Computerpoorten zijn een essentieel kenmerk van alle computerapparaten. Poorten bieden de invoer- en uitvoerinterfaces die het apparaat nodig heeft om te communiceren met randapparatuur en computernetwerken.
De belangrijkste poorten op computers worden gebruikt voor netwerken, want zonder deze poorten zou de computer volledig geïsoleerd zijn en niet in staat zijn om buiten zichzelf te communiceren.
Fysieke poorten
Een poort kan fysiek of virtueel zijn. Met fysieke netwerkpoorten kunt u kabels aansluiten op computers, routers, modems en andere randapparatuur. Poorten zijn op de een of andere manier fysiek verbonden met het moederbord.
Verschillende soorten fysieke poorten die beschikbaar zijn op computernetwerkhardware zijn:
- Ethernet-poorten: vierkante aansluitpunten voor Ethernet-kabels.
- USB-poorten: rechthoekige aansluitpunten voor USB-kabels.
- Seriële poorten: ronde aansluitpunten voor seriële kabels.
Netwerken terzijde, andere poorten die op een computer aanwezig zijn, zijn onder andere poorten voor video (zoals HDMI of VGA), muizen en toetsenborden (PS/2), FireWire en eSATA.
Poorten in draadloze netwerken
Terwijl bekabelde computernetwerken afhankelijk zijn van fysieke poorten en kabels, hebben draadloze netwerken deze niet nodig. Wi-Fi-netwerken gebruiken bijvoorbeeld kanaalnummers die radiosignaleringsbanden vertegenwoordigen.
Bekabelde en draadloze netwerken kunnen echter worden gecombineerd via fysieke computerpoorten. Een netwerkadapter die is aangesloten op de USB-poort van een computer, verandert de bekabelde computer bijvoorbeeld in een draadloze computer, waardoor de kloof tussen de twee technologieën wordt overbrugd met behulp van een poort.
Internetprotocolpoorten
Virtuele poorten zijn een essentieel onderdeel van Internet Protocol (IP)-netwerken. Met deze poorten kunnen softwaretoepassingen hardwarebronnen delen zonder elkaar te storen.
Computers en routers beheren automatisch netwerkverkeer dat via hun virtuele poorten reist. Netwerkfirewalls bieden ook enige controle over de verkeersstroom op elke virtuele poort om veiligheidsredenen.
In IP-netwerken zijn deze virtuele poorten gestructureerd via poortnummers, van 0 tot 65535. Poort 80 geeft u bijvoorbeeld toegang tot websites via uw webbrowser en poort 21 is gekoppeld aan FTP.
Problemen met poorten in computernetwerken
Fysieke poorten kunnen om verschillende redenen niet meer werken. Oorzaken van poortstoringen zijn onder meer:
- Stroompieken (voor apparaten die fysiek zijn aangesloten op het elektriciteitsnet).
- Waterschade.
- Interne storing.
- Schade veroorzaakt door de kabelpennen (bijvoorbeeld door kabels te krachtig in te voeren of door te proberen het verkeerde type kabel in een poort te steken).
Behalve schade aan pinnen, zal een fysieke inspectie van de poorthardware niets duidelijks aan het licht brengen. Een storing van één poort op een apparaat met meerdere poorten (zoals een netwerkrouter) heeft geen invloed op de werking van de andere poorten.
De snelheid en het specificatieniveau van een fysieke poort kan ook niet worden bepaald door fysieke inspectie. Sommige Ethernet-apparaten werken bijvoorbeeld met maximaal 100 Mbps, terwijl andere Gigabit Ethernet ondersteunen, maar de fysieke connector is in beide gevallen hetzelfde. Evenzo ondersteunen sommige USB-connectoren versie 3.0, terwijl andere alleen USB 2.x of soms USB 1.x ondersteunen.
De meest voorkomende uitdaging bij virtuele poorten is netwerkbeveiliging. Internetaanvallers onderzoeken regelmatig de poorten van websites, routers en andere netwerkgateways. Een netwerkfirewall beschermt tegen deze aanvallen door de toegang tot poorten te beperken op basis van hun aantal.
Om het meest effectief te zijn, is een firewall over het algemeen overbeschermend en blokkeert soms verkeer dat een persoon wilde toestaan. Methoden voor het configureren van de regels die firewalls gebruiken om verkeer te verwerken, zoals regels voor het doorsturen van poorten, kunnen voor niet-professionals ingewikkeld zijn om te beheren.
