Bottom Line
Link's Awakening is een van de meest visueel boeiende versies van een klassiek spel dat we tot nu toe hebben gezien. Als je van klassieke Zelda-kerkers houdt, is deze game een must.
Legend of Zelda Link's Awakening
We hebben The Legend of Zelda: Link's Awakening gekocht zodat onze deskundige recensent het grondig kon testen en beoordelen. Blijf lezen voor onze volledige productreview.
Met de enorme technologie-upgrades van de afgelopen paar consolegeneraties, is er een groeiende jeuk ontstaan om onze favoriete games uit het verleden opnieuw te maken. Betreed The Legend of Zelda: Link's Awakening, een Switch-remake van een Game Boy-klassieker uit 1992. De remake is een prachtige remake die erin slaagt trouw te blijven aan zowel de geest als de gameplay van het origineel op een manier die maar weinig remakes weten te trekken uit.
Kijk eens naar enkele van de andere beste Nintendo Switch-rollenspellen die je kunt kopen.
Plot: Een plezierig verhaal
Hoewel het zeker niet op het niveau van The Last of Us of The Witcher 3 is wat betreft het vertellen van verhalen, maakt Link's Awakening een zeer plezierig verhaal tijdens de speeltijd. Link reisde over zee wanneer een storm hem overspoelt en hem op Koholint Island laat stranden. Hij kan niet weggaan voordat hij de Wind Fish uit zijn nachtmerrie heeft gewekt, maar wat gebeurt er als hij dat doet?
Tijdens Link's reis ontmoet je de bewoners van het eiland Koholint: lieve Marin, die ervan droomt te vertrekken om voor de hele wereld te zingen; Mevrouw Meow Meow die Chain Chomps als huisdier houdt; Ulrira, die altijd jeukt om via de telefoon te praten, maar krimpt in elkaar bij het idee van een persoonlijke ontmoeting. De personages in dit spel hebben veel persoonlijkheid, en ze gaan allemaal over hun leven zoals jij door het jouwe gaat.
Voor fans van andere Nintendo-franchises, met name de Mario-franchise, zijn er veel cameo's in de wereld. Er zijn Goombas, Piranha Plants, Cheep Cheeps, Mr. Write en meer. Ondertussen zijn de typische vrienden en vijanden van Link nergens te vinden - geen Zelda, geen Ganon. Qua verhaal is dit geen typisch Zelda-spel.
In tegenstelling tot veel remakes doet Link's Awakening zijn best om de gameplay zo dicht mogelijk bij het origineel te houden
Het meest interessante personage is de Wind Fish zelf, of meer specifiek, wat het vertegenwoordigt. Link's reis om de Wind Fish te wekken, stelt de definitie van de werkelijkheid in vraag, en van welke herinneringen je wilt hebben. Ik zal vanaf nu een beetje in spoilers duiken, dus als je niet verwend wilt worden, weet dan dat Link's Awakening een diep emotionele reis biedt waar je verliefd op zult worden.
Gedurende het spel is het duidelijk dat het doel van Link is om het eiland te verlaten. Waking the Wind Fish is de enige manier om dit te doen. Als je de Wind Fish wakker maakt, wordt Koholint Island echter gewist, samen met alle mensen die erop leven. De game vraagt je of de bewoners, de herinneringen die je hebt gemaakt, de worstelingen die je hebt meegemaakt ooit echt waren, of dat het allemaal een droom was. Het vraagt u: hoe waardeert u uw tijd op Koholint Island?
Aan het einde van het spel glimlacht Link. Voor hem, hoewel Koholint Island niet meer bestaat, was zijn tijd daar echt. De mensen waren echt. De uitdagingen waren reëel. Zijn ervaring was echt. Hij nam afscheid van alles, maar het leeft nog steeds voort in hem en in de Wind Fish, die overvliegt terwijl hij de Tune of the Wind Fish zingt. Dat iets (of iemand) weg is, betekent niet dat het niet langer voortleeft. Jij hebt de kracht om die herinneringen, die dromen, levend te houden.
Uiteindelijk is deze game een ode aan het verleden, een viering van je herinneringen en de mensen en tijden waarvan je hebt gehouden. Ze zijn er misschien niet meer, maar ze zullen bestaan zolang je besluit ze in je geheugen te bewaren. Je moet niet bang zijn om je verleden los te laten, want het zal altijd een deel van jou zijn, net zoals Koholint Island altijd een deel zal zijn van Link and the Wind Fish.
