Je hebt waarschijnlijk de term 'roguelike' vaak voorbij zien komen, en je bent misschien in de war. Dat komt omdat het een verwarrende term is, een term die in de loop van de tijd vertroebeld is geraakt. Maar je kunt het wagen om te leren wat het is en te genieten van een spelgenre dat je misschien nog niet eerder hebt begrepen.
Wat is een Roguelike?
Dat is een goede vraag, en een met een ingewikkeld antwoord omdat de definitie ervan erg vertroebeld is geworden. De kern van wat een roguelike zou moeten zijn, is echter dat de game levels bevat die procedureel worden gegenereerd. Je personage lijdt aan "permadeath" - wat betekent dat ze opnieuw moeten beginnen vanaf een vooraf bepaald startpunt. In wezen zou een roguelike je moeten dwingen om zijn systemen te leren, omdat de faalkosten hoog zijn.
De naam zelf komt van Rogue, een van de bepalende klassiekers van het genre, die latere games zoals NetHack inspireerde. NetHack bestaat al tientallen jaren en is nog steeds in actieve ontwikkeling. Omdat het open-source is, zijn er poorten voor tal van computerplatforms, waaronder Android.
Wat denken traditionalisten?
Er is geen vaste definitie, maar sommige roguelike-enthousiastelingen wilden enkele richtlijnen opstellen. De Berlijnse interpretatie van een roguelike werd gedefinieerd op de International Roguelike Development Conference in 2008. Dit definieert een aantal hoogwaardige en lage factoren die een rol spelen in een roguelike-game. De permadeath-aspecten en het genereren van willekeurige omgevingen zijn namelijk twee van de belangrijkste factoren die bepalen wat een roguelike is. Maar je zult ook functies vinden zoals games die turn-based en grid-based zijn, of zelfs met werelden die worden weergegeven met ASCII-tekens.
Let op, er zijn mensen die het niet eens zijn over het belang van deze factoren, of hoe ze een rol spelen in de definitie van een roguelike. Maar deze factoren zijn op zijn minst enigszins definitief van wat een traditionele roguelike zou moeten zijn.
Bottom Line
In ieder geval niet door de Berlijnse interpretatie. Als je de term roguelike hoort, kun je alles krijgen, van een top-down ASCII art dungeon crawler tot een bullet hell dual-stick shooter.
Waarom is het zo ingewikkeld?
Nou, eind jaren 2000 en begin 2010 begonnen er games op te duiken die zich lieten inspireren door roguelikes zonder noodzakelijkerwijs de conventies van het genre te gebruiken. Sommigen schuwen het hele "begin van niets"-aspect dat roguelikes vaak hebben, waardoor spelers permanente progressie krijgen om te beginnen en naar toe te werken.
In het bijzonder werden verschillende van deze roguelike variantspellen financiële successen. Spelunky zou wel eens de meest invloedrijke op roguelike geïnspireerde game kunnen blijken te zijn, omdat het veel van de conventies van roguelikes introduceerde in een uitdagend platformgame. De intense moeilijkheidsgraad maakte het spel tot een echte prestatie voor degenen die het konden verslaan - en degenen die consequent welverdiende bekendheid konden verwerven in de speedrunning-gemeenschappen. De dagelijkse modus inspireerde ook verschillende andere games om vergelijkbare functionaliteiten te gebruiken.
Een paar andere games die het vermelden waard zijn, zijn onder meer FTL, dat spectaculair werkte als een game waar spelers urenlang achterover konden leunen terwijl ze door de ruimte reisden. Ook introduceerde de hardcore-modus van Diablo, die spelers één leven gaf, veel van de elementen van roguelikes bij spelers in een formaat dat hen meer bekend was dan wat een traditionele roguelike zou zijn.
Bottom Line
Nou, hoewel zelfs de Berlijnse interpretatie flexibel is over wat wel en niet roguelike is – sommige games zijn meer roguelike dan andere – is de terminologie voor deze roguelike uitlopers vaak ingewikkeld. De term "roguelite" wordt af en toe gebruikt voor games die elementen bevatten zoals permadeath en procedurele generatie, maar weinig van de andere hoogwaardige of low-value roguelike-elementen. Dit neologisme wordt echter niet altijd gebruikt. Je zult de uitdrukking vaak roguelike-geïnspireerd zien, maar dit continu gebruiken kan vervelend worden. Soms is alleen al zeggen dat een game een roguelike is als bijvoeglijk naamwoord - zoals een "roguelike dual-stick shooter" - goed genoeg om de betekenis over te brengen van wat spelers in de kern van een game kunnen verwachten. Soms worden deze termen misbruikt, maar er zijn in ieder geval goede uitgangspunten voor degenen die zich in korte vorm afvragen wat een spel dat de term gebruikt kan zijn.
Hoe kom ik in het genre?
Om te beginnen, weet dat roguelikes bijna even moeilijk zijn als genre. Ze zijn gebouwd om spelers uitdagende systemen te geven die ze onder de knie moeten krijgen - en fouten worden bestraft. Je moet roguelikes een eerlijke kans geven voordat je erin duikt.
Deze lijst met beste Android-roguelikes staat nog steeds als een geweldige lijst met games, maar een die niet op de lijst staat, is misschien een fantastisch startpunt: Sproggiwood. Dit is wat er gebeurt als ervaren ontwikkelaars die geobsedeerd zijn door roguelikes (hun spel Caves of Qud in vroege toegang op Steam is ongelooflijk diep) een spel maken dat toegankelijk is voor spelers op instapniveau. Met elementen voor het bouwen van steden en verschillende werelden waaruit je kunt beginnen, is dit een geweldige keuze voor diegenen die roguelikes een kans willen geven. Daarna zijn de games op de lijst met beste roguelikes en zelfs wat meer onconventionele actie-roguelikes zoals Downwell de moeite waard om te spelen.
Moet ik de originele schurk spelen?
Dat kan zeker - we raden NetHack aan als een goed startpunt - maar houd er rekening mee dat deze klassiekers, roguelikes uit de vroege jaren 80, buitengewoon moeilijk zijn. Dit heeft twee redenen: ten eerste zijn games een stuk eenvoudiger en toegankelijker geworden sinds de dagen van Rogue. Als je rechtstreeks in Rogue duikt, is het alsof je Dragonforce's Through the Fire and Flames op Expert van Guitar Hero 3 probeert te spelen, de eerste keer dat je de plastic gitaarcontroller oppakt. Je moet je omhoog werken omdat je niet uit die gamecultuur komt. Speel, begrijp en word eerst bekwaam in verschillende andere roguelikes, ga dan naar NetHack.
Waar je misschien van onder de indruk bent, is hoe diep de originele roguelikes kunnen zijn, als je voorbij de simplistische graphics en steile leercurve kunt komen. Het is een game die dieper en complexer is dan zelfs veel moderne games met enorme werelden en prachtige beelden. Er is compromisloze vrijheid, maar dat brengt heel wat uitdagingen met zich mee om te gedijen.
En dat is de reden waarom het genre tot op de dag van vandaag gedijt - zelfs als het heel anders is geworden dan zijn oorsprong, biedt het roguelike-genre in al zijn permutaties geweldige beloningen voor spelers die geïntrigeerd zijn door wat deze games te bieden hebben. Ze zullen je testen, maar de voldoening kan enorm zijn.
