Creeping verwijst naar het "stalken" van iemand op sociale media, wat meestal betekent dat je ze controleert of volgt wat er in hun leven gebeurt op Facebook, Twitter of LinkedIn. Het is niet zo eng als het klinkt. Creeping betekent gewoon bladeren door hun tijdlijn, statusupdates, tweets en verschillende online bios om meer over hen te weten te komen.
Facebook-kruipen is een cultureel fenomeen en vooral populair tijdverdrijf, vooral bij jongeren. In de begindagen van Facebook heette het 'stalking', maar tegenwoordig staat het vaker bekend als 'kruipen', een woord met een zachtere connotatie en niet geassocieerd met criminele activiteiten, zoals stalking kan zijn. Het is lang niet zo beledigend als stalken in de echte wereld, maar het is nog steeds een beetje controversieel, ook al is het een steeds vaker voorkomende activiteit.
Het werkwoord "kruipen" betekent letterlijk langzaam en voorzichtig bewegen, vaak om niet opgemerkt of opgemerkt te worden door anderen. Mensen zeggen soms dat iemand 'door de gang sluipt', bijvoorbeeld als ze bedoelen dat ze op hun tenen lopen of rustig lopen.
Dit concept om iets te doen zonder dat andere mensen het merken, raakt de kern van waarom het controleren van mensen op Facebook 'sluipend' of 'internetsluipend' wordt genoemd. Het is omdat de interface van het sociale netwerk mensen in staat stelt om elkaar uit te checken zonder die gebruiker te laten weten dat iemand anders naar hun tijdlijn of persoonlijke profielgebied kijkt of heeft gekeken.
Mensen gebruiken "creeper" ook om te verwijzen naar iemand die graag veel online kruipt, door constant mensen te controleren. Maar noem ze geen "griezels", aangezien een engerd verwijst naar een raar persoon, niet een in wezen normale persoon die online "kruipt" om te volgen wat hun vrienden doen en mensen te bekijken over wie ze graag meer willen weten.
Facebook Creeping: routinematige activiteit
Facebookkruipen komt vooral veel voor onder jongeren. Ze besteden regelmatig tijd aan het bekijken van de vrienden van hun vrienden op het netwerk, vaak om te zien met wie ze bevriend willen raken of zelfs daten.
Natuurlijk zijn er natuurlijke grenzen aan het kruipen op Facebook. Individuele gebruikers kunnen hun privacyprofielen zo instellen dat alleen hun vrienden kunnen zien wat ze hebben gepost.
Maar veel mensen plaatsen ook materiaal op hun Facebook-tijdlijnen dat door iedereen kan worden bekeken. En als een wederzijdse vriend iets op iemands tijdlijn heeft gepost, dan zou je dat bericht ook moeten kunnen zien als je niet verbonden bent met het individu, omdat je het meeste van wat je eigen vrienden hebben gepost mag zien, zelfs op andere tijdlijnen van mensen.
Hoe weet je of iemand je in de maling neemt op Facebook?
Iedereen zou graag willen weten wie ze op Facebook en Twitter heeft bekeken, toch? Nou, dat is niet gemakkelijk, tenzij de "kruiper" openlijke activiteit onderneemt, zoals het leuk vinden of becommentariëren van je berichten of foto's, of je tweets favoriet maken/retweeten.
Zowel Facebook als Twitter hebben ervoor gekozen om gebruikers niet de mogelijkheid te geven om te zien wie hun profielen of individuele berichten en foto's heeft bekeken. Het helpcentrum van Facebook, waarin veelvoorkomende mythes over het netwerk worden vermeld, zegt expliciet dat het netwerk niet laat zien, of niet toestaat dat apps van derden laten zien wie je berichten of profiel heeft bekeken.
Op Twitter kun je natuurlijk de lijst met volgers voor de meeste mensen zien, tenzij ze hun account privé hebben gemaakt (weinig mensen doen dat). En op Facebook, wie iemands vriendenlijst kan bekijken, wordt bepaald door hun individuele privacy-instellingen.
LinkedIn stelt sommige mensen in staat om te zien wie ze heeft uitgecheckt, via een functie die "wie heeft uw profiel bekeken"." Standaard laat deze functie gebruikers zien hoeveel mensen hun profiel in de afgelopen 90 dagen hebben uitgecheckt. Voor sommige gebruikers toont het ook de namen van die klimplanten.
Regels van de weg voor kruipen
In de wereld van de online cultuur zijn er een paar algemeen aanvaarde richtlijnen ontstaan over hoe je op internet kunt kruipen zonder iemand te beledigen of jezelf in verlegenheid te brengen.
Een grote nee-nee, bijvoorbeeld, is semi-vreemden laten weten dat je ze al tot in detail online hebt uitgecheckt. Het kan onaangenaam zijn voor de persoon die "gegriezeld" is. Iets citeren dat je bijvoorbeeld op iemands Facebook hebt gezien, is een slecht idee voor een eerste date. Over het algemeen is het bij mensen die u net ontmoet of kennissen die u nauwelijks kent, zelden een goed idee om te verwijzen naar persoonlijke details zoals verjaardagsfeestjes, uitstapjes naar Spanje en uw favoriete eten.
Dit is met name het geval als het item waarnaar wordt verwezen ouder is als een jaar of twee, omdat het de persoon vertelt dat je actief op hun tijdlijn aan het browsen was, in plaats van het alleen in je nieuwsfeed te zien, die is gevuld met recentere artikelen. Houd er rekening mee dat als je op de vind-ik-leuk-knop klikt of commentaar geeft op iets ouder, die persoon misschien een melding krijgt dat je dit hebt gedaan, waardoor je actie echt opv alt omdat het een ouder item is waar niemand anders het meer over heeft.
Een andere goede vuistregel is om niets leuk te vinden of te reageren op iets dat is gepost door de persoon die je bekijkt als je ze niet in het echt kent. Dergelijke acties geven hen direct een idee dat ze online worden bekeken door een vreemde of iemand die ze nauwelijks kennen, waardoor veel mensen zich ongemakkelijk voelen.