Gameplay: Dicht bij het origineel
In tegenstelling tot veel remakes doet Link's Awakening zijn best om de gameplay zo dicht mogelijk bij het origineel te houden. Er zijn enkele veranderingen in de kwaliteit van leven aangebracht, zoals het maken van permanente upgrades van bepaalde mechanica (bijvoorbeeld de power-armband), maar de ontwikkelaars zorgden ervoor dat andere elementen onaangeroerd bleven. Het biedt een interessante kijk op de beperkingen van gameconsoles uit het verleden en hoe bepaalde ontwerpkeuzes tegenwoordig gewoon ouderwets aanvoelen, terwijl andere keuzes een kans tot reflectie kunnen bieden die verloren is gegaan in het streven van gameontwikkelaars om games handig te maken.
Je moet Roc's veer (je springvaardigheid) bijvoorbeeld uitrusten in plaats van deze permanent toegewezen te krijgen aan, laten we zeggen, een bumper of trigger. De game geeft je twee vaardigheidsslots, waar je meestal zult draaien tussen springen, magisch poeder, bommen, een boemerang, een schop en een boog. Ik had eigenlijk altijd springen gebonden aan één slot en roteerde tussen de rest als de behoefte zich voordeed.
Rouleren tussen vaardigheden kost kostbare tijd om door mijn inventaris te gaan en knoppen opnieuw toe te wijzen, maar het zorgde er ook voor dat ik elke vaardigheid meer waardeerde en probeerde het nut ervan te vergroten voordat ik mezelf gedwongen zag over te schakelen naar een andere. Ze hadden kunnen worden toegewezen aan de ongebruikte D-pad, maar dit kleine ongemak deed me echt nadenken over de mechanica die ik in het spel had, en het dwong me om creatiever te zijn met de tools die ik had in plaats van standaard een "beste" te gebruiken oplossing.
Bij het ontwerpen van de nieuwe esthetiek van deze remake, wilde het ontwikkelteam het gevoel van een klein speelgoeddiorama vastleggen. Het resulteerde in een van de mooiste games van de Switch.
Bottom Line
Combat in Link's Awakening is ongelooflijk de moeite waard. Vijanden bewegen in voorspelbare patronen die gemakkelijk te herkennen maar moeilijk te beheersen zijn. Timing is belangrijk om mobs uit te schakelen en hun aanvallen te vermijden of te pareren. Boss-gevechten vereisen vaak meer creatieve, unieke tactieken die je nergens anders in het spel tegenkomt. Misschien moeten bepaalde bazen een bom inslikken, of andere moeten uit hun lamp komen. Elke nieuwe maffia zal je aan het denken houden totdat je de beste manier hebt gevonden om ze neer te halen.
Puzzelontwerp: Meestal vallen en opstaan
Waar Link's Awakening zijn barsten laat zien als een Gameboy-game uit 1992, is het puzzelontwerp. Sommige puzzels vereisten slim denkwerk, zoals de springpatronen van bepaalde schaakstukken, maar andere waren een spel van vallen en opstaan. Ik zal niet te specifiek zijn om het spel niet te bederven, maar ik moest vaker op gidsen vertrouwen dan ik zou willen toegeven wanneer de oplossing van een puzzel inhield dat een specifieke taak in een specifieke volgorde moest worden uitgevoerd, en niet in - er werden spelaanwijzingen gegeven om noch de taken, noch de volgorde aan te geven. Puzzels waren niet zozeer een test van vindingrijkheid, maar een obstakel voor een verder geweldig spel.
Toch was het zien van de benadering van deze specifieke game op puzzels een geweldige kans om na te denken over hoe de Legend of Zelda-serie is gegroeid sinds Link's Awakening. Dit is altijd al een serie geweest waarvan bekend is dat ze slimme gameplay beloont. De kerkers van Ocarina of Time hebben een aantal van mijn favoriete puzzels aller tijden, waarbij je vermogen wordt getest om patronen te herkennen die verborgen zijn in de chaos, en Breath of the Wild zorgde voor een revolutie in hoe we denken over open-wereldomgevingen dankzij de op fysica gebaseerde oplossingen voor veelvoorkomende problemen.
