Belangrijkste afhaalrestaurants
- Final Fantasy VII Remake Intergrade stapt af van het bronmateriaal en het werkt.
- Yuffie is een veel sympathieker personage dan Cloud.
- Verwacht hier echter geen turn-based gevechten.
Final Fantasy VII Remake Intergrade voelt misschien alsof je in een andere serie bent gestapt, maar uiteindelijk kan het een geweldig nieuw begin betekenen.
Ik voel me steeds ouder als ik denk en praat over Final Fantasy VII en Final Fantasy VII Remake. Zoveel gedachten over hoe "dit is niet hoe het vroeger was. Ik vond de oude manieren beter!" in mijn gedachten blijven hangen. Het blijkt dat Final Fantasy VII Remake Intergrade dat sentiment nog verder uitbreidt, maar ik begin er vrede mee te krijgen.
Dus, hoe is Final Fantasy VII Remake Intergrade? En is het weer uw aandacht waard? Zo snel na de laatste keer? Ja en nee, en nee, we zullen het je niet kwalijk nemen als je er weer in trapt.
Als je eenmaal bereid bent het origineel los te laten en te accepteren, kun je er altijd naar teruggaan,
Het is nog steeds geen Final Fantasy VII
Kijk, ik zeg niet dat Final Fantasy VII Remake op geen enkele manier een slechte game is, maar het is geen Final Fantasy VII. Het speelt heel anders en is vaak veel donkerder van toon. Final Fantasy VII Remake Intergrade gaat nog een stap verder van het bronmateriaal.
Dat komt niet door de grafische hoogstandjes, die er inderdaad geweldig uitzien en je blij maken dat je die moeilijk op te sporen PlayStation 5 hebt gekocht. Nee, het is vanwege de bonusaflevering met inhoud met Yuffie Kisaragi, een personage dat normaal gesproken pas zou verschijnen nadat je Midgar hebt verlaten.
Ze is absoluut geweldig. Alles aan haar avontuur voelt echter zoveel meer als een actie-avonturenspel dan alles wat Final Fantasy VII eerder op tafel bracht.
Yuffie is een Materia-dief die erop uit is om Midgar te infiltreren in een poging een speciale Materia te stelen van de Shinra, het kwaadaardige bedrijf dat Midgar en de rest van het spel domineert. Ze doet dit meestal door naar het hoofdkwartier van Shinra te klimmen, en dat duurt ontzettend lang.
Nou, dat doet het niet. In totaal duren de twee hoofdstukken van de aflevering slechts ongeveer 4-5 uur, afhankelijk van hoeveel je doet. Het vliegt soms echt voorbij, maar de tijd dat je vastzit aan het onderhandelen over platforms en de innerlijke werking van de kelder van het Shinra Headquarters voelt echt niet als Final Fantasy VII.
In plaats daarvan voelt het als een actiespel. Je vindt plekken om op te springen en hendels om aan te trekken. Er zijn hier kleine puzzelelementen, maar uiteindelijk voel je je een actieheld en die trend zet zich voort tijdens gevechten.
Yuffie voert veel van haar gevechten op afstand en solo. Je kunt teamgenoten hebben, maar je kunt ze niet direct beïnvloeden. Houd de moeilijkheidsgraad laag en je kunt je effectief een weg naar de overwinning banen. Zelfs als het een grotere uitdaging aangaat, is het nog steeds duidelijk actie-achtig in plaats van een turn-based RPG.
Is het erg dat het anders is?
Nee. Als je eenmaal bereid bent het origineel los te laten en te accepteren, kun je er altijd naar teruggaan, Final Fantasy VII Remake Intergrade gels beter. Het hoofdspel is veel donkerder dan het origineel. Yuffie is echter een verademing. Ze is ongelooflijk luchtig in haar zoektocht en een fascinerende mix van schattig en toch krachtig.
Yuffie draagt een hoodie in onesie-stijl met een Moogle-hoofd erop. Ze ziet er positief onschuldig uit en grenst aan kwetsbaar. Het is op een gegeven moment zelfs genoemd door een paar schurken die denken dat ze gemakkelijk te pakken zal zijn. In werkelijkheid is het natuurlijk gewoon een voorbeeld van hoe stoer Yuffie onder de oppervlakte is.
Een dergelijke karakterisering maakt haar veel sympathieker dan Cloud, zelfs als Cloud bedoeld is als de belangrijkste held. Dat is wat je aan het spelen houdt, zelfs als je in het begin een traditionele RPG wilde en je deze vreemde hybride vond.
Wat komt er daarna voor 'FFVII Remake'?
Final Fantasy VII Remake en Intergrade hebben nog maar het oppervlak van de originele game bekrast en laten zien hoe Midgar eruit zou kunnen zien met een indrukwekkende grafische opknapbeurt en een andere focus.
Maar spannender is dat het zien van het verhaal van Yuffie ons heeft laten zien dat afstand nemen van het bronmateriaal gewaagd is, maar de juiste zet. Het is een zet waar Final Fantasy VII Remake naar moet blijven leunen. Op die manier kan het een gelijke worden naast het origineel. Het kunnen allebei totaal verschillende vertellingen zijn van hetzelfde (of een soortgelijk) verhaal.
Het is waarschijnlijk dat we Final Fantasy VII Remake Episode 2 niet snel zullen zien, maar voorlopig toont Final Fantasy VII Remake Intergrade genoeg belofte om deze oude cynicus eindelijk een beetje geïntrigeerd te maken. Neem het me niet kwalijk als ik nog een grotere ruimte in mijn hart heb voor het origineel, oké?
