te laten werken, vraagt een apparaat (de client) om een IP-adres van een router (de host). Vervolgens wijst de host een beschikbaar IP-adres toe zodat de client op het netwerk kan communiceren.
Wanneer een apparaat is ingeschakeld en verbonden met een netwerk met een DHCP-server, stuurt het een verzoek naar de server, een DHCPDISCOVER-verzoek genoemd.
Nadat het DISCOVER-pakket de DHCP-server heeft bereikt, houdt de server vast aan een IP-adres dat het apparaat kan gebruiken en biedt de client vervolgens het adres aan met een DHCPOFFER-pakket.
Zodra het aanbod voor het gekozen IP-adres is gedaan, reageert het apparaat op de DHCP-server met een DHCPREQUEST-pakket om het te accepteren. Vervolgens stuurt de server een ACK om te bevestigen dat het apparaat dat specifieke IP-adres heeft en om te bepalen hoe lang het apparaat het adres kan gebruiken voordat het een nieuw adres krijgt.
Als de server besluit dat het apparaat het IP-adres niet kan hebben, stuurt het een NACK.
Voor- en nadelen van het gebruik van DHCP
Een computer, of elk apparaat dat verbinding maakt met een netwerk (lokaal of internet), moet correct zijn geconfigureerd om op dat netwerk te communiceren. Omdat DHCP die configuratie automatisch laat gebeuren, wordt het gebruikt in bijna elk apparaat dat verbinding maakt met een netwerk, inclusief computers, switches, smartphones en gameconsoles.
Door deze dynamische IP-adrestoewijzing is er minder kans dat twee apparaten hetzelfde IP-adres hebben, wat gebruikelijk is bij het gebruik van handmatig toegewezen, statische IP-adressen.
Het gebruik van DHCP maakt een netwerk gemakkelijker te beheren. Vanuit administratief oogpunt kan elk apparaat op het netwerk een IP-adres krijgen met niets meer dan hun standaard netwerkinstellingen, die zijn ingesteld om automatisch een adres te verkrijgen. Het alternatief is om handmatig adressen toe te wijzen aan elk apparaat op het netwerk.
Omdat deze apparaten automatisch een IP-adres kunnen krijgen, kunnen apparaten vrij van het ene netwerk naar het andere gaan (aangezien elk apparaat is ingesteld met DHCP) en automatisch een IP-adres ontvangen, wat handig is bij mobiele apparaten.
In de meeste gevallen, wanneer een apparaat een IP-adres heeft dat is toegewezen door een DHCP-server, verandert dat adres elke keer dat het apparaat verbinding maakt met het netwerk. Als IP-adressen handmatig worden toegewezen, moeten beheerders een specifiek adres aan elke nieuwe client geven en bestaande adressen die zijn toegewezen, moeten handmatig worden ingetrokken voordat andere apparaten dat adres kunnen gebruiken. Dit is tijdrovend en het handmatig configureren van elk apparaat vergroot de kans op fouten.
Het gebruik van DHCP heeft voordelen en nadelen. Dynamische, veranderende IP-adressen mogen niet worden gebruikt voor apparaten die stationair zijn en constante toegang nodig hebben, zoals printers en bestandsservers. Hoewel dit soort apparaten voornamelijk in kantooromgevingen voorkomen, is het onpraktisch om ze een veranderend IP-adres toe te wijzen. Als een netwerkprinter bijvoorbeeld een IP-adres heeft dat op een bepaald moment in de toekomst zal veranderen, zal elke computer die op die printer is aangesloten regelmatig zijn instellingen moeten bijwerken om te begrijpen hoe er contact mee kan worden gemaakt.
Dit type installatie is niet nodig en kan worden vermeden door DHCP niet te gebruiken voor dat soort apparaten, en in plaats daarvan door er een statisch IP-adres aan toe te wijzen.
Hetzelfde idee speelt een rol als je permanente externe toegang tot een computer in een thuisnetwerk nodig hebt. Als DHCP is ingeschakeld, krijgt die computer op een gegeven moment een nieuw IP-adres, wat betekent dat het adres dat u voor die computer hebt opgenomen niet lang nauwkeurig zal zijn. Als u software voor externe toegang gebruikt die afhankelijk is van toegang op basis van IP-adressen, schakelt u DHCP uit en gebruikt u een statisch IP-adres voor dat apparaat.
Meer informatie over DHCP
Een DHCP-server definieert een bereik, of bereik, van IP-adressen die hij gebruikt om apparaten met een adres te bedienen. Deze pool van adressen is de enige manier waarop een apparaat een geldige netwerkverbinding verkrijgt.
Dit is nog een reden waarom DHCP zo handig is. Hiermee kunnen meerdere apparaten gedurende een bepaalde periode verbinding maken met een netwerk zonder dat er een pool van beschikbare adressen nodig is. Als er bijvoorbeeld 20 adressen zijn gedefinieerd door de server, kunnen 30, 50, 200 of meer apparaten verbinding maken met het netwerk, zolang niet meer dan 20 apparaten tegelijkertijd een van de beschikbare IP-adressen gebruiken.
Omdat DHCP IP-adressen toewijst voor een specifieke periode (een leaseperiode genoemd), levert het gebruik van opdrachten zoals ipconfig om het IP-adres van een computer te vinden in de loop van de tijd verschillende resultaten op.
Hoewel DHCP wordt gebruikt om dynamische IP-adressen aan zijn klanten te leveren, betekent dit niet dat statische IP-adressen niet tegelijkertijd kunnen worden gebruikt. Een combinatie van apparaten die dynamische adressen krijgen en apparaten waaraan hun IP-adres handmatig is toegewezen, kunnen beide op hetzelfde netwerk bestaan.
ISP's gebruiken DHCP om IP-adressen toe te wijzen. Dit is te zien bij het identificeren van uw openbare IP-adres. Het zal waarschijnlijk in de loop van de tijd veranderen, tenzij uw thuisnetwerk een statisch IP-adres heeft, wat meestal alleen het geval is voor bedrijven met openbaar toegankelijke webservices.
In Windows wijst APIPA een speciaal tijdelijk IP-adres toe wanneer de DHCP-server er niet in slaagt een functioneel IP-adres te leveren aan een apparaat en gebruikt dit adres totdat het een werkend IP-adres krijgt.
FAQ
Wat is DHCP-snooping?
DHCP-snooping is een laag twee beveiligingstechnologie die elk DHCP-verkeer stopt dat het definieert als onaanvaardbaar. De snooping-technologie, ingebouwd in het besturingssysteem van de netwerkswitch, voorkomt dat ongeautoriseerde DHCP-servers IP-adressen aanbieden aan DHCP-clients.
Wat is DHCP-relay?
Een relay-agent is een host die DHCP-pakketten tussen clients en servers doorstuurt. Een netwerkbeheerder kan relay-agents gebruiken om verzoeken en antwoorden door te sturen tussen clients en servers die zich niet op hetzelfde fysieke subnet bevinden.
