In het verleden waren autodiagnosetools onbetaalbaar. Vóór 1996 kon een onafhankelijke technicus verwachten duizenden dollars te betalen voor een gereedschap dat compatibel was met slechts één automerk. Zelfs na de introductie van onboard diagnostics II (OBD-II) bleven professionele scantools duizenden dollars kosten.
Vandaag de dag kun je een eenvoudige codelezer kopen voor minder dan de kosten van een bioscoopkaartje, en het juiste accessoire kan je telefoon in een scantool veranderen. Omdat je de meeste informatie die je nodig hebt om foutcodes online te interpreteren, kunt vinden, is een controlelampje niet langer een onmiddellijke rit naar een monteur.
Voordat u een autodiagnosetool koopt, moet u zich realiseren dat ze geen wondermiddel zijn. Wanneer u een codelezer voor check engine light of een professionele scantool aansluit, wordt u niet automatisch verteld hoe u het probleem kunt oplossen. In de meeste gevallen zal het u niet vertellen wat het probleem is. Het geeft een foutcode of meerdere codes die een startpunt vormen in het diagnostische proces.
Wat is een controlelampje?
Als het controlelampje gaat branden, probeert je auto op de enige manier te communiceren. Op een basisniveau geeft het controlelampje aan dat een sensor (ergens in de motor, uitlaat of transmissie) onverwachte gegevens aan de computer heeft verstrekt. Dat kan duiden op een probleem met het systeem dat de sensor bewaakt, een slechte sensor of een bedradingsprobleem.
In sommige gevallen kan een controlelampje gaan branden en uiteindelijk uitgaan zonder tussenkomst van buitenaf. Dat betekent niet dat het probleem is verdwenen of dat er in de eerste plaats geen probleem was. Informatie over het probleem is meestal beschikbaar via een codelezer, zelfs nadat het lampje uitgaat.
Hoe een autodiagnosetool te krijgen
Er was een tijd dat codelezers en scanners alleen verkrijgbaar waren bij gespecialiseerde gereedschapsbedrijven, dus ze waren moeilijk te verkrijgen voor de gemiddelde voertuigbezitter. Dat is de afgelopen jaren veranderd en je kunt goedkope codelezers en scantools kopen bij gereedschaps- en onderdelenwinkels, online retailers en andere locaties.
Als je geen autodiagnosetool wilt kopen, kun je er misschien een huren of lenen. Sommige onderdelenwinkels lenen codelezers gratis uit met dien verstande dat u waarschijnlijk onderdelen van hen zult kopen als u het probleem kunt achterhalen.
Sommige gereedschapswinkels en gereedschapverhuurbedrijven kunnen u een duurder diagnostisch hulpmiddel bieden voor minder dan het zou kosten om er een te kopen. Dus als je op zoek bent naar iets dat verder gaat dan een eenvoudige codelezer, maar het geld niet wilt uitgeven, is dat misschien een optie.
Het verschil tussen OBD-I en OBD-II
Voordat u een autodiagnosetool koopt, leent of huurt, moet u het verschil tussen OBD-I en OBD-II begrijpen. Voertuigen die na de komst van geautomatiseerde controles maar vóór 1996 zijn geproduceerd, worden gegroepeerd in de OBD-I-categorie. Deze systemen hebben niet veel gemeen tussen verschillende merken, dus het is essentieel om een scantool te vinden die is ontworpen voor het merk, model en jaar van uw voertuig.
Voertuigen die na 1996 zijn geproduceerd, gebruiken OBD-II, een gestandaardiseerd systeem dat het proces vereenvoudigt. Deze voertuigen gebruiken een gemeenschappelijke diagnostische connector en een reeks universele foutcodes. Fabrikanten kunnen ervoor kiezen om verder te gaan dan de basis, wat resulteert in fabrikantspecifieke codes. Toch is de vuistregel dat u elke OBD-II-codelezer kunt gebruiken op elk voertuig dat na 1996 is geproduceerd.
Zoeken waar u een diagnostisch hulpprogramma kunt aansluiten
Nadat u een codelezer voor controlelampjes of een scantool in handen hebt, is de eerste stap om deze te gebruiken het lokaliseren van de diagnostische connector. Oudere voertuigen die zijn uitgerust met OBD-I-systemen, hebben deze connectoren op allerlei plaatsen geplaatst, waaronder onder het dashboard, in de motorruimte en op of bij een zekeringblok.
