De hoofdpartitietabel is een onderdeel van het hoofdopstartrecord/-sector die een beschrijving bevat van de partities op de harde schijf, zoals hun type en grootte. De masterpartitietabel vergezelt de schijfhandtekening en master-opstartcode om het master-opstartrecord te vormen.
Vanwege de grootte (64 bytes) van de hoofdpartitietabel, kunnen er maximaal vier partities (elk 16 bytes) op een harde schijf worden gedefinieerd. Er kunnen echter extra partities worden ingesteld door een van de fysieke partities te definiëren als een uitgebreide partitie en vervolgens aanvullende logische partities binnen die uitgebreide partitie te definiëren.
Gratis schijfpartitioneringstools zijn een gemakkelijke manier om partities te manipuleren, partities te markeren als "Actief", en meer.
Bottom Line
De hoofdpartitietabel wordt soms alleen partitietabel of partitiemap genoemd, of zelfs afgekort als MPT.
Hoofdpartitietabelstructuur en locatie
Het master-opstartrecord bevat 446 bytes aan code, gevolgd door de partitietabel met 64 bytes, en de resterende twee bytes zijn gereserveerd voor de schijfhandtekening.
Hier zijn de specifieke taken van elke 16 bytes van een hoofdpartitietabel:
| Grootte (Bytes) | Beschrijving |
| 1 | Dit bevat het opstartlabel |
| 1 | Startkop |
| 1 | Startsector (eerste zes bits) en startcilinder (hogere twee bits) |
| 1 | Deze byte bevat de onderste acht bits van de startcilinder |
| 1 | Dit bevat het partitietype |
| 1 | Eindkop |
| 1 | Einde sector (eerste zes bits) en eindcilinder (hogere twee bits) |
| 1 | Deze byte bevat de onderste acht bits van de eindcilinder |
| 4 | Belangrijke sectoren van de partitie |
| 4 | Aantal sectoren in de partitie |
Het opstartlabel is vooral handig als er meer dan één besturingssysteem op de harde schijf is geïnstalleerd. Aangezien er dan meer dan één primaire partitie is, kunt u met het opstartlabel kiezen naar welk besturingssysteem u wilt opstarten.
De partitietabel houdt echter altijd één partitie bij die dient als de "Actieve" partitie waarnaar wordt opgestart als er geen andere opties worden gekozen.
De partitietypesectie van de partitietabel verwijst naar het bestandssysteem op die partitie, waar de 06 of 0E partitie-ID FAT betekent, 0B of 0C betekent FAT32, en 07 betekent NTFS of OS/2 HPFS.
Met een partitie van 512 bytes voor elke sector, moet je het totale aantal sectoren vermenigvuldigen met 512 om het aantal bytes van de totale partitie te krijgen. Dat getal kan vervolgens worden gedeeld door 1, 024 om het getal in kilobytes te krijgen, en dan nog een keer voor megabytes en nogmaals voor gigabytes, indien nodig.
Na de eerste partitietabel, die offset 1BE van de MBR is, staan de andere partitietabellen voor de tweede, derde en vierde primaire partitie op 1CE, 1DE en 1EE:
| Offset | Offset | ||
| Hex | Decimaal | Lengte (bytes) | Beschrijving |
| 1BE - 1CD | 446-461 | 16 | Primaire partitie 1 |
| 1CE-1DD | 462-477 | 16 | Primaire partitie 2 |
| 1DE-1ED | 478-493 | 16 | Primaire partitie 3 |
| 1EE-1FD | 494-509 | 16 | Primaire partitie 4 |
Je kunt de hex-versie van de hoofdpartitietabel lezen met tools zoals wxHexEditor en Active@ Disk Editor.
