Belangrijkste afhaalrestaurants
- Asus' Q-Latch maakt het vervangen van SSD's eenvoudig.
- Telefoons zijn te dicht op elkaar gepakt om soortgelijke innovaties mogelijk te maken.
- Moderne computers zijn bijna volledig niet te repareren door hun eigenaren.
Asus' nieuwe door de gebruiker te installeren SSD-bay gebruikt geen kleine machineschroeven om hem op zijn plaats te houden; het maakt gebruik van een eenvoudige plastic vergrendeling die de schijf vastzet met een gemakkelijke kwartslag. Waarom zijn niet alle installaties zo?
De Q-Latch lijkt meer op een widget die je in een IKEA meubelset zou vinden dan op een manier om een NVMe-schijf te installeren. De kleine interne schijven, die niet meer zijn dan een stel chips op een kale printplaat, worden meestal vastgezet met kleine schroeven. De Q-Latch is niets meer dan een roterende kunststof grendel op een metalen as. Het wordt standaard geleverd in de nieuwste AI-moederborden van Asus, maar zou het de weg kunnen wijzen naar meer herstelbare gadgets?
"De schroef die SSD's vasthoudt, wordt vaak gestript of gaat verloren wanneer recyclers ze eruit halen, dus het zou die problemen kunnen verlichten", vertelde John Bumstead, Apple laptop opknapbeurt en kunstenaar, aan Lifewire via een direct bericht.
"Aan de andere kant zie ik de grendel afbreken wanneer mensen die niet weten wat het is er kracht op gebruiken, dus als het afgebroken is, wat dan? De schroef is misschien betrouwbaarder."
Zoals IKEA, maar dan voor computers
Om een stick met NVMe SSD-opslag te installeren, plaats je het ene uiteinde in de wachtende sleuf op de printplaat van de pc en duw je het andere uiteinde naar beneden zodat de stick parallel is met die printplaat. Gewoonlijk zou je het kleine schroefje al hebben verwijderd en zou je proberen het te redden uit elk hoekje of gaatje waarin het zich had vastgezet toen je het liet vallen.
Uiteindelijk komt het neer op controle en gemak, voor de fabrikant, niet voor ons, de gebruikers.
Met de Q-Latch duw je gewoon het uiteinde van de NVMe-stick op zijn plaats en draai je de grendel 90 graden om alles op zijn plaats te vergrendelen. Eenvoudiger kan het niet.
Dus waarom zijn niet meer door de gebruiker te installeren onderdelen zo eenvoudig? En hoe zit het met de verschillende samenstellingen in telefoons? Een meer modulaire aanpak zou het voor bedrijven als Apple toch gemakkelijker maken om snel kapotte onderdelen zoals schermen te vervangen?
Het antwoord is geld en ruimte.
Lijm
Als je een moderne smartphone opent, vind je er veel lijm in. Lijm is geweldig voor het monteren van kleine elektronische apparaten, omdat het gemakkelijk en snel aan te brengen is en er geen lastig gereedschap voor nodig is. Het kan ook een structureel onderdeel zijn, als het goed wordt gebruikt.
Maar lijm is een vreselijke keuze als je ooit een apparaat moet openen om het te repareren. Een compromis is een soort lijm die breekt als hij wordt uitgerekt. Apple gebruikt dit om sommige batterijen in te bewaren, maar als je deze reparatie zelf wilt doen, moet je wat lijm kopen om het te voltooien.
Een telefoon beter repareerbaar maken is duur, qua montage, maar ook qua ruimte. Elke laatste millimeter in een smartphone wordt gebruikt, bij voorkeur voor het toevoegen van extra batterijen. Door onderdelen verwijderbaar te maken, wordt deze ruimte verspild.
Desgevraagd zeggen veel mensen misschien dat ze de voorkeur geven aan een repareerbare telefoon. Maar als het erop aankomt er een te kopen, zullen ze waarschijnlijk kiezen voor de dunste, of misschien wel de goedkoopste.
Computerruimte
De binnenkant van een computer is veel minder beperkt in de ruimte. De nieuwste M1-Macs van Apple hebben precies geen onderdelen die door de gebruiker kunnen worden vervangen, maar dat hoeft niet zo te zijn.
De huidige M1-gebaseerde Mac mini heeft zoveel vrije ruimte binnenin dat er geen excuus is om het niet mogelijk te maken om op zijn minst wat extra SSD-opslag toe te voegen, zoals Asus met zijn sleuven voor NVMe-kaarten.
En in feite waren veel onderdelen historisch gezien gemakkelijk te verwisselen. Oude iMacs hebben door de gebruiker te upgraden RAM, dat toegankelijk is via een luik aan de onderkant.
Oude stokjes worden uitgeworpen door aan een plastic lint te trekken en nieuwe stokjes vallen op hun plaats. En de oude G5 Power Mac had vergrendelingen die 90 graden konden worden gekanteld, zoals de Q-Latch, om interne harde schijven op hun plaats te houden.
Uiteindelijk komt het neer op controle en gemak, voor de fabrikant, niet voor ons, de gebruikers. Als zelfs standaard machineschroeven te veel zijn voor Apple, lijkt het onwaarschijnlijk dat Apple een standaardbevestiging zou gebruiken als het meer ruimte in beslag zou nemen.
Apple houdt ervan om elk aspect van zijn apparaten te controleren, en dat omvat de vrijheid om zijn productiemethoden om te schakelen. En schroeven, hoe onhandig ze ook zijn, zijn min of meer standaard. "Ik koop 100 pakjes van die schroeven voor MacBooks", zegt Bumstead. "Ze zijn eigendom, maar je kunt ze goedkoop krijgen."
Kunnen andere pc-makers de interne bevestigingen standaardiseren? Zeker, maar wat zou hun voordeel zijn? Op dit moment heeft Asus zijn Q-Latch, wat een concurrentievoordeel zou kunnen blijken te zijn.
Andere pc-makers zullen misschien volgen, met hun eigen subtiel verschillende, rechtszaak vermijdende ontwerpen, maar zullen ze het allemaal eens zijn over een standaard? Kan zijn. Maar ik zou er niet op wedden.
