Belangrijkste afhaalrestaurants
- De X-Pro3 voelt alsof je een filmcamera gebruikt.
- Fujifilm's ongelooflijke filmsimulaties zorgen ervoor dat je je foto's bijna nooit hoeft te bewerken.
- Een hybride zoeker en verborgen leesscherm zorgen voor een unieke opname-ervaring.
Fujifilm's X-Pro3 is de beste digitale camera die ik ooit heb gebruikt, omdat het bijna een filmcamera is.
De X-Pro3 is een "spiegelloze" camera met een unieke hybride elektronische/optische zoeker (EVF/OVF), retro filmcamera-look en een LCD-scherm dat verborgen blijft totdat je het uitklapt. Het is ook het perfecte tege-g.webp
Wat is de X-Pro3?
De X-Pro3 is een digitale camera met een paar opvallende kenmerken:
- De zoeker.
- Het verborgen LCD-scherm.
- Fujifilm's geweldige filmsimulaties.
- Echte knoppen en wijzerplaten.
Het is deze combinatie van functies, samen met een ontwerp dat zowel geweldig is om naar te kijken als gemakkelijk te gebruiken met de camera tot in het oog, die de X-Pro3 geweldig maken. Vooral de zoeker is bijzonder.
Je kijkt door een blok glas, net als in een old-school point-and-shoot, maar met een druk op een hendel wordt het een elektronische zoeker, met een OLED-scherm. Een extra bonus is dat de camera zelfs informatie in de optische zoeker kan projecteren.
Maar eerst iets over film.
Film, alleen digitaal
Onlangs gebruik ik film weer. Zwart-witfilm in een oude Nikon FE2, ontwikkeld in de keuken en gescand aan mijn bureau. De resultaten zijn verbluffend, maar de ervaring is nog beter. Toen ik opgroeide, bestond er niet zoiets als een "filmcamera" of "analoge" fotografie. Het waren alleen maar camera's en foto's. Er is iets aan het filmen dat de beelden veel kostbaarder maakt dan digitaal.
Er zijn veel theorieën hierover. Komt het doordat je maar 36 opnames per rol krijgt (bij 35mm film)? Is het omdat de oude handmatige filmcamera's je vertragen? Is het omdat je moet wachten op het resultaat, in plaats van het op een scherm te zien?
Veel gepraat over filmfotografie is romantische onzin, maar er is een onmiskenbaar verschil met de ervaring. Ik denk dat het iets te maken heeft met het feit dat het vastleggen gescheiden is van al het andere. Als je aan het fotograferen bent, word je geabsorbeerd door het proces, niet het resultaat, en je moet verdomd ervoor zorgen dat je die belichtingsinstellingen goed hebt, want er is geen manier om te controleren totdat je de film hebt ontwikkeld.
Met zijn optische zoeker en zijn verborgen scherm slaagt de X-Pro3 erin je in een vergelijkbare gemoedstoestand te brengen. Je zou over het scherm van elke andere digitale camera kunnen plakken, maar de X-Pro-reeks is ontworpen om tot in de puntjes te worden gebruikt, met knoppen en wijzerplaten in plaats van menu's.
En toch krijg je alle moderne gemakken van digitaal: supersnelle autofocus, gezichtsdetectie en een live belichtingsvoorbeeld, en je kunt zelfs je oude DSLR- en film-SLR-lenzen op de X-Pro3 gebruiken met een goedkope adapter.
JPG's oftewel Films
Het andere deel van dit geweldige pakket zijn de filmsimulaties van Fujifilm. Fuji heeft de knowhow van tientallen jaren filmmaken in deze simulaties gestopt. Sommige zijn gebaseerd op werkelijke filmvoorraden, andere zijn meer suggestief. Acros bootst bijvoorbeeld de B&W Acros-film van Fujifilm na. Het reageert op dezelfde manier op kleur en licht, en het heeft zelfs korrel.
Ja, graan. Het klinkt gimmick, maar Fujifilm neemt digitale ruis op en in plaats van te proberen het te verwijderen, verwerkt het het om eruit te zien als een mooie filmkorrel. Dat ziet er fantastisch uit. Het maakt zelfs de beste zwart-witfoto's die ik op digitaal heb gezien. De korrel varieert op basis van de ISO die u instelt. U kunt eenvoudig tussen filmsimulaties schakelen met een speciale knop en u kunt de manier waarop ze eruitzien grondig aanpassen. Filmsimulaties werken alleen op JPG's, hoewel de camera ook RAW-opnamen kan maken en u de simulaties later kunt toepassen.
Ik vind het leuk om een filmsimkaart te kiezen en die een tijdje te gebruiken, net als het laden van een echte film. Op die manier kun je het eigen uiterlijk van de film verkennen, in plaats van jezelf te verlammen met keuzes.
De JPG's van de camera zijn zo goed dat ik ze zelden bewerk, en ik bewaar RAW-bestanden alleen op de tweede SD-kaart als back-up. De foto van de bloemen die je hier ziet, is gemaakt met de klassieke Chrome-simulatie, rechtstreeks uit de camera.
Over keuzes gesproken
Er zijn schijnbaar eindeloze manieren om de X-Pro3 aan te passen, inclusief het wijzigen van de instellingen voor alle knoppen. Het is een ontmoedigende taak, zelfs voor een nerd die graag handleidingen leest en dingen aanpast.
Het goede nieuws is dat de standaardinstellingen uitstekend zijn. Je kunt beginnen met fotograferen en vervolgens dingen aanpassen terwijl je bezig bent. Als je kiest voor de diepe duik, kun je, als je eenmaal bent ingesteld, vrijwel alles doen met draaiknoppen of met snelle menu's die worden geactiveerd door knoppen.
Dat scherm, hoewel
Toen de X-Pro3 eind 2019 werd gelanceerd, werden cameraforums gek van het scherm. Mensen hadden er een hekel aan. Volgens hen zou elke camera ooit een scherm moeten hebben dat naar buiten wijst. Het maakt niet uit dat ze dit specifieke model niet hoeven te kopen, noch dat sommige fotografen er de voorkeur aan geven. Ik hou van deze rare ontwerpbeslissing.
Ik gebruik het scherm zelden tijdens het fotograferen en op de X-Pro3 blijft het gesloten en beschermd. Er is zelfs een klein vierkant LCD-paneel zonder achtergrondverlichting aan de achterkant, dat je huidige instelling laat zien, zelfs als de camera is uitgeschakeld. Ik vind deze manier nuttiger.
Als je het scherm wel nodig hebt, is het fantastisch. Helder, hoge resolutie en zelfs aanraken. Je kunt tikken om te focussen, net als een telefoon, als je wilt.
Dat brengt me bij een laatste punt. Jarenlang was ik een voorstander van DSLR-camera's, degenen met een direct zicht door de lens via een spiegel. Ik hou nog steeds van ze, maar deze spiegelloze camera's hebben één enorm voordeel.
Net als de camera van je telefoon, laten ze je de exacte foto zien die je gaat maken, voordat je hem maakt. Op een DSLR kun je een goede schatting maken van de belichting die je nodig hebt, maar om dit te controleren, moet je naar het scherm kijken.
Dit is een subtiel maar enorm verschil. Met de hybride zoeker van de X-Pro3 kun je de EVF gebruiken om de belichting in te stellen en te zien hoe de foto eruit zal zien met de door jou gekozen filmsimulator, en direct overschakelen naar de OVF om de foto te maken.