Link's Awakening is daarentegen een stuk dichter bij old-school puzzelspellen zoals Myst of zelfs zoiets als Ace Attorney. Oplossingen vereisen slim denken, maar vaak zijn problemen meer als raadsels, waardoor er maar één specifieke oplossing mogelijk is. Ze illustreerden de beperkingen van videogames als bundels code. Samen met software zijn puzzels in games gevorderd om onorthodoxe oplossingen mogelijk te maken die alleen echt waren toegestaan in meer flexibele omgevingen, zoals tabletop-RPG's of, nou ja, het echte leven. Als je een voorbeeld wilt van de unieke probleemoplossing die ik belicht, raad ik je aan te kijken naar mensen die de heiligdommen van Breath of the Wild op geheel nieuwe manieren proberen op te lossen.
Graphics: een van de mooiste Switch-games
Bij het ontwerpen van de nieuwe esthetiek van deze remake, wilde het ontwikkelteam het gevoel van een klein speelgoeddiorama vastleggen. Het resulteerde in een van de best uitziende games van de Switch, die zich staande hield tegen titanen als The Legend of Zelda: Breath of the Wild en Luigi's Mansion 3. Het is moeilijker te vergelijken met een game als God of War omdat Link's Awakening het verst is. ding van een realistische stijl mogelijk - het probeert het onwerkelijke te nemen en het echt te laten voelen.
Alles in Link's Awakening ziet eruit als een klein plastic beeldje dat je in je handen zou kunnen voelen. Het is ongetwijfeld belachelijk charmant, maar wat er echt opv alt, is de bereidheid om esthetische risico's te nemen die sinds Wind Waker niet meer zijn gezien. Hoewel de game ongetwijfeld modern aanvoelt, behoudt het ook een retro-geest die trouw is aan de release van 1992.
Link beweegt lineair in 8 richtingen, zoals hij deed in het origineel. Alle objecten en gebladerte in het spel bezetten onzichtbare tegels, zoals ze zouden doen in een indie retro-geïnspireerd spel. De game verandert weinig aan het origineel in termen van plaatsing, gevoel en onderliggende mechanica. Het voelt alsof Nintendo het origineel heeft genomen en zojuist een nieuwe laag esthetische verf heeft toegevoegd, en voor het grootste deel werkt het prachtig.
Bovenop de cartoonachtige sprites en grastegels zijn er veel visuele effecten om aan de sfeer toe te voegen. Het water ziet er zo doorschijnend uit dat je de nattigheid kunt voelen. Terwijl je het Mysterious Forest doorkruist, volgt een duizelingwekkende nevel en mist je. Soms staan de effecten de gameplay echter in de weg. In open velden, zoals die direct rondom Mabe Village, is er veel lensvervorming rond de randen van het scherm, alsof de realiteit vervaagt naarmate deze verder van Link verwijderd is. Hoewel het zeker sfeer toevoegt, doet het ook afbreuk aan de gameplay en maakt het enigszins irritant om beweging in deze gebieden te plannen.
Animaties in deze game zijn eenvoudig maar helder en hebben een ouderwetse uitstraling. Elk monster en elke vriend in deze wereld heeft een zeer pittige slenter in hun bewegingen, van hun loopstijlen tot hun aanvallen tot hun occasionele zang. De helderheid komt echt naar voren in maffiagevechten, waarbij elk aanvalspatroon duidelijk is gedefinieerd ten opzichte van de animatiecycli. Het beheersen van gevechten in dit spel wordt dus een ritueel van het kijken naar de vijanden wanneer en hoe ze zullen toeslaan, in tegenstelling tot alleen maar afschermen of ontwijken wanneer ze naar de speler toe bewegen.
Er zijn enkele kleine prestatieproblemen met het spel, vooral als je het in het dock of vanaf een SD-kaart gebruikt. Framesnelheden dalen bij het wisselen tussen gebieden in het spel, soms onder de 30 fps. De drops komen echter niet vaak voor, en ze hebben de gameplay zeker niet belemmerd of zelfs maar een merkbaar effect gehad op het plezier.
Muziek, SFX en stemacteren: goede soundtrack en SFX, stemacteren ontbreekt
Dit is tegelijkertijd het zwakste en sterkste deel van het hele spel. Aan de ene kant is de fonkelende soundtrack een genot om naar te luisteren en past perfect bij de toon van het spel. Aan de andere kant is de muziek gewoon niet zo divers, en het kan na een tijdje repetitief aanvoelen, omdat je vaak dezelfde paar delen van de kaart keer op keer teruggaat. Het zou ongelooflijk zijn geweest om geremixte versies van overworld-thema's te horen spelen naarmate het spel vorderde, maar zelfs met de herhaling van de thema's, merkte ik dat ik nog steeds meeneuriede met het klokkenspel tijdens mijn avonturen.