OBD-I-diagnoseconnectoren zijn er in verschillende vormen en maten. Als u naar de stekker op uw scantool kijkt, zou u een goed idee moeten krijgen van waar u op moet letten met betrekking tot de grootte en vorm van de diagnostische connector.
Als uw voertuig is uitgerust met OBD-II, bevindt de connector zich meestal onder het dashboard links van de stuurkolom. De positie kan per model verschillen en kan moeilijk te vinden zijn. In sommige gevallen kan het zijn dat een paneel of stekker de diagnoseconnector afdekt.
De connector is rechthoekig of heeft de vorm van een gelijkbenige trapezium. Het heeft zestien pinnen die zijn geconfigureerd in twee rijen van acht.
In zeldzame gevallen kan de OBD-II-connector zich in de middenconsole achter de asbak of op een andere moeilijk te vinden locatie bevinden. De specifieke positie wordt meestal vastgelegd in de gebruikershandleiding.
Een Check Engine Light Code Reader gebruiken
Met het contact uitgeschakeld, steekt u de stekker van de codelezer voorzichtig in de diagnoseconnector. Als het niet gemakkelijk naar binnen schuift, controleer dan of de stekker niet ondersteboven is en dat u de OBD-II-connector correct hebt geïdentificeerd.
Schakel het contact in terwijl de diagnosestekker stevig is aangesloten. Dit levert stroom aan de codelezer. Afhankelijk van het apparaat kan het u op dat moment om informatie vragen. Mogelijk moet u het VIN, het type motor of andere informatie invoeren.
Op dat moment is de codelezer klaar om zijn werk te doen. De basisapparaten bieden opgeslagen codes, terwijl geavanceerde scantools u de mogelijkheid bieden om de foutcodes te lezen of andere gegevens te bekijken.
Interpretatie van Check Engine Light Codes
Als je een basiscodelezer hebt, schrijf dan de foutcodes op en doe wat onderzoek. Als u bijvoorbeeld een code P0401 vindt, onthult een snelle zoekopdracht op internet dat dit een storing in een van de verwarmingscircuits van de zuurstofsensor aangeeft. Dat vertelt je niet precies wat er mis is, maar het is een goed begin.
Geavanceerde scantools kunnen u misschien precies vertellen wat de code betekent. In sommige gevallen kan het u een procedure voor probleemoplossing bieden.
Volgende stappen
Of je nu een eenvoudige codelezer of een mooie scantool hebt, de volgende stap is om te bepalen waarom de foutcode in de eerste plaats is ingesteld. De eenvoudigste manier om dit te doen, is door mogelijke oorzaken op te zoeken en ze om de beurt uit te sluiten. Als je een echte probleemoplossingsprocedure kunt vinden, is dat nog beter.
In het eerdere voorbeeld van een P0401-foutcode onthult verder onderzoek een storing in het verwarmingscircuit van de zuurstofsensor in bank één, sensor twee. Een defect verwarmingselement kan dit veroorzaken, of het kan een probleem zijn met de bedrading.
In dit geval is een basisprocedure voor probleemoplossing om de weerstand van het verwarmingselement te controleren, een probleem daar te bevestigen of uit te sluiten en vervolgens de bedrading te controleren. Als het verwarmingselement is kortgesloten of een waarde aangeeft die buiten het verwachte bereik v alt, zou het probleem waarschijnlijk worden opgelost door de zuurstofsensor te vervangen. Zo niet, dan gaat de diagnose verder.
De klus afmaken
Naast het lezen van codes, kunnen de meeste codelezers voor controlelampjes ook een aantal andere belangrijke functies uitvoeren. Een dergelijke functie is de mogelijkheid om alle opgeslagen foutcodes te wissen, wat u moet doen nadat u een reparatie hebt geprobeerd. Op die manier, als dezelfde code later terugkomt, weet je dat het probleem niet is opgelost.
Sommige codelezers en alle scantools hebben toegang tot live gegevens van verschillende sensoren terwijl de motor draait. In het geval van een meer gecompliceerde diagnose of om te controleren of een reparatie het probleem heeft verholpen, bekijkt u deze gegevens om de informatie van een specifieke sensor in re altime te zien.
De meeste codelezers kunnen de status van individuele gereedheidsmonitors weergeven. Deze monitoren resetten automatisch wanneer u de codes wist of wanneer de batterij wordt losgekoppeld. Dit is de reden waarom u de batterij niet kunt loskoppelen of de codes kunt wissen voordat de emissies van uw voertuig zijn getest. Als u toch door emissies moet gaan, is het een goed idee om eerst de status van de gereedheidsmonitoren te controleren.