Het upgraden van een harde schijf is een van de meest populaire Mac-doe-het-zelf-projecten. Een Mac-koper koopt meestal een computer met de minimale configuratie die Apple biedt en voegt dan indien nodig externe opslag toe of vervangt de interne hardware door een grotere.
Niet alle Macs hebben door de gebruiker vervangbare harde schijven. Maar je kunt onder bepaalde omstandigheden zelfs de schijf van een gesloten Mac vervangen. Meestal betekent dit dat u het naar een geautoriseerde serviceprovider moet brengen.
Je kunt ook proberen de schijf zelf te vervangen, maar je zult eerst vertrouwd moeten raken met het proces. Het openen van uw computer kan ook de garantie ongeldig maken.
Wanneer een harde schijf upgraden
De belangrijkste reden waarom je je harde schijf wilt upgraden is simpel: verwissel hem voor een grotere als je geen ruimte meer hebt.
Maar misschien vindt u andere mogelijkheden om te upgraden. Om te voorkomen dat een schijf vol raakt, verwijderen sommige gebruikers steeds minder belangrijke of onnodige documenten en applicaties. Dat is geen slechte gewoonte, maar als u merkt dat uw schijf bijna 90% vol raakt (10% of minder vrije ruimte), dan is het zeker tijd om een grotere schijf te installeren. Zodra u de drempel van 10% overschrijdt, kan OS X de schijfprestaties niet langer optimaliseren door bestanden automatisch te defragmenteren. Als u een bijna volle harde schijf aanhoudt, kunnen de prestaties van uw Mac in het algemeen afnemen.
Andere redenen om te upgraden zijn onder meer het verhogen van de basisprestaties door een snellere schijf te installeren en het stroomverbruik te verminderen met nieuwere, energiezuinigere schijven. En als u problemen begint te krijgen met een schijf, moet u deze vervangen voordat u gegevens verliest.
Bottom Line
Apple gebruikt SATA (Serial Advanced Technology Attachment) als schijfinterface sinds de PowerMac G5. Als gevolg hiervan hebben zowat alle Macs die momenteel in gebruik zijn SATA II- of SATA III-harde schijven. Het verschil tussen beide is de maximale doorvoer (snelheid) van de interface. Gelukkig zijn SATA III-harde schijven achterwaarts compatibel met de oudere SATA II-interface, dus u hoeft zich geen zorgen te maken over het afstemmen van de interface en het schijftype.
Fysieke grootte harde schijf
Apple gebruikt zowel 3,5-inch harde schijven, voornamelijk in het desktopaanbod, als 2,5-inch harde schijven in zijn draagbare opstelling en de Mac mini. U moet een schijf gebruiken die dezelfde fysieke grootte heeft als degene die u vervangt.
Het is mogelijk om een 2,5-inch schijf met vormfactor te installeren in plaats van een 3,5-inch schijf, maar hiervoor is een adapter nodig.
Soorten harde schijven
De twee prominente categorieën schijven zijn op schijven gebaseerd en solid-state. Op schijven gebaseerde schijven zijn degenen waar we het meest bekend mee zijn, omdat ze al heel lang in computers worden gebruikt voor gegevensopslag. Solid-state schijven, meestal SSD genoemd, zijn relatief nieuw. Ze zijn gebaseerd op flashgeheugen, vergelijkbaar met een USB-stick of de geheugenkaart in een digitale camera. SSD's zijn ontworpen voor hogere prestaties en kunnen SATA-interfaces hebben, zodat ze kunnen werken als drop-in vervangingen voor bestaande harde schijven. Sommige gebruiken mogelijk ook een PCIe-interface voor nog snellere algehele prestaties.
SSD's hebben twee belangrijkste voordelen en twee belangrijkste nadelen ten opzichte van hun platte neven. Ten eerste zijn ze snel. Ze kunnen gegevens lezen en schrijven met zeer hoge snelheden, sneller dan alle momenteel beschikbare platter-gebaseerde schijven voor de Mac. Ze verbruiken ook heel weinig stroom, waardoor ze een uitstekende keuze zijn voor notebooks of andere apparaten die op batterijen werken.
