Als je een groot aantal gewone filmfans zou vragen wat hun favoriete 3D-film aller tijden is, zouden veel mensen Avatar waarschijnlijk antwoorden. Het is een van de meest winstgevende films aller tijden, dus alleen al op dat criterium zal het veel stemmen opleveren. Avatar is niet mijn persoonlijke nummer één, maar het staat wel aan de top. In dit artikel bespreek ik mijn keuzes voor de top tien van 3D-films aller tijden en probeer ik mijn keuzes te rechtvaardigen.
Voor deze lijst heb ik geprobeerd te beoordelen op basis van de sterkte van de 3D naast de film zelf. Mijn favoriete film op de lijst is bijvoorbeeld waarschijnlijk Toy Story 3, wat wat mij betreft zo'n beetje een perfecte film is. Ik heb het echter niet op nummer één gezet omdat ik denk dat er andere films zijn die 3D-technologie voor meer effect gebruiken.
Hoe train je je draak
Ik herinner me dat ik het theater uitliep na How to Train Your Dragon en dacht: "Dit is het. Dit is de toekomst."
De vluchtscènes in deze film zijn zo ongelooflijk opwindend in 3D dat ik er vrij zeker van ben dat ze nog steeds het beste zijn dat tot nu toe in het formaat is gedaan. Ja, de beste scènes in deze film zijn beter dan de beste scènes in Avatar. Voeg een prachtig, oprecht, onvoorspelbaar verhaal toe en je hebt een van de beste 3D-films aller tijden.
Hugo
Ik heb veel films gezien die zich in en rond Parijs afspelen, en ik denk niet dat ze er zo goed uitzagen. (OK, misschien Amelie, maar je begrijpt wat ik bedoel.)
De wereld van Hugo wemelt van de glorieuze visuele kakofonie van het dagelijks leven in een treinstation in Parijs, en de visie van regisseur Martin Scorcese springt letterlijk van het scherm en trekt je mee in het universum van de film.
Hugo zit boordevol stoom en uurwerk en een overdreven esthetiek die Gare Montparnasse tot een van de meest onderscheidende en meeslepende filminstellingen maakt waar ik ooit tijd in heb doorgebracht.
De film was misschien een beetje te zoetsappig voor de smaak van sommige critici, maar ik vond hem uitstekend.
Avatar
Avatar is de laatste film die ik twee keer in de bioscoop heb gezien, en je kunt maar beter geloven dat ik beide keren de 3D-ticketpremie heb betaald. Net als How to Train Your Dragon, kan de Avatar-ervaring gewoon niet worden gerepliceerd in de thuisbioscoop.
Ik denk dat Dragon en Hugo allebei betere films zijn, maar je kunt niet ontkennen dat de mega-blockbuster van Cameron de visuele troef heeft. Pandora is een van de meest volledig gerealiseerde filminstellingen ooit op het witte doek. Sinds The Lord of the Rings hebben we een regisseur niet meer zo ongelooflijk veel moeite zien doen om ervoor te zorgen dat alles aan de achtergrond van zijn film perfect was, van de geologie tot de weelderige bio-luminescente bossen, tot de onvergetelijke reeks wezens, personages, voertuigen, en decorstukken.
Daarnaast was Camerons baanbrekende gebruik van stereoscopisch 3D gewoon de kers op de taart. Er was iets uitzonderlijks voor nodig, het verhief het en maakte het legendarisch.
Verward
Tangled kwijnde zo lang weg in ontwikkeling dat tegen de tijd dat het werd uitgebracht, niemand wist wat te verwachten. We wisten dat de concept art verbluffend was, de film had Disney een arm en een been gekost om te produceren, en de marketingmachine had een naamsverandering van elf uur afgedwongen, gebaseerd op de angst dat jonge jongens niet geïnteresseerd zouden zijn in een film genaamd Rapunzel. En we durfden te dromen dat dit de film zou zijn die animatiestudio's als W alt Disney Animation weer relevant zou maken in het CG-tijdperk.
Maar ik denk niet dat iemand een moderne klassieker had verwacht.
Jaren na de release denk ik dat geen enkele animatiestudio, zelfs Pixar niet, een film heeft uitgebracht die overeenkomt met het niveau van technische glans en visuele verfijning dat Disney ons gaf in Tangled.
En de lantaarns … oh de lantaarns!
Omhoog
Veel mensen beschouwen Up als het toppunt van artistieke expressie in de geroemde Pixar-canon. Hoewel het niet mijn favoriete film is die uit Emeryville komt, is het (naar mijn mening) het beste gebruik van het 3D-formaat door de studio tot nu toe.
Terwijl Toy Story 3 en Brave beide 3D vakkundig gebruikten als scherptedieptemechanisme, leenden de verheven panorama's in Up zich uitzonderlijk goed voor het formaat. De scène bovenop het luchtschip op het hoogtepunt van de film is een showstopper.
Ik ben er vrij zeker van dat dit mijn eerste stereoscopische 3D-ervaring was (afgezien van pretparkritten), en het stelde zeker niet teleur.
