Belangrijkste afhaalrestaurants
- Ik had nooit gedacht dat ik de allure van virtual reality zou begrijpen nadat ik was verbrand door mijn Oculus Go-aankoop.
- De release van de Oculus Quest 2 veranderde alles voor mij omdat ik de headset kon gebruiken zonder bewegingsziekte te krijgen.
- Ik realiseerde me dat films kijken en werken in virtual reality beter is dan op een gewoon scherm.
Vroeger lachte ik om virtual reality (VR). In het beste geval leek het tijdverspilling. In het slechtste geval een afleiding van het leven ten volle in de echte wereld.
Niet meer. Een combinatie van redelijk geprijsde VR-headsets van hoge kwaliteit, geweldige apps en pandemische lockdowns hebben me een bekeerling gemaakt. Virtual reality heeft het afgelopen jaar een stille revolutie ondergaan waardoor alles van gamen tot werken een reële mogelijkheid is geworden.
Ik speelde met eerdere VR-headsets, maar ze lieten me altijd te wensen over. Blokkerige graphics ontsierden eerdere generaties headsets. Ik had ook een hekel aan het idee om aan een desktop vastgemaakt te zijn zoals sommige VR-apparatuur dat eist.
Het gebruik van productiviteitsapps op de Oculus was een openbaring. Ik begreep ineens waarom mensen al tientallen jaren praten over het potentieel van VR.
Reality crasht met de Oculus Go
De eerste VR-headset die tot mijn verbeelding sprak, was de Oculus Go, die een redelijk gepolijst ontwerp en een redelijke prijs bood. Ik hield van de vrijheid van een headset die je niet op een computer hoefde aan te sluiten.
Ik heb meer dan een jaar aan de Go gesleuteld omdat het een voorproefje van de toekomst was. Er was iets opwindends om zo totaal aan de wereld te kunnen ontsnappen.
Er zijn geweldige games uitgebracht voor de headset. Ik vond zelfs een reader-app waarmee ik boeken in virtual reality kon lezen. Voor iemand met een slecht gezichtsvermogen zoals ik, was het ongelooflijk om boeken te kunnen lezen op een gigantisch scherm dat voor mijn gezicht hangt zonder iets vast te hoeven houden.
Maar de Go had ernstige gebreken. Zoals veel mensen merkte ik dat ik misselijk werd van het gebruik van de Go, wat de vreugde van virtual reality snel kan wegnemen.
Nausea zorgde ervoor dat ik de Go in mijn rommelhoop met afgedankte technologie gooide. De headset was ook omvangrijk en ongemakkelijk, en de graphics ontbraken. Ik dacht dat mijn tijd met VR voorbij was.
Oculus Quest 2 brengt me terug
Toen sloeg de pandemie toe en Facebook bracht zijn Oculus Quest 2 uit. De eerste Quest heeft dubbele OLED-schermen met een resolutie van 1600x1440 met een verversingssnelheid van 72 Hz. Maar de Quest 2 heeft een enkel LCD-scherm dat tussen ogen schakelt met 1832X1920 pixels per oog. De headset is uitgebracht met een verversingssnelheid van 72 Hz en werkt met een software-update nu op 90 Hz.
Facebook zou dat naar een nog hogere verversingssnelheid stoten. Experts zeggen dat de hogere verversingssnelheid de virtuele ervaring realistischer kan maken en zaken als bewegingsziekte veel minder een probleem kan maken.
Ik kocht de Quest 2 in een opwelling, nieuwsgierig naar alle buzz op internet en de positieve recensies. De timing van zijn aankomst was perfect. De pandemie van het coronavirus raasde door het land en mijn gebied was afgesloten. Verveeld en gefrustreerd door de binnenkant van mijn huis, was ik klaar voor een verandering van omgeving, zelfs als het virtueel was.
