Long Term Evolution, of LTE, is een 4G draadloze breedbandstandaard die eerdere technologieën zoals WiMax en 3G vervangt. Het is sneller dan 3G, maar langzamer dan zowel echte 4G als 5G, de huidige draadloze standaard.
LTE wordt gebruikt door mobiele apparaten zoals smartphones en tablets in plaats van een draadloze (Wi-Fi) verbinding. Net als bij 3G of 4G is LTE een technologiestandaard die bepa alt hoe mobiele apparaten verbinding maken met internet vanaf zendmasten.
LTE is grotendeels een marketingterm die bedoeld is om vooruitgang in de richting van 4G aan te duiden. Er is geen internationale regelgevende instantie die bepa alt wat wel en niet LTE of 4G is. Telecombedrijven gebruiken de termen dus vaak door elkaar. De feitelijke technische specificaties van LTE voldoen echter niet aan 4G-snelheden.
LTE-voordelen
Ondanks dat het langzamer is dan echte 4G, is LTE een verbetering ten opzichte van oudere technologieën en mobiele breedbandstandaarden. In vergelijking met 3G biedt LTE:
- Hogere bandbreedte (hogere verbindingssnelheden).
- Een betere onderliggende technologie voor spraakoproepen (VoIP) en multimediastreaming.
- Lage gegevensoverdracht latentie.
- Meer schaalbaarheid, waardoor meer apparaten tegelijk verbinding kunnen maken met een toegangspunt.
- Verfijnd voor spraakoproepen door het gebruik van Voice over LTE (VoLTE).
Hoe LTE te gebruiken
Je hebt twee dingen nodig om te profiteren van LTE: een telefoon en een mobiel netwerk dat dit ondersteunt.
Dit betekent dat je ervoor moet zorgen dat je apparaat LTE-compatibel is. Niet alle apparaten bevatten de benodigde hardware om verbinding te maken met een LTE-netwerk. U kunt erop vertrouwen dat nieuwe telefoons dat wel doen, maar oudere modellen misschien niet.
LTE-telefoons worden mogelijk 4G LTE genoemd. Als je telefoon niet werkt op een LTE-netwerk, moet je mogelijk je apparaat upgraden of genoegen nemen met langzamer dan LTE-snelheden.
Naast de telefoon heb je toegang nodig tot een draadloze serviceprovider, een mobiele provider of een mobiele virtuele netwerkoperator (MVNO). Deze bedrijven leveren de LTE-technologie aan uw toestel. U moet zich binnen een LTE-dekkingsgebied bevinden om de service te gebruiken.
Een misleidende marketingterm, LTE komt vaak niet overeen met de verwachtingen. Voordat je een smartphone of een ander apparaat koopt, lees je recensies, controleer je de beoordelingen van testers en let je op de daadwerkelijke LTE-prestaties van het apparaat.
Geschiedenis van LTE
3G was een verbetering ten opzichte van 2G, maar het miste de snelheid die nodig was voor de smartphonerevolutie. De International Telecommunications Union Radiocommunications Sector (ITU-R), de instantie die mobiele breedbandverbindingen en -snelheden vaststelt, introduceerde in 2008 een verbeterde reeks specificaties voor draadloze communicatie. De nieuwe standaard zou voldoen aan de behoeften van nieuwere technologieën zoals VoIP, mediastreaming, videoconferenties, snelle gegevensoverdracht en re altime samenwerking.
Deze set-specificatie kreeg de naam 4G, wat vierde generatie betekent, en snelheid was een van de belangrijkste verbeteringen.
Een 4G-netwerk zou volgens deze specificaties snelheden tot 100 Mbps kunnen leveren tijdens beweging, zoals in een auto of trein, en tot 1 Gbps in stilstand. Dit waren hoge doelen. Aangezien de ITU-R geen inspraak had bij het implementeren van dergelijke normen, moest het de regels versoepelen zodat nieuwe technologieën als 4G konden worden beschouwd, ondanks het niet bereiken van deze snelheden. De markt volgde met apparaten met het label 4G LTE.
4G/LTE blijft de meest voorkomende standaard over de hele wereld. Toch zijn steeds meer apparaten en netwerken uitgerust voor 5G. 5G biedt verschillende verbeteringen ten opzichte van zowel 4G als LTE, maar staat voor uitdagingen bij brede acceptatie.