De dungeon-soundtracks van de game en het SFX-ontwerp zijn bijzonder verbluffend. Elk van de negen kerkers heeft zijn eigen thema dat perfect bij de omgeving past en de spanning opvoert elke keer dat je de ingangen binnenstapt. Geluidseffecten zijn liberaal in dit spel, elk item dat je verzamelt, beloont je met de klassieke Legend of Zelda-jingles waar we allemaal van houden, waardoor de speler een groot gevoel van voldoening krijgt voor dingen die zo simpel zijn als het vangen van een fee. Had dit spel maar meer kisten om die zoete melodie nog vele malen te horen.
Er is niet veel voice-acting in deze game, in de typische voetstappen van Legend of Zelda. Link en de NPC's maken af en toe een grunt en bult als reactie op de gebeurtenissen in de wereld. Marin's zang is echt schattig, en het is altijd erg leuk om de verbaasde kreten van de moblins te horen wanneer ze Link zien, maar het echte hoogtepunt zijn de kleurrijke geluiden van Link op Koholint Island. Hij heeft voor alles een geluid: springen, stoten, trekken, worstelen, zelfs verdrinken. Het is schattig, net als al het andere in dit spel.
The Legend of Zelda: Link's Awakening for the Switch is een getrouwe, adembenemende remake van het originele Game Boy.
Bottom Line
Er is geen huidige DLC voor deze game en er is geen nieuws over aankomende DLC. Omdat dit een remake is van een eerdere Legend of Zelda-titel, zou het verrassend zijn om in de toekomst nieuwe content voor deze game te zien. Aan de positieve kant kun je uitkijken naar een Breath of the Wild-vervolg dat eraan komt.
Prijs: niet genoeg inhoud voor de prijs
Ik heb enorm genoten van mijn tijd met Link's Awakening, maar zou ik zeggen dat het zijn prijskaartje van $ 60 waard is? Nee. Ik heb het spel in ongeveer 15 uur uitgespeeld, en er is niet veel van een post-game behalve het bouwen van aangepaste kerkers in Dampe's hut. Deze game biedt gewoon niet zoveel content als veel andere Switch-titels voor deze prijs, als je op zoek bent naar een game die een maand van je leven in beslag zal nemen.
Wat nog belangrijker is, als een remake voegt het niet zoveel waarde toe aan de originele game uit 1992. Het ziet er echt gepolijst uit en het heeft kwaliteit van leven-upgrades, maar de kerngameplay en campagne zijn vrijwel onaangetast. Als je het origineel niet hebt gespeeld, of als het een favoriet uit je kindertijd is, moet je het zeker kopen, maar je zult niet veel nieuws vinden om van te houden als je geen fan van het origineel was.
The Legend of Zelda: Link's Awakening vs. Legend of Zelda: Breath of the Wild
De twee grote Zelda-games op de Switch zijn Link's Awakening en Breath of the Wild (bekijk op Amazon). Ondanks dat ze enkele overeenkomsten hebben op het gebied van personages en gameplay-fundamentals, zijn het behoorlijk verschillende games. The Breath of the Wild is veel meer een karaktergestuurde RPG gebaseerd op uitrusting, gevechten, buit, knutselen en statistieken. Het heeft meer gemeen met andere RPG's zoals Witcher 3 of God of War. Link's Awakening is meer een klassiek spel, met een bovenaanzicht en puzzelfocus. Afhankelijk van waar je zin in hebt, zullen beide leuk zijn om te spelen, maar voor $ 60 heeft Breath of the Wild veel meer inhoud te bieden.
Een getrouwe remake die alles fris houdt
The Legend of Zelda: Link's Awakening for the Switch is een getrouwe, adembenemende remake van het originele Game Boy. Het slaagt erin om het spel opnieuw te bedenken als een leuk en prachtig avontuur dat tegelijkertijd fris en nostalgisch aanvoelt. Tenzij je nooit om het origineel hebt gegeven, zul je waarschijnlijk dol zijn op Link's Awakening.
Specs
- Productnaam Legend of Zelda Link's Awakening
- Prijs $59,99
- Releasedatum september 2019
- Beschikbaar platform Nintendo Switch
- Gemiddelde speeltijd 15 uur