Aan de buitenkant leek de Quest 2 niet veel anders dan de Go. Het heeft dezelfde witte behuizing en dubbele controllers. Ik realiseerde me al snel dat schijn bedriegde. Nadat ik de headset had vastgemaakt en het apparaat had ingeschakeld, werd ik snel in een geheel nieuwe ervaring gezogen.
Het eerste wat me opviel was wat ik niet ervoer. Geen reisziekte. Misschien was het een hogere resolutie of een hogere verversingssnelheid, maar plotseling kon ik naar het scherm kijken wat ik wilde en werd ik nooit misselijk.
Films kijken tijdens de zoektocht is ongelooflijk
Op dit moment beschouwde ik de Quest echter nog steeds als speelgoed. Ik dacht dat ik de nieuwste games zou bekijken en wat video's zou bekijken. En het blijkt dat het bekijken van video's op de Quest een ongelooflijke ervaring is. De schermkwaliteit komt niet overeen met mijn recente iPad-model, maar het is meer dan acceptabel.
De meeslepende ervaring van The Quest is totaal anders dan het kijken naar een film op een gewone tv of een tablet. Met een koptelefoon van goede kwaliteit voelt het alsof je naar een bioscoop wordt getransporteerd. Voor het eerst in maanden voelde het alsof ik tijdens het kijken naar Netflix on the Quest eindelijk was ontsnapt aan de eindeloze doomscrolling en vreselijke krantenkoppen.
“De meeslepende ervaring van de Quest is totaal anders dan het kijken naar een film op een gewone tv of een tablet.”
Toen ontdekte ik de reeks fitnessprogramma's die beschikbaar zijn in de Oculus-winkel. Ik was eerst sceptisch, omdat ik me niet kon voorstellen dat ik zou trainen met een headset op. Maar mijn conditie was sterk gedaald terwijl ik opgesloten zat in mijn huis, dus ik was klaar om alles te proberen.
Ik nam Holofit VR mee voor een ritje en was meteen gecharmeerd van de mogelijkheid om virtueel door de straten van Parijs te rijden terwijl ik op mijn hometrainer zat.
Nog beter was Supernatural, een app die je door veel verschillende fitnessregimes leidt terwijl je naar plaatsen als Machu Picchu en de Grote Muur van China wordt vervoerd. De headset werd zweterig, maar ik had veel meer plezier dan ik me had kunnen voorstellen met deze fitness-apps.
Als virtual reality fitness leuk zou kunnen maken terwijl je thuis vastzit, zou het misschien hetzelfde kunnen doen om te werken? Dat is de vraag die ik stelde toen ik de beperkte wereld van productiviteits-apps in de Oculus-winkel verkende.
Het leek onwaarschijnlijk, maar ik was klaar om alles te proberen na maanden staren naar alleen mijn MacBook-scherm en vier muren.
Beter werken in VR
Met lage verwachtingen heb ik Immersed gedownload, een app waarmee je in verschillende omgevingen kunt werken, variërend van in een grot tot de ruimte. U kunt uw pc eenvoudig aansluiten op de headset en werken op virtuele monitoren.
Ik vond Immersed meteen een geweldige manier om me te concentreren. Onmiddellijk werden alle afleidingen van mijn huis afgesneden. Geen rinkelende telefoons of vaatwassers meer die geladen moesten worden. Na een paar uur in Immersed was ik productiever dan in weken.
Het gebruik van productiviteitsapps op de Oculus was een openbaring. Ik begreep ineens waarom mensen al tientallen jaren praten over het potentieel van VR.
Ik had dingen voor elkaar gekregen in virtual reality, en het werkte beter dan in het echte leven. Dit was de heilige graal van de technologie. Ik kon er niet over zwijgen tegen mijn vrienden en familie.
Tijdens mijn maanden op de Oculus Quest is mijn enthousiasme voor VR slechts een beetje gedempt door bloeddoorlopen ogen en een semi-permanente vlek op mijn voorhoofd waar de headset rust. De hardware heeft nog een lange weg te gaan en de software zal alleen maar beter worden. Ik ga voor de lange termijn.
