Een autocodelezer is een van de eenvoudigste autodiagnosehulpmiddelen die u zult vinden. Ze zijn ontworpen om te communiceren met de computer van een auto en foutcodes te rapporteren die motorcontrolelampjes en andere problemen kunnen veroorzaken.
Hoe werkt een autocodelezer?
OBD-I- en OBD-II-codelezersystemen werken in wezen op dezelfde manier, in die zin dat ze een verscheidenheid aan sensoringangen en -uitgangen bewaken. Als het systeem vaststelt dat iets niet aan de specificaties voldoet, stelt het een "probleemcode" in die kan worden gebruikt in diagnostische procedures. Elke code komt overeen met een specifieke storing. Er zijn ook verschillende soorten codes (bijv.e. hard, zacht) die zowel aanhoudende als intermitterende problemen vertegenwoordigen.
OBD-II-autocodelezers zijn doorgaans niet duur, maar sommige onderdelenwinkels en winkels lezen codes gratis.
Wanneer een storingscode is ingesteld, gaat een speciale indicator op het dashboard branden. Dit is het storingsindicatielampje (MIL), ook wel check engine light genoemd. Het betekent in wezen dat u een autocodelezer kunt aansluiten om te zien wat het probleem is. Natuurlijk activeren sommige codes het controlelampje niet.
Elk OBD-systeem heeft een soort connector die kan worden gebruikt om codes op te halen. In OBD-I-systemen is het soms mogelijk om deze connector te gebruiken om codes te controleren zonder een autocodelezer. Het is bijvoorbeeld mogelijk om de ALDL-connector van GM te overbruggen en vervolgens het knipperende controlelampje te onderzoeken om te bepalen welke codes zijn ingesteld. Op een vergelijkbare manier kunnen codes worden gelezen van OBD-I Chrysler-voertuigen door de contactsleutel in een specifiek patroon aan en uit te zetten.
In andere OBD-I-systemen en alle OBD-II-systemen worden foutcodes gelezen door een autocodelezer aan te sluiten op de OBD-connector. Hierdoor kan de codelezer communiceren met de computer van de auto, de codes ophalen en soms een paar andere basisfuncties uitvoeren.
Een autocodelezer gebruiken
Om een autocodelezer te kunnen gebruiken, moet deze zijn aangesloten op een OBD-systeem. Elk OBD-I-systeem heeft zijn eigen connector, die zich op verschillende plaatsen kan bevinden. Deze connectoren zijn vaak te vinden onder de motorkap in de buurt van de zekeringkast, maar ze zijn ook te vinden onder het dashboard.
In voertuigen die na 1996 zijn gebouwd, bevindt de OBD-II-connector zich meestal onder het dashboard bij de stuurkolom. In zeldzamere gevallen kan het zich achter een paneel in het dashboard bevinden, of zelfs achter de asbak of een ander compartiment.
Hier zijn de basisstappen voor het gebruik van een autocodelezer:
- Zoek de OBD-poort.
- Steek de OBD-connector van de codelezer in de OBD-poort.
- Schakel de codelezer in als uw apparaat niet automatisch wordt ingeschakeld.
- Draai de contactschakelaar van het voertuig in de accessoirepositie.
- Volg de aanwijzingen op het scherm op de codelezer.
De specifieke procedure kan per codelezer verschillen. Veel van deze apparaten zijn heel eenvoudig, ontworpen om in te schakelen zodra ze stroom krijgen van de OBD-poort. Anderen hebben specifieke procedures die u moet volgen. In dat geval is het belangrijk om de handleiding te raadplegen.
Wat kan een autocodelezer doen?
Nadat de OBD-aansluiting is gevonden en aangesloten, zal de autocodelezer communiceren met de computer van de auto. Eenvoudige codelezers kunnen stroom krijgen via een OBD-II-verbinding, wat betekent dat het aansluiten van de lezer ook kan worden ingeschakeld.
Op dat moment kunt u meestal:
- Codes lezen en wissen.
- Bekijk basisparameter-ID's.
- Controleer en reset eventueel gereedheidsmonitoren.
De specifieke opties verschillen van de ene autocodelezer tot de andere, maar op het absolute minimum moet u codes kunnen lezen en wissen. Het is natuurlijk een goed idee om de codes niet te wissen totdat u ze hebt opgeschreven, waarna u ze kunt opzoeken in een storingscodetabel.
Het gebruik van een codelezer om foutcodes te wissen, stelt ook de gereedheidsmonitors opnieuw in. De meeste emissie- en smogtestfaciliteiten kijken naar de gereedheidsmonitoren en zullen uw auto niet passeren als ze zijn gereset. Als u uw codes wist na het voltooien van een reparatie, is het belangrijk om met uw voertuig een proefrit te maken met een combinatie van rijden in de stad en op de snelweg, zodat de gereedheidsmonitors een kans krijgen om te werken.
Beperkingen autocodelezer
Hoewel autocodelezers geweldig zijn om u een startpunt te bieden voor uw diagnostische procedure, kan een enkele probleemcode een aantal verschillende oorzaken hebben. Daarom zijn codelezers minder nuttig dan scantools.
Wanneer een professionele diagnosetechnicus een codelezer gebruikt, hebben ze vaak eerdere ervaring met dat type code, waardoor ze een idee hebben van welke componenten ze moeten testen. Veel professionals hebben ook veel duurdere en gecompliceerdere scantools, die worden geleverd met enorme kennisbanken en diagnostische instructies.
Als je geen toegang hebt tot zo'n tool, kun je de basisfoutcode en informatie over het oplossen van problemen online bekijken. Als uw auto bijvoorbeeld een storingscode voor de zuurstofsensor heeft, kunt u zoeken naar testprocedures voor de zuurstofsensor voor het merk en model van uw voertuig.
ELM327 vs. autocodelezers
ELM327-scantools vormen een betaalbaar alternatief voor standaard autocodelezers. Deze apparaten gebruiken ELM327-technologie om te communiceren met het OBD-II-systeem van uw voertuig, maar ze hebben geen ingebouwde software of display.
In plaats daarvan zijn ELM327-scantools ontworpen om een interface te bieden tussen een tablet, smartphone of laptop en de computer van uw auto. Met sommige mobiele apps kunt u een ELM327-scantool gebruiken en uw telefoon als een eenvoudige codelezer, en geavanceerdere software biedt u vaak een krachtigere interface en diagnostische informatie.
