Versleuteling van bestandsopslag is slechts de versleuteling van opgeslagen gegevens, meestal met als doel te voorkomen dat gevoelige informatie wordt bekeken door mensen die er geen toegang toe zouden moeten hebben.
Encryption plaatst bestanden in een wachtwoordbeveiligd en versleuteld formaat, ciphertext genaamd, dat niet door mensen leesbaar is, en daarom niet kan worden begrepen zonder ze eerst terug te decoderen naar een normaal leesbare staat genaamd plaintext, of cleartext.
Versleuteling van bestandsopslag is anders dan versleuteling voor bestandsoverdracht, wat versleuteling is die alleen wordt gebruikt bij het verplaatsen van gegevens van de ene plaats naar de andere.
Wanneer wordt versleuteling van bestandsopslag gebruikt?
Versleuteling van bestandsopslag wordt waarschijnlijker gebruikt als gegevens online of op een gemakkelijk toegankelijke locatie worden opgeslagen, zoals op een externe schijf of flashstation.
Elk stuk software kan codering van bestandsopslag implementeren, maar het is normaal gesproken alleen een handige functie als persoonlijke informatie wordt opgeslagen.
Voor programma's die geen ingebouwde codering hebben, kunnen tools van derden het werk doen. Er zijn bijvoorbeeld een aantal gratis, volledige schijfversleutelingsprogramma's die kunnen worden gebruikt om een hele schijf te versleutelen. In sommige gevallen voegt het programma een zeer specifieke bestandsextensie toe aan het einde van de bestandsnaam om het aan te duiden als versleutelde data-AXX, KEY, CHA, EPM en ENCRYPTED zijn enkele voorbeelden.
Het is gebruikelijk dat bedrijven encryptie gebruiken op hun eigen servers wanneer uw persoonlijke gegevens zoals betalingsinformatie, foto's, e-mail of locatie-informatie worden opgeslagen.
Bestandsopslag Encryptie Bitsnelheden
Het AES-coderingsalgoritme is beschikbaar in verschillende varianten: 128-bit, 192-bit en 256-bit. Een hogere bitsnelheid biedt technisch gezien meer veiligheid dan een kleinere, maar voor praktische doeleinden is zelfs de 128-bits coderingsoptie volledig voldoende om digitale informatie te beveiligen.
Blowfish is een ander sterk coderingsalgoritme dat kan worden gebruikt om gegevens veilig op te slaan. Het gebruikt een sleutellengte van 32 bits tot 448 bits.
Het belangrijkste verschil tussen deze bitsnelheden is dat de langere sleutelgroottes meer rondes gebruiken dan de kleinere. 128-bits codering gebruikt bijvoorbeeld 10 ronden, terwijl 256-bits codering 14 ronden gebruikt en Blowfish 16 gebruikt. Er worden dus nog vier of zes ronden gebruikt in de langere sleutelgroottes, wat zich verta alt in extra herhalingen bij het converteren van de leesbare tekst naar cijfertekst. Hoe meer herhalingen zich voordoen, hoe meer de gegevens door elkaar worden gegooid, waardoor het nog moeilijker wordt om ze te doorbreken.
Hoewel 128-bits codering de cyclus niet zo vaak herha alt als de andere bitsnelheden, is het nog steeds extreem veilig en zou het een enorme hoeveelheid verwerkingskracht en veel te veel tijd kosten om te breken met de technologie van vandaag.
Versleuteling van bestandsopslag met back-upsoftware
Bijna alle online back-upservices maken gebruik van codering van bestandsopslag. Dit is nodig aangezien privégegevens zoals video's, afbeeldingen en documenten worden opgeslagen op servers die toegankelijk zijn via internet.
Eenmaal versleuteld kunnen de gegevens door niemand worden gelezen, tenzij het wachtwoord dat wordt gebruikt om het te versleutelen, vervolgens wordt gebruikt om de versleuteling ongedaan te maken of te ontsleutelen, waardoor u de bestanden krijgt.
Sommige traditionele, offline back-uptools implementeren ook codering van bestandsopslag, zodat de bestanden waarvan u een back-up maakt op een draagbare schijf, zoals een externe harde schijf, schijf of flashstation, niet in een vorm zijn die iemand bezit van de schijf kan kijken.
In dit geval, net als bij online back-up, zijn de bestanden onleesbaar, tenzij dezelfde software, vergezeld van het decoderingswachtwoord, wordt gebruikt om de bestanden terug te zetten in platte tekst.
