Wat te weten
- Digitale audioverbindingen maken gebruik van glasvezel en zijn te vinden in sommige thuisbioscoopsystemen en autoradio's.
- Apparaten die digitale optische verbindingen ondersteunen, zijn onder meer kabelboxen, gameconsoles, Blu-ray-spelers en tv's.
- Sommige meerkanaalsstandaarden zoals Dolby Atmos en DTS:X kunnen geen digitale optische verbindingen gebruiken.
Dit artikel legt uit wat digitale optische verbindingen zijn en geeft een overzicht van de soorten apparatuur die deze standaard ondersteunen.
Wat is een digitale optische verbinding?
Digitaal optisch is een type audioverbinding in thuisbioscoopsystemen en stereosystemen voor auto's. Er worden steeds minder apparaten gemaakt met digitale optische uitgangspoorten, dus het is belangrijk om te begrijpen welke soorten verbindingen uw audioapparatuur kan ondersteunen.
Digitale optische is een fysieke verbinding die glasvezel gebruikt om audiogegevens over te dragen van een compatibel bronapparaat naar een compatibel afspeelapparaat met behulp van een speciaal ontworpen kabel en connector. De audiogegevens worden omgezet van digitaal gecodeerde elektrische pulsen naar licht aan de transmissiezijde met behulp van een LED-lamp.
Nadat het licht door de digitale optische kabel naar zijn bestemming is gegaan, worden de lichtpulsen weer omgezet in elektrische pulsen die de audio-informatie bevatten. De elektrische geluidspulsen reizen vervolgens verder door het compatibele bestemmingsapparaat (zoals een thuisbioscoop of stereo-ontvanger) dat ze verwerkt, en uiteindelijk omzet in analoge signalen en ze versterkt zodat ze via luidsprekers of koptelefoons te horen zijn.
Een andere naam voor digitale optische verbindingen is TOSLINK-verbindingen. TOSLINK is de afkorting van "Toshiba Link", aangezien Toshiba het eerste bedrijf was dat de technologie standaardiseerde. De ontwikkeling en implementatie van de digitale optische (Toslink)-verbinding liep parallel met de introductie van het cd-audioformaat, waar het voor het eerst werd gebruikt in high-end cd-spelers voordat het zich uitbreidde naar thuisbioscopen.
Apparaten die digitale optische verbindingen kunnen hebben
Digitale optische verbindingen verschijnen meestal in de volgende apparaten:
- DVD-spelers
- Blu-ray Disc-spelers
- Ultra HD Blu-ray-spelers
- Mediastreamers
- Kabel-/satellietdozen
- DVR's
- Gameconsoles
- CD-spelers
- Thuisbioscoopontvangers
- Soundbars
- Auto-stereo-ontvangers
- TV's
Sommige Blu-ray-spelers hebben digitaal optisch als audioverbinding geëlimineerd, in plaats daarvan gekozen voor een alleen HDMI-uitgang voor zowel audio als video. Als je een thuisbioscoopontvanger hebt met digitale optische aansluitingen maar geen HDMI-aansluitingen, zorg er dan voor dat de apparaten die je wilt gebruiken een digitale optische uitgangsaansluiting hebben.
Digitale optische verbindingen zenden alleen audio uit. Voor video moet u een apart type verbinding gebruiken, zoals HDMI, component of composiet.
Digitale optische verbindingen en audioformaten
De typen digitale audiosignalen die kunnen worden overgedragen via een digitale optische verbinding zijn onder meer tweekanaals stereo PCM, Dolby Digital/Dolby Digital EX, DTS Digital Surround en DTS ES surround sound-formaten.
De digitale optische verbinding is gemaakt om tegemoet te komen aan de digitale audiostandaarden van zijn tijd (voornamelijk 2-kanaals cd-weergave). Zo kunnen 5.1/7.1 meerkanaals PCM, Dolby Digital Plus, Dolby TrueHD, Dolby Atmos, DTS-HD Master Audio, DTS:X en Auro 3D Audio digitale audiosignalen niet worden overgedragen via digitale optische verbindingen. Voor dit soort audiosignaalformaten is het gebruik van HDMI-aansluitingen vereist.
Digitale optische vs digitale coaxiale verbindingen
Digitaal coaxiaal is een andere digitale audioverbindingsoptie met dezelfde specificaties en beperkingen als digitaal optisch. Door echter RCA-connectoren te gebruiken in plaats van licht te gebruiken om audiosignalen over te dragen, worden gegevens via traditionele draad verplaatst.
Het grote verschil tussen coaxiale en optische kabels is dat de eerste een hogere bandbreedte biedt. Coaxiale verbindingen zijn ook steviger, maar ze zijn gevoelig voor elektromagnetische interferentie.