Hun belangrijkste nadelen zijn de opslagruimte en de kosten. Ze zijn snel, maar niet groot. De meeste bevinden zich in het bereik van minder dan 1 TB, waarbij 512 GB of minder de norm is. Als u een SSD van 1 TB in een 2,5-inch vormfactor wilt (het type dat wordt gebruikt met een SATA III-interface), moet u bereid zijn enkele honderden dollars uit te geven. De 512 GB's zijn echter een beter koopje.
Maar als je hunkert naar snelheid (en het budget geen doorslaggevende factor is), zijn SSD's indrukwekkend. De meeste SSD's gebruiken de 2,5-inch vormfactor, waardoor ze plug-in vervangingen zijn voor de vroege MacBook, MacBook Pro, MacBook Air en Mac mini. Macs die een 3,5-inch schijf gebruiken, hebben een adapter nodig voor een goede montage. Macs van het huidige model maken gebruik van een PCIe-interface, waardoor een SSD een heel andere vormfactor nodig heeft, waardoor de opslagmodule meer lijkt op een geheugenmodule dan op een oudere harde schijf.
Als je Mac een PCIe-interface gebruikt voor zijn opslag, zorg er dan voor dat de SSD die je koopt compatibel is met je specifieke Mac.
Op platte schijven gebaseerde harde schijven zijn verkrijgbaar in verschillende formaten en rotatiesnelheden. Hogere rotatiesnelheden zorgen voor snellere toegang tot gegevens. Over het algemeen gebruikte Apple schijven van 5400 RPM voor de notebook- en Mac mini-reeks, en schijven van 7400 RPM voor de iMac en oudere Mac Pro's. U kunt harde schijven voor notebooks kopen die draaien op de snellere 7400 RPM en 3,5-inch schijven die draaien op 10.000 RPM. Deze sneller draaiende schijven verbruiken meer stroom en hebben over het algemeen een kleinere opslagcapaciteit, maar ze zorgen wel voor een verbetering van de algehele prestaties.
Harde schijven installeren
De installatie van de harde schijf is meestal vrij eenvoudig, hoewel de exacte procedure voor toegang tot de harde schijf zelf voor elk Mac-model anders is. De Mac Pro heeft vier schijfsleuven die zonder gereedschap in en uit kunnen schuiven. De iMac of Mac mini kan echter een uitgebreide demontage vereisen om bij de harde schijf te komen.
Omdat alle harde schijven dezelfde op SATA gebaseerde interface gebruiken, is het proces voor het vervangen van een schijf, als je er eenmaal toegang toe hebt, vrijwel hetzelfde. De SATA-interface gebruikt twee connectoren. De ene is voor stroom en de andere voor data. De kabels zijn klein en makkelijk aan te sluiten. Je kunt niet de verkeerde aansluiting maken omdat elke ingang een andere maat heeft en niets anders accepteert dan de juiste stekker. U hoeft ook geen jumpers te configureren op SATA-gebaseerde harde schijven. Al deze factoren maken het vervangen van een op SATA gebaseerde harde schijf een eenvoudig proces.
Warmtesensoren
Alle Macs, behalve de Mac Pro, hebben temperatuursensoren op de harde schijf. Wanneer u een schijf vervangt, moet u de temperatuursensor opnieuw op de nieuwe schijf bevestigen. De sensor is een klein apparaatje dat aan een aparte kabel is bevestigd.
Je kunt de sensor meestal van de oude schijf afpellen en hem gewoon weer op de behuizing van de nieuwe plakken. De uitzonderingen zijn de iMac uit 2009 en de Mac mini uit 2010, die de interne warmtesensor van de harde schijf gebruiken. Bij deze modellen moet u de harde schijf vervangen door een harde schijf van dezelfde fabrikant of een nieuwe sensorkabel kopen die bij de nieuwe schijf past.
