Veel camcorders en zelfs sommige duurdere smartphones bevatten een vorm van beeldstabilisatietechnologie om de videowaas te verminderen die het gevolg is van trillende handen of lichaamsbeweging.
Beeldstabilisatie is belangrijk voor alle camcorders, maar het is vooral cruciaal bij camcorders met lange sluitertijden of lange optische zoomlenzen. Wanneer een lens wordt uitgezoomd tot de maximale vergroting, wordt deze gevoelig voor zelfs de kleinste beweging.
Sommige fabrikanten zetten een merknaam op hun beeldstabilisatietechnologie. Sony noemt het SteadyShot terwijl Panasonic hun Mega O. I. S en Pentax Shake Reduction noemt. Elke benadering biedt nuances, maar ze vervullen dezelfde basisfunctie.
Optische beeldstabilisatie
Optische beeldstabilisatie is de meest effectieve vorm van beeldstabilisatie. Camcorders met optische beeldstabilisatie hebben meestal kleine gyrosensoren in de lens die stukjes van het lensglas snel verplaatsen naar de offset-beweging voordat het beeld wordt omgezet in een digitale vorm.
Een beeldstabilisatietechnologie wordt als optisch beschouwd als deze een bewegend element in de lens heeft.
Sommige fabrikanten van camcorders laten je optische beeldstabilisatie in- en uitschakelen, of gebruiken verschillende modi om verschillende soorten camerabewegingen te compenseren (verticaal of horizontaal).
Digitale beeldstabilisatie
In tegenstelling tot optische systemen maakt digitale beeldstabilisatie - ook wel elektronische beeldstabilisatie genoemd - gebruik van software om onscherpte te verminderen.
Sommige camcorders berekenen het effect van uw lichaamsbeweging en gebruiken die gegevens om aan te passen welke pixels op de beeldsensor van de camcorder worden geactiveerd. Het gebruikt pixels van buiten het zichtbare frame als bewegingsbuffer om de overgang frame voor frame glad te strijken.
Voor digitale camcorders voor consumenten is digitale beeldstabilisatie meestal minder effectief dan optische stabilisatie. Daarom loont het om goed te kijken wanneer een camcorder beweert "beeldstabilisatie" te hebben. Het is misschien alleen van de digitale variant.
Sommige softwareprogramma's passen een stabilisatiefilter toe op de video, zelfs nadat deze is gemaakt, door de pixelbewegingen te volgen en het frame aan te passen. Deze techniek resulteert echter in een kleinere bijgesneden afbeelding of extrapolatie om de verloren randen op te vullen.
Overige beeldstabilisatietechnologieën
Hoewel optische en digitale stabilisatie het meest gebruikelijk is, proberen andere technologieën ook onstabiele video te herstellen.
Externe systemen stabiliseren bijvoorbeeld de hele camerabody. Een gyroscoop die aan het lichaam van de camera is bevestigd, stabiliseert de hele installatie. Professionele videografen gebruiken dergelijke tools, die vaak terloops een 'steadicam-rig' worden genoemd, hoewel Steadicam technisch gezien een naam is die verschillende stabilisatoren creëert.
En vergeet de meest gebruikelijke en gebruiksvriendelijke stabilisatiemethode niet: uw vertrouwde statief.
